බොරදිය
අසීමාන්තික නොවූ ප්රේමයක් ,
08.දොලොස් වසරකට පෙර ,
" ඇහිපිල්ලමක් යට රැකගත් ප්රේමය, කොහොමද අමන්දෝ ප්රේමය ඇහිපිල්ලමක් යට රැකගන්නේ "
කිරන් ලයිබ්රියෙන් සොයාගන ආ පොතක ජේද කියවමින් සිනාසෙමින් සිටි." උඹට ලව් කරන්න හොදයි , වෙන මනුස්සයෙක් ආදරේ ගැන කිව්වම හිනා . තවම මුලනේ ලබන අවුරුද්දේ අංජලී මිසින් උනහම තේරෙයි .. "
අමන්දා කීවේ කිරන්ගේ අතින් පොත උදුරාගනිමිනි ." ආදරෙයි කැමැත්තයි ප්රේමෙයි කියන්නෙ එකිනෙක වෙනස් හැගීම් තුනක් . මට තියෙන්නේ කැමැත්තක් . එයාව දැක්කම හදවත ඩංඩුං ගාන පාවෙනවා වගේ දැනෙන කැමැත්තක් . "
කිරන් ඇස් පියාගන අංජුගේ රුව මවාගන කිවාය . ඇත්තෙන්ම කිරන්ට දැනෙන්නේ එලෙසින්ය . කිරන්ට අවශ්ය ඇය දෙස බැලිමටය ඇය සමග කාලය ගත කිරිමටයි ඇය සමග සිනාවිමටය .කිරන්ට ඇයව අයිතිකරගන්නට තරම් උවමනාවක් නැත . කිරන් අයිති කරගන්නට උත්සාහ දරන්නේද නැත . කිරන්ගේ ජීවතය සැහැල්ලු එකකි . ඇයට අසීමාන්තික ආශා නැත . තවම ඇයට එසේ සිතී නැත.
එදා අතහැර දැමූ ජිම් එකේදි පවා ඔවුන් දෙදෙනාට ඕනැතරම් නිදහසක් තිබුනි නමුත් ඔවුන් දෙදෙනාම එකිනෙකා අසල කතාබහින්ම කාලය ගත කලේ එය ඔවුන්ට පහසු නිසාවෙනි.
ප්රේමය ආදරය කිරන්ගේ භාෂාවෙ ඇතත් ඒ හැගීම් වලට තවමත් ඇය සුදානම් නැති බව කිරන් දනි. කිරන්ට අවශ්ය සැබෑ ප්රේමයක් විදගැනීමටය . හිත කීරිගස්සන බඩේ සමනල්ලු නටන සැබෑ ප්රේමයක් විදිමටය.
කිරන්ගේ දෙමාපියන් ඔවුන්ව දරාගන්නා අයුරු ඇය දකි . එකිනෙකාට උදව් කරගනිමින් ගරු කරන අයුරු ඇය දකි. ඇය ඉදිරියේම වුවත් තාත්තාගේ කම්මුලක් සිපගන්න අම්මාව ඇය දකි. කිරන්ගේ ජීවිතේ නිදහස ඔවුන්ගේන් දකියි . ඇයට අවශ්ය කවදාක හෝ එලෙස නිදහසක් විදිමටය.
" ඩංඩුං වෙලා පාවෙයි . බලන් ඉන්නවකෝ තමුන්නැහේ මෙතන හොටු පෙරුවෙ නැත්නම් මම අමන්දා නෙවෙයි "
" අමන්දා නෙවෙයි මෝඩ ගෑණි "
කිරන් ඇගට පතට නොදැනි ඔහේ කියා දැමුවේ අමන්දා දෙස නොබලමිනි.