hilal, kedisiyle birlikte yaşayan, aşktan elini eteğini çekmiş bir kızdır. bir gün kedisi, barış alper yılmaz'ın dairesine girer. ortadaki tek sorun, barış alper'in kedilere karşı olan alerjisidir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"anahtarlığınızı mı özür niyetine verirsiniz yoksa teşekkür niyetine bir akşam yemeği mi ısmarlarsınız?"
kaşlarımı çattım. kapımın önünde durmuş, içeri girmemi engelleyen galatasaray'ın ünlü oyuncusuna baktım boş gözlerle. anahtarımı vermezdim, daha doğrusu veremezdim. onun manevi bir anlamı vardı. kaldı ki onunla yemek yemek ya da bir şeyimi ona vermek zorunda da değildim.
benden özür dilemesi gerekiyordu.
kedimi yere bıraktığımda koşarak mama kaplarına doğru ilerlemişti.
alaycı bir sırıtışla, "size yemek ısmarlamam ya da beni affedin diye bir şeylerimi vermeme inanın gerek yok."
öyle mi dercesine havaya kaldırmıştı kaşlarını.
"hatta sizin benden özür dilemeniz gerek." alayla küçük bir kahkaha attı. "kedinize sahip çıkamadığınız için sizden özür dilerim, hilal hanım..." ellerini göğsünde birleştirip dudağını büzdü. "lütfen beni affedin yoksa inanın ne yaparım bilmiyorum."
gözlerimi devirdim. herkesin uğruna editler yaptığı o adam gerçekten karşımdaki adam mıydı?
koluyla temas ettim, kapımdan kenara doğru itmek istedim ama bunu yapamayacağım çok açıktı. o kadar güçlüydü ki yarım adım bile kıpırdamamıştı olduğu yerden. "özrünüzü kabul ettim, geri çekilin şimdi. aksi halde haneye tecavüze girer bilginiz olsun."
olumsuz anlamda salladı başını. "evinizden içeri adım atmadım."
ona doğru bir adım attığımda aramızdaki ince mesafeyi koruyabilmek adına bir adım geriledi. böylece evime girmiş oldu. bilmişçe gülümseyerek, "artık resmen haneye tecavüz," dedim.
olanlardan keyif aldığını belli edercesine yukarı kıvrıldı dudağının kenarı. daha ne kadarımız böyle geçecekti?
"barış bey..." dedim bıkkınlıkla. "sizin böyle küçük olaylara ayıracak vaktiniz var mı cidden?"
başını olumlu anlamda salladığında, "ama benim yok," dedim cevaben. "o yüzden lütfen çıkın artık."
hafifçe üzerime doğru eğildi. yüzü, yüzümle daha yakındı. ne yapıyordu? yaz dizisinde miydik yoksa bir kitap kurgusunda mı? bundan etkileneceğimi falan mı düşünüyordu?
içimden, arkadaşımı da mı bu ucuz numaralarla tavladın diyerek geçirdim. sesli söylemeyi o kadar isterdim ki...
"akşam sekiz?"
dudaklarıma bakan gözlerine baktım. "akşam sekiz..." düşünürcesine uzatmıştım kelimeleri. "size afiyet olsun, barış bey. benim başka birine sözüm var."
kapıdan kenara çekildiğinde zafer kazanmışçasına gülümsedim. "sonunda..." dedim şükredercesine. hemen sonrasında kendi dairesine doğru dönmüş olan adama seslendim. "futbol dışı performansınız çok bayat, bilginiz olsun."
kapısını kilitlemeyi bırakarak bana doğru döndü. kapının pervazına yaslanmış olan bedenimi çekinmeden süzdüğünde bir sırıtış belirdi dudaklarında. "bunu bilemezsiniz, hilal hanım."
cevap vermek yerine kapıyı suratına kapatmıştım bile.
hilal & tuğçe whatsapp özel sohbeti.
hilal: karşı daireme barış alper'in taşındığını söylemiştim dimi?
tuğçe çevrimiçi.
tuğçe tarafından görüldü.
tuğçe yazıyor...
tuğçe: evet askimmm söylemiştin ama hâlâ çiğdem'e söylemedin dimi
hilal: söylemedim ya benden çıkmaz sonra takıntı yaptı iyice zaten rezil bir herif
tuğçe: nasıl ya neden öyle dedinkine
hilal: LŞSNFŞAKLSNFŞLK salak ya benim kedim evine kaçmış tamam mı çağırdım işte mesaj attım neymiş kedilere alerjisi varmış yalvar yakar gelip açtı kapıyı
tuğçe: askim bir sey sorucam kediyi nasıl barış alper'in evine kaçırdın
hilal: dur şimdi konumuz o değil şlskfmşalksn işte sonra şey dedi özür için anahtarlığını ver ya da bir akşam yemeği??? bir de önüme geçti kapımın önüne yer mi Türk'ün çocuğu yemezzzz
tuğçe: DUR BİR DAKİKA AKŞAM YEMEĞİ Mİ
hilal: evet ama hayır dedim zaten akşam sekiz falan dedi ben de size afiyet olsun dedim
tuğçe: bir şey söyleyeceğim bunları çiğdem'e anlatacak mısın
hilal: bilmiyorum sanırım hayır çiğdem de bana aralarında ne geçti tam olarak anlatmıyor ayrıldığımız için üzgün diyor ama bana yazdı herif
tuğçe: ya hilal acaba yemeğe çıksan mı en azından çiğdem'i falan sorarsın ağzını yoklarsın
hilal: bence onunla bir daha muhatap olmamak en iyisi
tuğçe: evet o da bir seçenek AY AMAN NEYSE müsaitsen geliyim miii
