RÜYA #WATTYS2015

R-2-

Kahvaltımı da yaptıktan sonra odamda annemle ikimizin fotoğrafı olan resme sarılıp anneme hoşçakal dedikten sonra odadan çıktım.
Bu arada annemi iki yıl önce bir trafik kazasında kaybetmiştim yani en azından bana öyle söylenmişti."Bu işin peşini bırakmayacağım." diyerek intikam duygusuyla yumruğumu sıktım. Babam.. o ise hâlâ yaşıyordu.Yurt dışında bir şirkette çalışıyordu. Arada da bizi ziyarete gelmeyi ihmal etmiyordu. Kardeşim yoktu. Olsun ister miydim pek emin değilim . Kardelen'in kardeşini gördükten sonra isteyeceğimi de pek zannetmezdim. Kardelen benim en yakın arkadaşım olur aynı sınıftayız ve çocukluğumdan beri tanırım.Çok iyi çok cana yakın bir kızdır. Annemin ölümünden sonra da bana çok destek olmuştur . Her zaman iyi günümde kötü günümde yanımdadır. Annesi Gaye teyze de çok iyi kadındır . Arada onlara gittiğimde bana ufak şakalar yapar. Ama o Barış yok mu o Barış. Çok yaramaz ama bi o kadar da tatlı şimdi hakkını yememek lazım .Teyzeme gelince evet onun evinde kalıyorum, zaten kendisi de bekar olduğu için pek de sorun olmuyor. Burdaki bir İnşaat Sektöründe çalışıyor. Çok fazla olmasada genelde yoğun olduğu için evde yemekleri ben yaparım .( Çok da güzel musakka yaparım parmaklarınızı yersiniz.Demedi demeyin.) Ben böyle düşüncelere dalmış beklerken servisin sesini duydum ve hemen teyzemi de öpüp servise koştum .

--

Zil çalmış herkes sıralarına yerleşirken Kardelen hâlâ ortalıkta yoktu. Servisinden de inmemişti.Önümde oturan onların mahallesinden olan Yalçın'a, "Yalçın ,Kardelen bugün gelmedi mi?"diye sordum. "Sanırım bugün biraz rahatsızmış o yüzden annesi Ahmet amcaya okula gelemeyeceğini söyledi." dedi ve o anda hemen Kardelen'e mesaj attım.

Kime:BFF

Mesaj: Noldu kızım iyi misin? hastaymışsın duyduğuma göre.

Neyseki öğretmen derse girmişti. Öğretmen ders anlatırken biz de bir yandan not almaya çalışıyorduk. Sonuçta 12. sınıf olmuştuk ve artık daha sıkı çalışmamız gerekiyordu.

..

Kimden:BFF

Mesaj: Evet hastayım ya ateşim çıktı sabah. Biraz önce sağlık ocağında geldik annemle. Şimdi aldığımız ilaçları içicem. Önemli bişeyim yok .Merak etme.

Kime:BFF

Mesaj:Tamam canım dikkat et kendine. Çıkışta uğrarım yanına.

..

Herkes servislerine doğru ilerlerken bende Kardelenlerin servisine binecektim. Sonra fikrimi değiştirip yürümeyi tercih ettim.Evleri o kadar da uzak sayılmazdı.

Karşıdan karşıya geçmek için yayalara yeşil ışığın yanmasını bekledim. Yandığı an yola fırladım. Ve bir araba kornayla birlikte frene yüklendi .Bir an öleceğimi de düşünsem neyseki hiç birşey olmamıştı.Direk karşıya geçebilmiştim. Adam, (genç desem daha doğru olur.) dışarı çıkıp birşey oldu mu diye bakma zahmetinde bile bulunmamıştı. Camları siyah,porsche diye tahmin ettiğim arabanın penceresi sonuna kadar açıktı . Yandan ona sinirli bir bakış attım. O ise beni görmemişti. Yeşil ışık yanana kadar onu iyice bir süzdüm. Fazlasıyla yakışıklı bir tipti.Nereye acelesi vardı böyle? Aman banane dedikten sonra yola koyuldum .Ama bu...bu..
Bir dakka bir dakka bu...bu...bu oydu.

--