"ကဲရောက်ပါပြီဗျာ"
အိမ်ရောက်ပြီဖြစ်တာကြောင့် လင်းလဲ ကားပေါ်မှဆင်းကာ အန်တီလေးတို့ကတော့ အိမ်ထဲအရင်ဝင်နှင့်သွားခဲ့ကြသည်။လင်းရဲ့အထုပ်အပိုတွေက လင်းပြန်မလာခင် ၁လအလိုလောက်ထဲကပို့လိုက်တာမို့ လင်းမှာကြီးကြီးမားမား သယ်စရာမရှိ။လင်းကတော့ ခြံထဲလေကောင်းလေသန့် ရှူချင်တာကြောင့် အိမ်ထဲတန်းမဝင်ပဲ ခနနေခဲ့သည်။
အန်တီလေးတို့က ခြံအသစ်အိမ်အသစ်ပြောင်းလိုက်ကြသည်ထင်သည်လင်းအရင်ကခနခနလာနေကျအိမ်မဟုတ်တော့ပေ။အရင်အိမ်မှာ နှစ်ထပ်တိုက်ကိုမှခြံဘေးမှာ မြေကွက်လပ်အလွတ်သိပ်မရှိပေ။ဒါပေမဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကတော့အတော်နေလို့ကောင်းခဲ့သည့် နေရာပင်။
အခုခြံကတော့ပိုကြီးသည် ၂ထပ်တိုက်ကိုမှ ခြံရှေ့တွင် ဥယျာဉ်ငယ်လေးတစ်ခုရှိသည် အိမ်ရဲ့ဘေးတွင်တော့ ဂိုထောင်ပုံစံ အဆောက်အဦးတစ်ခုရှိလေသည်။အိမ်ကလဲအရင်အိမ်ထက်ကြီးသည်ပင်။ခနအကြာတော့ လူလည်းပင်ပန်းလာတာမို့ အနားယူရန်အိမ်ထဲ အဝင်တစ်အိမ်လုံးအမှောင်ကျသွားတော့သည်။
"ဟာ မီးပျက်သွားပြီ အန်တီလေးရေ အန်တီလေး
လင်းကိုမီးထွန်းပြပါဦး မှောင်နေတော့ ဘာမှမမြင်ရဘူး"
လင်းအော်ပြောပေမယ့် အန်တီလေးကော အန်ကယ်လေးကောဖူးလေးတို့ရဲ့ ပြန်ဖြေသံတောင်မကြားရပါ။
လင်းကသရဲကြောက်တက်တာမို့ အခုလိုမှောင်နေရင် အရမ်းကြောက်တာပင်။
"အန်တီလေး အန်ကယ်လေး မီးထွန်းပြကြပါဦး ဖူးလေးရေ မမကိုလာကယ်ပါဦး အဟီး "
ကြောက်ကြောက်နှင့် လင်းငိုသံတွေပါထွက်လာတော့သည်။ထိုအချိန် မီးကရုပ်တရပ်ပြန်လင်းလာပြီး လင်းဘေးနားမှာ လူနှစ်ယောက်ရောက်နေကြသည်။
လင်းမောကြည့်လိုက်တော့
"အမလေး"
"ဟင် ဖေဖေ ၊မေမေ ! "
"ဟား ဟား ဟား ဟား"
အကုန်လုံးက လင်းကိုကြည့်ကာ ဝိုင်းရယ်ကြတော့သည်။ထိုအခါမှလင်းသိလိုက်သည်က ပူးပေါင်းကြံစည်မှုပင်။အန်တီလေးလက်ချက်ဆိုတာ မပြောလဲလင်းသိလိုက်သည်။
လင်းလည်း ဝမ်းသာဝမ်းနည်းဖြင့် ဖေဖေမေမေတို့ကို ပွေ့ဖက်ပြီး ငိုမိလိုက်သည်ထင်သည်။
BẠN ĐANG ĐỌC
မမေ့ရက်ခဲ့သော (Ongoing)
Lãng mạnထိုနေ့က မတော်တဆမှုလေးဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထိုမတော်တဆကလေးကပဲ ကျမဘဝကိုပြောင်းလဲပြစ်လိုက်တော့သည်။ ထိုမတော်တဆရေစက်ကြောင့်ပေါ့လေ အင်း ထိုရေစက်လှလှကလေးကြောင့်....
