Karadenizin En Güzel Kızı

● 1.Bölüm- Karadeniz

■Karadenizin En Güzel Kızı okurları sakinleri...■

Bu kısmı okumadan geçmeyin.

•Kurgumuz Karadenizde geçmektedir.
Ama öyle ahım şahım Karadenizle ilgili bilgi vb. yoktur. Beklentilerinizi yüksek tutmayın. Sadece baş karakterimiz Karadenizin bir köyünde yaşamaktadır.♡

●Diğer kurgum Mahkûm Sınıfta baş karakterimiz geçmektedir. Zaten Mahkûm Sınıfın Gökçen karakteri baş karakterimizin kardeşidir.Bu da diğer bilgilendirme.

●Eğer Mahkûm Sınıf okuduysanız ufak(!) bir spoiler yemiş olabilirsiniz Ksbdksbsossb

●Neyysee, Mahkûm Sınıfla alakalı bir şey yoktur, yani bunu okuduktan sonra Mahkûm Sınıfın spoileri falan yoktur. Aralarında bağlantı falan da yoktur. Bu tatlış bir hikaye, diğeri de cinayet kitabı. Farkımız 😘💅.

●Yaş ortalaması +13 - +14 gibi bir şey. Zaten bu kurgu kısa bir şey olacak, öyle çok uzun yapmayacağım. Bu sırada Mahkûm Sınıf 'ın sezon finali yaklaşır, sadece bir kaç bölüm daha yazacağım.

●Kurgu çok uzun olmayacak, fakat kelime sayısı 4000 ile 5000 arası olacak. Fazla da bölüm yapmayacağım. Sadece Ömer ile Eflas'ın hikayesini öğretmek, öğrenmek istedim.

Keyifli okumalar...

24 Ağustos Cumartesi 2024 günü yazılmaya başlanılmıştır.

Başladığınız tarihi buraya yazabilirsiniz.

Karadenizin En Güzel Kızı sunar...

● 1.Bölüm- Karadeniz

Eflas Soyarslan...

Eflas Soyarslan, demişlerdi bana. İnsan  hiç seçebilir miydi anne babasını? Eflas, Eflas, Karadenizin en güzel kızı... Herkes bana öyle diyor. Hayır, öyle ahım şahım güzelliğim yoktu ki... Bana güzel bakanlar, güzel yapmıştı beni.

Karadenizde ki her erkek benimle evlenmek için can atıyor. Hayır, babamla daha yakın olacakları  için, ünvanları yükseleceği için köyün muhtarının kızıyla evlenmek istiyorlar.

Kardeşim Gökçen, onun için ölümü bile göze alırım. Ölümü bile...

Sevgili Günlük;

Bugün ne oldu mu diyorsun? Bugün evleneceğimi öğrendim. Babam dedi, oysaki ben çok küçüktüm. 16 yaşındayım, liseye yani okula göndermiyorlar. Burada işler böyle, galiba tek okula göndermeyen köy bizim köy olabilir. Gökşeh köyü, benim hayatımı mahveden köy olabilir.

Hızlıca kalemi masaya koydum ve yerimden kalktım. Günlüğümü yastığımın  altına koydum. Babam çağırıyordu yanına, ben de gittim ve ona seslendim. "Efendim baba."

"Uşak gel hade bakam, ne yapayırsın sen bakayum," diye seslendi babam. Merdivenlerden inince sesleri daha yakından takip edebiliyordum en sonunda da aşağıya indim. Herkes salonda toplanmış oturuyordu.  

"Odamı topluyordum baba," diye mırıldandım. Kardeşim Gökçen'e baktım, uslu puslu annemin yanında oturuyordu. Bugün onun doğum günüydü. 24 Ağustos. Buradaki herkes şiveli konuşuyordu, ben hariç. Bu yüzden herkes bana bu konu hakkında hep kızıyorlardı.