First and last love

KABANATA 1

KABANATA 1

•••

"NUNG unang pahanon may na nagngangalang Phatima at joselito. Mahal na mahal nila ang isat-isa masaya silang magkasama. Ngunit ang tadhana ay mapaglaro dahil sa pag-iisang dibdib ng dalawa-" naudlot ko ang pagbabasa ng sumingit ang epal kong kapatid.

"Nabasa ko na iyan sa wattpad!" Nakahalukipkip siya ngayon sa harap ko. Magkaharap lang kami nakaupo ngayon sa sofa.

"Oh! Tapos! Hindi naman ikaw ang kinukwentohan ko si Patrick naman, hindi ikaw!" Nasusuklam kong sagot sa kaniya.

"Tragic ending naman yan! Hindi happy ending. Hindi ko bet ang mga ganyan mong story halos lahat tragic pwede bang magsulat ka ng love story na may maganda ending! Hindi yong namamatay ang characters mo o di naman bawal maikasal ang nagmamahalan dahil may hadlang sa kanilang pag-iibigan" labis na pag-iinarteng bigkas ng kapatid ko. Hindi daw bet pero binasa naman.

"Wag ka na lang mag talk please, hindi ka nakakatuwa ikaw lang ata ang hindi support sa mga kwento ko."

"Talaga! kasi ayaw ko ng tragic ending!" Aniya at umalis na. Napairap na lang ako at tinuon ang pansin sa binabasa kong libro. Na published tong book ko nung 2024 dahil na gustohan ng karamihan, marami ng bumili sa book ko kaya labis ang tuwa ko ng malaman na marami na pala nagbabasa sa "First and last love." Ang titulo ng libro ko.

"Ate! Where's my book!" Sigaw ni Patricia ang kakambal ni Patrick bali lima kami magkakapatid ako, si Patricia, Patrick, kuya Joshua, at ang nakakaireta kong nakakatandang kapatid na si Janet Marie Alonso.

Siya lang naman ang ayaw sa malungkot na katapusan ng esturya. Ang nais niya ay mga masasayang katapusan na esturya, minsan ay nagsusumamo siya lagi na magsulat ako ng mga esturya na maganda ang katapusan. Subalit hindi ko gusto ang ganon esturya bawat naiisusulat ko na esturya ay patunggol sa nagmamahalan ngunit walang masayang ending. Tawagin man niya akong bitter wala na akong paki-alam kasi ito na yong kinalakihan ko ang hindi nagkakatuloyan hanggang sa kanilang pagtanda dahil inahalinsitulad ko ang esturyang ito sa mommy at daddy ko.

Ang kwento ng pagmamahalan nila ni daddy ay hindi nagtagal nawala din si daddy sa mundong to dahil sa aksidente Labis ang maninibugho si mommy sa pagkawala ni daddy hindi niya natanggap ang pagkawala ni daddy kaya sumunod ito sa kaniya Labis kami nagdalumhati kasi nawalan kami ng ina at ama, mga bata lang kami ngunit wala na kaming magulang Nangungulila kami sa pagmamahal nila ngunit wala na kaming magagawa pa kundi tanggapin na wala na nga kaming magulang Pero meron naman kaming mapagmahal na lola, na hanggang ngayon ay nandito parin lagi sa amin kahit matanda siya ay hindi niya kami iniwan. Ngunit hindi parin mawawala ang pangamba ko na baka balang araw ay iiwan kami ni lola dahil sa matanda na ito.

"Ate! Saan na po!" Hindi na mapakali si Patricia."Saan mo pala iniwan ang book mo."

"Ayan kasi kahit saan mo inilalagay ang mga gamit mo!" Singit ni Patrick. Nagdadabog na si Patricia dahil hindi niya makita ang book niya.

"Ano pala ang hinahanap mo na Libro?" Tanong ko.

"Yong ginawa mo!"

"Diba nilagay mo iyon sa Terrace kanina habang may kausap ka sa phone mo?" Napatakip siya sa bibig niya at kumaripas ng takbo patungo sa terrace namin.

Pfttt"Tanga talaga!" Nilingon ko si Patrick kasabay batok sa ulo niya. "Aray nako! Ate naman!" Hinimas niya ang ulo niya at masama nakatitig sa akin. "Bungaga mo!" Bulyaw ko.

KINABUKASAN ay maaga akong pumasok dahil reporting namin sa histories. Nangangamba ako kasi baka hindi naka study ang mga ka grupo ko sa Histories. Aminado ako na kaunti rin ang alam ko pa tungkol sa makasaysayan kung kaya't kabado ako. Magaling lang ako gumawa ng kwento pa tungkol sa makalumang panahon na pag-iibigan ngunit kaunti lang ang alam ko sa mga histories. Si Jose Rizal ang nangunguna na alam ko lang. Ngunit kailangan ko pa talaga halungkatin lahat ng Philippine Histories para madami akong kaalaaman dito. Para sa akin mahalaga ibalik tanaw ang kasaysayan kong kaya't lagi akong nakikinig sa mga lecture ng professor namin sa histories.