4-B

174 29 13
                                    

İyi okumalar...

Oturduğum yerde biraz daha yayılırken elimdeki kumandayla televizyonda rastgele geziniyordum. Saat öğleni geçiyordu. Sabah kerem gelmişti ve şu anda onun için ayırdığım odaya yerleşiyordu.

Olayların bu kadar hızlı gelişmesi hayatımın karma karışık bir hâl almasına neden olurken bundan sonra olacaklar ise kafamda merak uyandıran sorular oluşturuyordu.

Kulağıma dolan ayak sesleriyle bakışlarımı merdivenden inen kereme çevirdim. Onu da çok zor bir durumda bıraktığımın farkındaydım. Kendini bir anda tanımadığı biriyle sevgili olurken buluyordu ve onda yaşamak zorunda kalıyordu. Onun açısından daha zor bir durumdu.

" Yerleştin mi odana "

" Hı hı yerleştim "

Diyerek kendini koltuğa bıraktı. Açıkçası dün buraya teklifimi reddetmek için geldiğini biliyordum. Ama bu düşüncesi isabellayı görünce değişmişti.

Çalan kapıyla kendime gelip ayaklandım. Keremin bakışları eşliğinde kapıyı açıp gelen kişiye baktım.

Zaniolo...

Bu çocuğun cidden evi yoktu galiba.

" Günaydın "

Diyen çocuğa tip tip bakıp iğneleyici bir şekilde konuştum.

" Saat öğleni geçiyor "

" Olsun ben yeni uyandım o yüzden de günaydın "

Ben ona göz devirmekle meşgulken o içeri yöneldi. Bende kapıyı kapatıp peşinden salona ilerledim.

Kerem şok içerisinde zanioloya bakarken zaniolo sırıtarak kereme bakıyordu. Noluyor aq.

" Senin ne işin var burda "

Keremin merak dolu sesiyle tanıştıklarını anlamıştım. Ama nasıl tanıştıkları muamma.

" Arkadaşımın evi "

" Siz arkadaş mısınız "

Keremin tuhaf bakışlar eşliğinde bana yönelttiği soruyla maalesef demek istesem de onaylar biçimde başımı salladım.

" Siz tanışıyor musunuz "

Merak ettiğim soru sonunda dilimden dökülürken zaniolo sırıtarak bana baktı.

" He ya benim manitin arkadaşı "

" Senin manit "

Diyerek şaşkınca sordum. Bunun sevgilisi mi vardı aq. Benim niye bundan haberim yok.

" Hayal dünyandan çıkmalısın bence... Ayrıca bana şöyle bakmayı kes numarasını falan vermiycem "

Zaniolo ona attığı masum! Bakışları bana çevirdiğinde ben ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.

" Noluyor... Anlatacak mı biri "

" Kendisi en yakın arkadaşıma göz dikmiş ve numarasını almak için peşimden ayrılmayan bir mal "

" Ne "

" Oğlum valla çok tatlı bir şey ya görmen lazım "

" Bana niye hiç bahsetmiyorsun "

" Oğlum senin derdin başından aşkın zaten "

Onu onaylayarak koltuğa oturdum.

" Bana şöyle bakmayı kes artık "

Keremin yüzünü buruşturarak söylediği şöyle bakışlarımı zanioloya çevirdim. Tatlı olduğunu falan mı sanıyordu bu piç.

" Ya hadi ya vallaha çok etkilendim sadece tanışmak istiyorum... Eğer rahatsız olursa vallaha yazmam "

ANLAŞMA (İcKer)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin