Bölüm 10-Kayıp Kalp

27 10 30
                                    


"Tak"

Kapı açıldı,heyecandan kalbim yerinden çıkacaktı sanki.

Masa'nın kenarında görünmeyen karanlık yer vardı.Oraya saklandım.

Adamın ayakkabılarının sesleriyle yaklaştığını anlıyordum.Saklandığımı sanıyordum ama...

"Buldum seni küçük hanım"

Heyecandan ellerim ayaklarım esiyordu.N'apayım,n'apayım derken,cebimde olan silah aklıma geldi.Ama ateş etmedim,ve ya ona şüphelendirecek bir şey yapmadım.

"SEN KİMSİN EBENİN AMINA SİKİM"

"HÖŞTT.Tanımadığın birisi ile böyle konuşamazsınn.''

Kolumdan tutup beni kapıya doğru sürükledi,

"KOLUMU BIRAK,ANANI-"

Derken ağzımı kapatıp dışarıya doğru sürükledi.Siyah büyük Jeep'in bagajına kafamı sokarak içeriye girdim.Ellerime kelepçe takıp,arabayı çalıştırdılar diğecektim ki, araba çalışmadı.

Nerdeyse 1saat olmuştu,bagajın içi simsiyah karanlıktı.

"Unutmuştum ya"

Tamda aklıma bagajın içindeki farları ayağımla itip kıra ve bu şekilde yardım isteğe bilmek aklıma geldi.Önce dışarıda birisinin olup olmadığını kontrol ettim.Kimse yoktu ayağımla farları vurmaya başladım.Ama nafile...Farlar çok sertdi,kırılmıyordular.

"HASSİKİRRRR"

Bagajdaki camı kırmaya çalıştım ama oda olmadı elim ağrıyordu..

Ve aklıma acil durum şeysi aklıma geldi.İki elimle açmaya çalıştım,

"YES BEEEE"

Ve bagaj açıldı.Arkama bakmadan koşmaya başladım.Villanın kenarında
ağaçlık orman gibi bir yer vardı oraya taraf koştum.

"ALEYNAA"

Arkamı döndüm "KEREM" diğe bağırdım sevinçle.Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu.

"Şştt,sakin ol hanımefendim"

"Sen nasıl geldin buraya"

Dedim sevinç dolu gözlerle bakarak.

"Leo efendi seni koruyamayınca ben geldim işte."

"O'mu beni bu duruma soktu yani?"

"Bilmiyorum,Belli ki koruyamamış işte."

"Onu boş verde,sen nasıl geldin buraya"

"Adamların dikkatini falan dağıttım öyle geldim.Ha bu arada Leo'ya çok güvenme başına açtığı oyunları kendin görüyorsun işte"

"Tamam"-dedim o kadar kelimenin ardından.Onun için belki onu  aldıtmadığımı sanmıştı ,kolumdaki kelepçe çok ağrıyordu.

Yavaşca elimi eleri ile tuttu,ve kelepçeni açtı.

"Acıtmıştır herhalde o güzel ellerini bu boktan şeyler."

"Nereden bildin"

"Yaşanmışlık var"-dedi yüzüme bakıp geniş bir şekilde gülümseyerek.

Ellerimdeki kelepçeyi açtıktan sonra cebine koydu.Bende yine içimdeki merak duygusunu tutamayıp:

"O kelepçeyi n'apıcaksın"

"Lazım olur"-diyerek cevap verdi

Orman içinde beni bir yere götürüyordu ama nereye.

"Nereye gidiyoruz Kerem"

Son Söz | Yarı Texting.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin