KORUMA

29. Bölüm

"İyi misin Asel"

Adam haklıydı bir anda evlenme teklifi almak kabullenilecek bir şey değildi

"Boşver Yiğit"

Şu an konuşamayacak kadar kötü hissediyordum Yiğit'in yanından geçip giderken beni kolumdan yakaladı

"Kabul ediyorum seninle evlenmeyi"

Bu bende şok etkisi yarattı kabul etmişti, benim sinirle yaptığım teklifi kabul etmişti

"İlk defa evlilik teklifi aldığım için şaşkınım ama nedeninin olduğunu tahmin ediyorum ve açıklama bekliyorum"

Bir süre düşündükten sonra

"Sana yalan söylemek istemiyorum Yiğit ve seninde bana yalan söylemeni istemiyorum"

"Tamam ama sorun nedir"

"Eymen bey sorun"

Yiğit sinirli bir nefes aldı

"Yine ne yaptı"

"Söyleyeceğim ama kızma"

"Söyle"

"Bana karşı bakışları ve davranışları tuhaf ve bundan fazlasıyla rahatsız oluyorum eğer böyle devam ederse işten ayrılmak zorunda kalacağım"

"Bu yüzden mi bana evlilik teklifi yaptın"

"Yanlış anlama ama ilişkinin adını koymak mümkünse yüzük takmak istiyorum en kısa sürede seni ailemle tanıştırmak istiyorum"

"Her şeye evet ama Eymenin tam olarak ne yaptığını anlat bana"

"Senden ayrılmamı istedi"

Yiğit'in ses tonundan sinirlendiğini anlamak zor değildi arkasını dönüp gideceği zaman onu kolundan tuttum

"Lütfen sorun çıkarma ben haddini bildirdim"

"Bırak beni Asel"

"Bırakmam lütfen"

Bir süre sakinleşmesini izledim elim elindeydi

"Asel bir sorun mu var"

Murat amcanın sesini duyunca elimi Yiğit'in elinden çektim

"Yok efendim"

"Neden ikinizde tedirgin görünüyor sunuz bir sorun varsa halledebilirim"

Sorunun oğlu Eymen olduğunu bir bilse

"Yok teşekkür ederim aramızda olan ufak bir sorun çözemeyeceğimiz bir durumda kalırsak mutlaka sana anlatacağım söz"

"Tamam"

Murat amca bir süre bakışlarını ikimizin arasında gezdirdi ve özel arabasına bindi villadan uzaklaştı

"Baban hakkında ne düşünüyorsun"

Konuyu değiştirmenin en güzel yolu buydu sanırım

"Açıkçası bilmiyorum"

Bilmiyorum demesi bile bir başlangıçtı

"Anlıyorum"

"Senin ailen nasıl insanlar, sana bakınca tahmin etmek zor değil ama yine de anlat duymak istiyorum"

"İyi bir aileye sahibim onlar benim her şeyim"

Yiğit derin bir nefes alıp verdi

"Beni kabul edecekler mi"

İşte bunu bende bilmiyordum babam biraz soğuk bakacaktı büyük ihtimalle ama Yiğit'i tanıdıkça seveceğine inanıyordum

"Türk örf ve adetlerini biliyorsun bizden kız almak kolay değildir sende kendini ona göre ayarla" ben tebessüm edince Yiğit'te benimle tebessüm etti

"Elimden geleni yapacağım güzelim"

Bana güzelim demişti ilk defa güzel bir hitapta bulunmuştu
Sanırım biraz eriyordum

"Sende çok yakışıklısın Yiğit"

"Yanına yakışacak kadar yakışıklı olsam yeterli fazlası başımın ağrımasına neden oluyor" kıkırtısı kulağıma dolunca tek kaşım havaya kalktı

"Ne demek bu"

"Bir zamanlar bizde bir kaç teklif aldık"

"Öyle mi Yiğit bey"

"Ama bir tek senin teklifini pardon tekliflerini kabul ettim"

Laf sokmayı da ihmal etmedi pislik
Omuzuna biraz sert şekilde vurup

"Zorla mı kabul ettirdik paşama bak sen"

"Aslında biraz korkuyla oldu diyebilirim"

Şimdi bu konuşmadan ne çıkarmalıydım bir süre sessiz kaldım

"Korkum seni kaybetmekti benim için zor olan şeyleri seninle aşmayı başarıyorum sanırım 26 yıllık hayatımda aradığım destek sendin"

Bugün eriyip yok olursam şaşırmayacaktım

"Aynı cümleleri aynen sana iletiyorum çünkü bende senin için aynı şeyleri düşünüyorum"

"Teşekkür ederim"

"Bende"