[devam ediyor]
Aynı yaşta olan ve gereğinden fazla özgüvenli olan dört arkadaş aynı eve çıkmışlardır. Kendi ayakları üstünde durmaya çalışırlarken defalarca kez başlarına bela alırlar.
"İşlerimi yapmak istemiyorum. Pişman değilim. Her gün partiye gi...
Sağa döndü, sola döndü, önden baktı, arkasını döndü. Her açıdan süzdü kendini aynadan. Güzeldi. Güzel olmuştu. Çok güzel olmuştu hem de. Kendisi başka biri olsaydı kesinlikle yine kendisiyle çıkardı. Tabii bu fikri Minho'yu gördükten sonra değişmişti. O ayrı bir mevzuydu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odasında hala oyalanırken içeriden gelen abisinin gür sesiyle irkildi. "JISUNG çabuk buraya gel!!!"
"Tamam ya geliyorum." dedi ve yüzüne yaptığı makayaja hafif dokunuşlar sergileyip salona geçti. Kalabalık beklerken sadece Chan ve Seungmin'i gördü. Abisi onu baştan aşağı süzdü. Sinirli göründüğü belliydi. Dişlerini sıkıyordu.
"Bugün neden işe gitmedin?" dedi daha içinde sinirini saklamaya devam ederken.
"Çünkü patron gelmeyebilirsin. Akşam parti olduğu için demişti abicim." dedi tatlı tatlı gülümseyerek. Boş koltuğa oturmuştu cilveli bir şekilde. Chan gittikçe sinirleniyordu. Gözlerini yumup onu sorgulamaya devam etti.
"Neden bana bir partiden bahsedilmiyor pardon? Ben eşşek başı mıyım?"
"Üzgünüm abicim. Yoğunluktan unutmuşum. Ama senin nereden haberin oldu asıl ben onu merak ediyorum"
"Seungmin söylemeseydi gerçekten bana bir şey demeden gitmeyi mi düşünüyordun?"
"İyi de ben Seungmin'e de bir şey demedim."
Seungmin oturdupu yerde dikleşerek dikkati kendine çekti. "Sır verdiğin kişilere dikkat etmelisin. Özellikle bu kişi Hyunjin ise." dedi saçlarıyla oynarken.
"Ahhh ne kadar aptalım ben ya. Her neyse geç kalacağım artık gitmeliyim." diyerek ayağa kalktı Jisung ancak abisi onu durdurdu.
"Dur bir dakika ben izin verdiğimi hatırlamıyorum."
"Ben de izin aldığımı hatırlamıyorum balım."
"Jisung ben sinirimi zıplatma."
"Seungum dizginler senin o sinirini kurt bakışlım. Sonra kavgalaşırız şimdi gitmeliyim."
"Madem öyle. Biz de geliyoruz." dedi Chan.
"Biz derken?" dedi Seungmin gözlerini açıp Chan'a sorarken.
"Olur da orada sinirlenip olay çıkarırsam beni durdurman için gelmelisin Min."
"Neyim ben? Sizin güvenliğini mi? Neden öyle bir şey olacakmış? Hem siz oradan geç saatte çıkarsınız, benim uykun gelir. Dayanamam uykusuzluğa."
"Seungmin lütfen. Maaşına zam yaparım gerekirse."
"Peki bir düşünebilirim o halde."
"Bir dakika ya. Ben gelmeniz için izin vermedim. Oraya bir sekreter olarak gidiyorum. Sizin ne işiniz var?"
