R-14-

12 2 0
                                    

Kafeden çıktığımda tam anlamıyla sarhoş gibiydim . Öğrendiğim onca gerçeğin altında sanki ezilmiştim . En önemlisi ise Kardelen'in haklı olmasıydı. Evet o haklıydı ve ben ilk defa kendimi haksız hissediyordum. Güçsüzleşmiştim. Gerçekler bazen insanı yıkabilecek duruma geliyor. Ve bende tam o durumun içindeydim. Satırlar bazen dar gelir ya insana. Düşünceler sığmaz olur sayfalara. Yazamaz insan. Ne gücü yeter yazmaya ne de gururu. O anlarda başlar hissizlik. Kendine de kızamaz insan. Ne yapacağını da bilemez.

O an zır zır ses. Bu ne şimdi ya diyip gözlerimi ovuşturdum. Telefon alarmıydı. Teyzem gittikten sonra alarm kurmuştum doğru ya. Rüyamıydı bunların hepsiyani ..Ama rüya gerçekten beni çok etkilemişti. Bora belki benim o en son rüyamda gördüğüm erkek değil ama sanki onda bilmem gereken şeyler varmış gibi. Öğrenene kadar da peşini bırakmaya niyetim yok . Bu arada çocukluk aşkı ne ya. Benim çocukluk aşkım yok ki diyip kendi kendime güldüm. Hayırlısı diye mırıldanıp yataktan kalktım ve saatin on bir olduğunu farkettim. Hemen kahvaltı için mutfağa yöneldim . Daha karakola gidecektim.

..

"Kızım iyi misin ? Hey evladım sana diyorum." Sesin geldiği tarafa baktım. Polis memuru karşımda masada oturuyorduk. Ne ara gelmiştim ben buraya ?

"Şey. Iyiyim efendim. Pardon dalmışım . Kusura bakmayın. Bu arada ben, beni kaçıranlarla ilgili bir araştırma yapılmasını istemiyorum. Şikayetçide değilim." dedim polis memuruna. Bana şaşkın bakan gözlerle.

"Saçmalama. Ya tekrar seni kaçırmak isterlerse o zaman çok geç olabilir . Bırakın da bunların bulalım. Sizde bize yardımcı olun . Sadece size değil başkalarına da zarar verebilir bu herifler."

"Hayır . Gerçekten istemiyorum. İmzalanacak yerler varsa gösterin . Bende gideyim artık. "

"Peki kızım. Israrcı olmayacağım .Şu arkadaşı takip et o sana yardımcı olacak." dedi ve kapıdaki adamı gösterdi. Peşinden gitmeye başladım.

Arşiv gibi bir yere gelmiştik. Burası gerçekten büyük bir yerdi. Acaba Ertanlarla ilgili bir şey bulabilir miyim diye etrafa bir göz atmaya başladım. O arada polis memuru da bir şeyler karıştırıyordu. Heh işte orda Ertan. Serhat Ertan. Bora'nın babası. Ve ben dosyayı tam alacakken. Pat . Yere başka dosyaları düşürdüm ve polis memuru yanıma geldi.

"Sen bırak biz toplarız. Sen şunları imzala." dedi ve beni yanına çağırdı. Tam da zamanıydı zaten. Off...

RÜYA #WATTYS2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin