sabah uyandığımda yanımda ayaz abim vardı abimin yüzünü biraz inceledim
Wolf bakışlarında life bulduğum
acaba annem abimlere 'sizi doğuracağıma taş doğuraydım' Demiş miydi çünkü hepsi taş gibi yani
Abim hala uyumaya devam ettiği için onu uyandırmamaya dikkat ederek elini üzerimden çektim ve odadan çıktım kendi odama gidip elimi yüzümü yıkadım ve giyinme odama gidip kıyafet seçmeye başladım genellikle açık kıyafetler giymezdim çünkü hem rahatsız olur hem de yaralarımın gözükmesini istemem
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Kulaklık,gözlük,şapka yok)
Seçtiğim kıyafetleri giydikten sonra aşağıya indim yemek odasından birkaç konuşma sesi geldiği için hemen oraya gittim ben hariç herkes buradaydı
Yerime oturup "günaydın" dedim bugün hiç enerjik değilim ayrıca içimde kötü bir his var sanki birimize birşey olacakmış gibi bir his
Her zamanki kişiler karşılık verdi Babam "afiyet olsun" dediğinde kahvaltıya başladık gözüm masadaki keke kayınca hemen bir tane kaptım ve bir ısırık aldım fakat yutmamla vücudum cayır cayır yanmaya ve dilin şişmeye başladı o an anladım Kekin içinde portakal vardı
Nefesim kesilmeye başladı bir şeyler oluğunu anlayan annem ve ayaz abim "Noldu gökçen iyimisin?" Diye sordular konuşmak için kendimi zorlayarak "a-alerji" dedim diğerleri ne yapacağını bilemezken ayaz abim yanıma geldi "tamam ilacın nerede güzelim hemen alalım" dedi kısık bir sesle "çekmece" dedim abim hemen efeye çekmeden ilacı almasını söyledi Efe koşarak gidiyordu fakat benimde gözlerim yavaş yavaş gidiyordu Kimse ne yapacağını bilemezken Efe geldi gözlerim kapanmak üzereyken abim ağzıma ilacı koydu normalde uyanmam lazımdı fakat hem son anda yetiştikleri için hemde kendimi çok zorladığım için bayılmıştım
Yazardan
Ateş ailesi kızı için çok telaşlanmıştı Özellikle Efe ablasına özür dilemek için hazırlanıyorken bir anda böyle bir şey olması onu telaşlandırmıştı Ayaz kardeşinin neden bayıldığını bildiği için tüm aileye bayılma sebebini anlatıp herkesi sakinleştirmiş ve gökçeni odasına çıkarmıştı bir yandan da Efe annesinden izin alıp okula gitmemiş ve sürekli ablasının başında beklemişti
Annesi ise arada gökçenin yanına gidip onu kontrol ediyor daha sonra yine gidiyordu çünkü uyandığı anda ona yemek hazırlayacaktı kızı için fazlasıyla üzülüyor fakat elinden çokta bir şey gelmiyordu ama bundan sonra eve portakal sokmayacaktı
Babası işe gitmek zorundaydı kızının yanına gidip şakaklarından öpmüş ve gitmişti
Evde Gökçen Efe ve annesinden başka kimse yoktu
Efe'den
Ablam için gerçekten çok endişeleniyorum bugün ondan özür dileyecektim hatta beni effederse ona abla diyecektim ama 3 saat geçmesine rağmen bir türlü uyanmıyordu onu izlemekten ona bakmaktan şikayetçi değilim fakat uyanmasını ve ona sarılmayı istiyorum diye düşünürken Ablam bir anda hareketlenmeye başladı
yanına gittiğimde gözlerini açtı ve bir şeyler düşünmeye başladı henüz beni fark etmemişti ama fark ettiğinde kaşlarını çattı kendini sinirli bakıyor zannediyordu fakat bu onu daha da tatlı yapıyordu daha sonra bana bir soru yöneltti "ne yapıyorsun burada" Böyle bir soru beklemediğim için biraz utanmıştım elimi enseme attım "Şey senin uyanmanı bekledim"dedim hemen ona artık adım atmam lazımdı bunu dediğimde şaşkınlığı yüzünden okunuyordu "sen mi?" Dedi ben usulca başımı sallarken annemin sesi geldi"Efe gökçen uyandımı yemek hazılayacağım" dedi bende bağırarak "Evet anne uyandı sen yemeği hazırla" dedim daha sonra gökçene dönüp "sen istersen üstünü falan değiştir annem sana yemek hazırlayacak" dedim ve odadan çıktım
Gökçen'den
Yavaş yavaş kendime gelmeye başlıyordum bir dakika ya ben niye kendime geliyorum ne oldu bana Bayıldın ya gerizekalı
He doğru
Herşeyi bizmi söyleyelim yani
Bence sus şakir
Tamam kral sen ne dersen o
Dalga geçme lan sus
İç sesimle tartışmamı bitiren şey bu seferde Efe nin varlığını fark etmem Oldu ona bakıp kaşlarımı çattım Efe ne alaka ya o burda ne arıyor diye düşünürken ona sordum "ne yapıyorsun burada" büyük ihtimalle böyle bir soru beklemiyordu elini ensesine atarak "şey senin uyanmanı bekledim" dedi BİR DAKİKA NE DEDİ O nasıl beni bekledi yok kesin son anda gelmiştir beni beklemez ki Efe En sonunda "sen mi?" Diye sordum Usulca başını salladı o sırada annemin sesini duydum "Efe gökçen uyandı mı yemek hazırlayacağım"bana yemek hazırlayacak mış Efe ise hemen konuştu "evet anne uyandı sen yemeği hazırla dedi" daha sonra bana dönüp "sen istersen üstünü falan değiştir annem sana yemek hazırlayacak deyip gitti
Efe bu aralar bana gerçekten iyi davranıyor bu hoşuma gitmiyor değil fakat garip geliyor birileri tarafından sevgi görmek hemde bu kişiler annen,baban ailen olunca ayrı oluyor Eski evde benden nefret ederlerdi Ve bunu vücudumdada olacak şekilde gösterdiler karnımda ve belimde hala Kemer,izmarit,yanık izleri ve morluklar var Elbet bir gün bunları öz ailem de öğrenicek ama bana acımalarını istemiyorum
Neyse Efe odadan çıktığında önce yatağımı düzelttim daha sonra elimi yüzümü yıkadım saçlarımı dağınık topuz yapıp altıma kareli pijama üstümede siyah bir sweatshirt giyip aşağıya indim ve mutfağa gittim Annem bana masayı bile hazırlamıştı Oturmuş bekliyordu geldiğimi fark ettiğinde hemen yanıma geldi "İyimisin kızım bak sana yemek hazırladım"dedi "İyiyim merak etmeyin yemek için teşekkürler anne"dedim ve masaya oturdum gerçekten kurt gibi açım Annem karşımdaki sandalyeye oturup "annen ölsün sana ayrıca merak etme bundan sonra kapıdan içeriye portakal sokmayacağım" dedi Ona en içten gülümsememi gösterip Başımı salladım
Yemeğim bitince anneme bulaşıklar için yardım ettim bugün yardımcılar evde yok sanırım bir cenazeleri varmış işimiz bittiğinde salonda oturup telefonumdan Instagram'da gezinmeye başladım 1-2 saat telefona baktım daha sonra Ege'de salona geldi Yanıma oturdu "gökçen seninle bir şey konuşabilirmiyiz?" Dedi "Evet ne konuşacağız" dedim Vücudunu tam olarak bana döndü "Gökçen ben gerçekten çok pişmanım Belki beni affetmezsin ama özür dilerim ben yaptığım hatanın farkına vardım ve seninle abla kardeş olmak istiyorum" dedi söylediklerine mutlu olmuştum çünkü bende hep bir kardeşim oldun isterdim bu yüzden hemen ona sarıldım "affediyorum"dedim önce ne dediğimi anlayamadı sonra bana daha çok sarıldı benden ayrıldığında koltuğun üzerinde mutluluktan saçma hareketler yapmaya ve çığlık atmaya başladı "ANNE ABLAM BENİ AFFETTİ YAŞASINN"diye bağırıyordu en sonunda annem salona geldi "ne oldu oğlum neye bağırıyorsun" dedi Efe ise hala çok mutluydu "anne Ablam beni affetti"dedi sevinci sesinden anlaşılıyordu resmen
Sonra annem efeyide oturttu benim ve efe'nin başına birer öpücük bırakıp "Hep böyle mutlu olun yavrularım" dedi ve üçümüz sarılmaya başladık arkadan bir ses gelince oraya yöneldik babam gelmişti ve "kıskanıyorum ama" diyip yanımıza geliyordu daha sonra babamda eşlik etti sarılışımıza ayrıldığımızda Efe hemen yanıma geldi "ablacım bence bugün biricik kardeşinle uyumak istersin" dedi gülümseyip "biricik kardeşimle uyumayacağımda kiminle uyuyacağım"dedim ve yine sarıldık
.......
Akşam yemeğini yedikten sonra salonda biraz oturup efenin odasına gittik Efe kafasını benim göğsüme koyarken bende onun saçlarını okşuyordum biraz daha öyle kalınca ikimizde dayanamayıp uykuya daldık
__________________ Merhaba arkadaşlarrr Oy vermeyi unutmayınız
Bu arada sonraki bölümde çok güzel şeyler olacak :)
