Maşita uykulu halde merdivenlerden inerken Cüneyd çıktı karşısına.
_ ooo erkencisin?
_ senin yüzünden!
Diyerek omzuma vurdu Maşita.
_ ben ne yaptım ya?
Maşita'nın dağılan saçlarını çekmişti Cüneyd.
_ Feyza'yı ne diye başıma sarıyorsun?
Maşita sinirle çemkirirken Cüneyd gülüyordu.
_ gülme!
Birden yanaklarını tutup çekiştirmeye başladı Cüneyd.
_ oy sen sinirlendin mi pis yaratık sinir bile yakışmıyor sana!
_ bırak yanağımı!
Diyerek geri çekildi Maşita.
_ Maşita...
Maşita sinirle çöktü koltuğa.
_ ne var?
_ şu Affan...
Maşita bunu duyar duymaz fırlamıştı yerinden.
_ Affan tabi ya ben nasıl unuttum gitmem lazım hemen.
Diyerek kapıyı açıp sinirle birkaç adım atmışken üzerindeki pijamaları farkedip geri döndü salona.
_ aşk olsun ya insan uyarır...
_ Maşita!
_ hiç senle uğraşamam Zeynep'ini kendin al benim hazırlanmam lazım.
Diyerek koştu odaya doğru.
_ alıştık galiba sana Maşita hanım...
Cüneyd kapıda beklerken Maşita çıkmıştı. Cüneyd baştan aşağı süzerek kapıya yaslandı birden.
_ Maşita...
_ efendim?
_ ne bu?
_ aaa tanışmadınız değil mi? Bak bu ceket Cüneyd abiciğim!
Diye dişlerini sıkarak söylendi Maşita. Cüneyd sabahki hareketini tekrarlayarak sıktı yanaklarını.
_ oy sen erkenden muallim mi oldun ha...
Maşita yanaklarını kurtarırken göz devirmişti.
_ bu hareketi birdaha yaparsan var ya!
_ eee ne yaparsın?
Maşita Cüneyd'in takkesini başından alıp koşmaya başladı peşindende Cüneyd.
_ Maşita dur!
Yoldan geçenler Cüneyd'e şaşkınlıkla bakıyorlardı. Maşita tam dergahtan girecekken birine çarpıp yere düştü. Üstünü silkeleyerek doğruldu.
_ bir hanıma yakışıyor mu böyle koşmak edebinle yürüsene!
Kaşları çatılan Maşita ona koşan Cüneyd'e döndü bir anda.
_ Maşita!
_ sabah sabah beynine oksijen gitmiştir Cüneyd bey! Düşünce gücün gelişir.
Diyerek gülerken karşısındaki kadın ciddiyetini koruyordu. Cüneyd takkesini alıp taktı başına.
_ Hayrola Cüneyd efendi genç kızlarımıza örnek olmak gerekirken bu münasebet hoş değil.
Cüneyd kaşlarını çatarak yaklaştı kadına.
