Blind White Prince★Hyunlix

𝟗

3 gün sonra

"Selam bebeğim! Üniversite şu ana kadar nasıl?"

"Çok iyi anne. Düşündüğüm kadar kötü değil. Üstelik Minho burada."

"İyi! İşe dönmem gerekiyor, bir şeye ihtiyacın olursa bana haber ver."

"Bir şeye ihtiyacım olsa bana nasıl ulaşırsın?"

"Her zaman sana giden yolu bulurdum Hyunjin."

"Tamam Jiniret, konuşmamız lazım." Ryujin çocuğu yakalayıp koridora çıkarıyor.

"Bak, biliyorum bu 'Felix'ten uzak dur' olayını ciddiye alıyor olabilirsin ama hadi ama! Yani bütün kişiliğin değişti. Yardım etmek istiyorum! Lütfen bana seni bu kadar depresyona sokan şeyin ne olduğunu-"

"Ondan hoşlanıyorum." Hyunjin tereddüt etmeden çocuğun sözünü kesti. Ryujin ona sadece bakıyor ve ardından iç çekiyor.

"Eh, kahretsin. Sanırım bu işi daha da zorlaştırdı, ha?"

Ryujin nefesinin altında anlaşılmaz sözcükler mırıldanırken başı öne eğildi.

"Belki de Felix'ten uzak durmana gerek yoktu? Belki de sadece blöf yapıyordu."

"Cha Minji en yakın arkadaşlarımdan biri olan bir kıza bıçak çekti. Onun blöf yaptığını düşünmüyorum." Hyunjin kıkırdadı ve Ryujin ona kaşlarını çattı.

"Her neyse, Felix'te bir şey fark ettim..."

Hyunjin sadece çocuğa bakıp devam etmesini işaret etti.

"Gözleri grinin açık bir tonu... ve biriyle konuşurken sanki o kişinin içinden bakıyormuş ya da ona hiç bakmıyormuş gibi. Öyle mi...?

"Kör mü? Evet." Hyunjin çocuğun sorusunu yanıtladı ve büyük olan sessizce başını salladı. Hyunjin, Ryujin'in omzunun üzerinden uzun kahverengi saçlı, flanel gömlek giyen bir kız fark etti, onu tanıması sadece bir saniye sürdü.

"Bence kız arkadaşının sana ihtiyacı var."

"Az önce onun en iyi arkadaşın olduğunu söyledin. Onu al." Kız gelip kafasının arkasına vurduğunda yaşlı adam şaka yollu bir şekilde konuşuyor.

"Kaba."

"...Sen misin Hyunjin?" Çocuk başını salladı ve kız onu sertçe yakalayıp kucakladı.

"Nefes alabildiğini sanmadığımı biliyorsun." Ryujin onun omzuna dokunuyor ve o da bırakıyor.

Hyunjin ona baktı ve kaşlarını çattı. "Kolun nasıl Yeji?" diye sordu ve kadın gömleğinin kollarını sıvadı ve kolundaki neredeyse iyileşmiş uzun yara izini gösterdi.

"O kaltak beni yakaladı ama ben iyiyim. Öyle olmalı." İçini çekiyor ve kollarını geriye doğru kıvırıyor. Hyunjin ve Ryujin birbirlerine bakıyorlar, sonra tekrar aralarında duran kıza bakıyorlar.

"Biz tanıdığınız en dürüst insanlarız... size söyleyecek bir şeyimiz var." Hyunjin irkildi ve Yeji ona kaşını kaldırıp Ryujin'e döndü.

"Cha Minji geri döndü ve bu okulda. Hyunjin'in yakın olduğu bir çocuğu hedef alıyor." Ryujin açıklıyor ve Yeji'nin gözleri büyüyor. Aniden koridordan bir ses gelir ve üçü arkalarını dönerek iri gözlü, sağ elinde sıkıca bir bıçak tutan bir kızın orada durduğunu görürler. Yeji, Ryujin'in gömleğinin kumaşını elinde topluyor, tüm anılar canlanıyor.

🪽🪽🪽

2 yıl önce

"Hwang Yeji? Bayan Yeo'nun sana ihtiyacı var." Yeji'nin sınıfına bir kız kafasını uzatıp ona sesleniyor. Yeji ayağa kalkar ve kızla birlikte dışarı çıkar, birkaç dakika sonra Yeji, Bayan Yeo'nun sınıfına gitmeyeceğini fark eder.

"Beni nereye götürüyorsun?"

Yeji soruyor ama bunu yaparken birisi saçından bir yumruk tutup onu yere düşürüyor ve onu lisesinin arkasındaki kulübeye sürüklüyor. Yeji çığlık atıyor ama kimse oraya dönmediğinden kimse onu duymuyor. Kulübenin kapısı kapalı ve Cha Minji orada duruyor. En yakın arkadaşına acımasızca takıntılı bir kız.

"Hyunjin'den uzak dur, anladın mı?" Yerdeki Yeji'ye bakarak derin bir nefes aldı.

"O çocukluğumuzdan beri benim en iyi arkadaşımdı, onu öylece bırakmıyor muyum?!" Yeji bağırır ve Minji'nin kafası düşer. Kız yavaşça Yeji'ye doğru yürüyüp yanına çömeliyor, ardından dizini yavaşça Yeji'nin göğsüne bastırıyor.

"Kendine uygun."

Minji yerden uzun bir bıçak alıp gömleğine siliyor. Yeji'nin gözleri genişliyor ve hareket etmeye çalışıyor ama Minji'nin dizi onun ayağa kalkmasına engel oluyor. Minji bıçağı Yeji'nin sol koluna saplayarak kızın acı dolu bir çığlık atmasına neden oldu. Minji bıçağı koluna doğru sürükledi ve ardından bıçağı çıkardı. Yeji kan fışkıran kolunu tutarak yüksek sesle ağlıyor. Aniden kapı açılıyor, kapının eşiğinde uzun siyah saçlı bir çocuk duruyor.

Hyunjin, Minji'yi sertçe itiyor ve Yeji'yi yerden kaldırarak kızın kolunu korumaya çalışıyor ama onlar ne kadar çok baskı uygularsa Hyunjin'in elleri o kadar çok kanla kaplanıyor.

"NE MİNJİ?!" Hyunjin çığlık atıyor ama kız ona sadece gözlerinde yaşlarla bakıyor.

"Ondan uzak durmalısın Hyunjin, o senin için iyi değil..."

Hyunjin'in gözleri kocaman açılmış ve öfke dolu, Yeji ile birlikte kulübeden dışarı koşuyor ve 911'i arıyor. Ama Yeji'yi ambulansa bindirip polis kulübeyi kontrol etmeye gittiğinde Minji ve bıçak gitmişti. Kulübede kamera yoktu, bıçak yoktu, delil yoktu. Yani hiçbir sebep olmadan Minji'yi ele geçirmeleri mümkün değildi. Ve Hyunjin'in o anda Minji'ye olan bariz nefretine rağmen... kız hâlâ bir ipucu alamıyordu.

"Neden ona sarılıyorsun..." diye mırıldanıyor kız, kızın yaklaşmasını izlerken Yeji'nin gözlerinden yaşlar akıyor.

"Senden kurtulduğumu sanıyordum." Kız yüzünü daha da netleştirerek yukarıya bakıyor. Minji bıçağını daha sıkı kavrıyor ve üçüne saldırıyor.

"YÜRÜ! YÜRÜ! YÜRÜ!" Ryujin bağırıyor, Yeji'yi Hyunjin'e doğru itiyor ve yerinde duruyor. Hyunjin, Yeji'nin elini tutar ve arka kapıya doğru koşmaya başlar. Hafifçe arkasını döndüğünde Minji'nin çığlık attığını ve Ryujin'in onu yakalayıp yere fırlatmasından önce peşlerinden koştuğunu gördü.

Hyunjin'in Yeji'yi dışarı çıkarmadan önce gördüğü son şey, Ryujin onu sıkıştırırken Minji'nin bıçağını her yere sallamasıdır.

Yeji nefesini toparlamaya çalışıyor ama ağladığı için bu hiç de kolay olmuyor. "Yeji iyileşecek." Hyunjin elini sıkarak fısıldıyor.

"Ya değilse..." Yeji ağlıyor ve tam o sırada Ryujin kapıyı açıp dışarı çıkıyor. Çocuğun eli karnının üzerinde ve çok terliyor.

"Ryujin iyi misin?" Hyunjin çocuğa doğru yürürken sordu ve Ryujin başını salladı.

"Evet. İyiyim... ama..." Ryujin'in gözleri hızla kapanmaya başlıyordu.

"Ama... sanırım o... beni... bıçakladı..." Çocuk yere düşüyor ve Yeji ona doğru koşuyor, elini hareket ettirerek yayılmaya başlayan bir kan parçasını ortaya çıkarıyor.

"Ryujin uyanık kal." Yeji yarasına baskı yaptığını ama bunu yaptığında yaranın daha çok kanadığını söyledi. Gözyaşları yüzüne damlıyordu ama tüm çabaları ve o sadece ona gülümsedi.

"Hey...ağlama tamam mı bebeğim?" Ryujin gülümsedi, elini kaldırdı ve Yeji'nin yüzünü avuçladı, yanaklarında kırmızı izler bıraktı ama Yeji'nin umurunda değildi.

"Ambulans birazdan burada olur..."

Hyunjin burnunu çekti ve duvara doğru yürüyüp yüzünü avuçlarının arasına aldı. Ryujin elini Yeji'nin boynuna kaydırdı, yüzünü kendisine yaklaştırdı ve bir şeyler fısıldadı.

"...O kaçtı."