Gerçek Ailem Ayla Mila

7.bölüm

Sabah saat 7 de uyandım bu aralar erken uyanıyorum nedenini bilmiyorum neyse hastane kıyafetlerimi giyip aşağı indim artık peki onlarla konusmuyordum zaten Kaanla pek konusmamistik kuzeyin ve güneyin yaptığı şeyleri de unutacak kadar mal olmadığım için onlarla da konusmuyordum gerçi onlar da konusmamisti benimle gelip bi özür bile dilememislerdi aman ben bunlara üzülecek kız değildim zaten

Kahvaltıdan sonra asafla hastaneye gittik 1 ay boyunca kan alma bölümünde çalışacaktım sonra değişecekmis o zamana kadar idare ederim artık

Merdivenlerden çıkarken yanımda birinin olduğunu hissettim ve yana döndüm donmemle çağrıyı görmem bir olmuştu allahim neden bana bunları yaşatıyorsun ya

"Ooo günaydın mila nasılsın gece nasıl rahat uyudun mu " diye sordu orangutan beyinli ben ise cevap vermeden hızla gitmeye çalıştım arkamdan" bi kere daha sorularıma cevap vermezsen yapacaklarimi düşün istersen" dedi sanırım tekrar taciz edicem demenin üstü kapalı bi haliydi daha dikkat etmeliydim bu saatten sonra tekrar aynı şeyleri yaşamak istemiyorum hiç bi yere tek gitmemem gerekti bu orangutanin ne yapacağı belli olmaz

Aslı ablayla gunaydinlasarak işimize devam ettik öğle yemeğinde asafi bi masaya oturarak beklemeye başladım Asaf beni görünce hemen yanıma geldi ve yanağımı öptü " e nasıl geciyo dünkü gibi bi seyle karşılaştin mı " diye sordu bende " yok ya şu an iyiyim gibi " dedim Asaf zaten pek bi şey yapmıyordu pansuman yapan hemşirelerin yanında onlara yardım ediyordu

Yemekten sonra kendi bolumlerimize geçtik aslı ablaya haber verip tuvalete gittim tuvaletten çıkıp gideceğim sıra çağrıyı gördüm Of yeter amk ya bıktım hep tuvalet köşelerinde kistiriyordu " Ne var Allahını cezası ne istiyorsun yine" dedim çağrı ise yarım ağız gülerek " guzelim kaşınma istesem burda benim olursun fazla kaşınma istersen seni korkutmak hoşuma gidiyo kedi gibi bakıyorsun bide hahahahaa " diyip yanımdan çekilip gitti şükür bi şey yapmamıştı ama artık gerçekten sinirimi bozdu seni burda tecavüz ederim dedi resmen ya bunu babam veya abimle konuşmam gerekti

Gün içinde moralim bozuk olduğu için Asaf sürekli bi sey olduğunu ve ona soylemem için sikiyodu zaten iki kere çağrı yüzünden ailemin karşısında utanmistim evet biliyorum utanmami gerektirecek bi şey yok ama bunu ne kadar bilsem de insan ister istemez bu durumun içine düştüğü için utanıyor dandik nerelerdesin kaç gündür

☆oo mila hanım ne oldu bakıyorum özlemişsin

Bana mila deme dandik (çağrı ona mila dediği için başkasının demesini istemiyo)

☆ neden demicekmisim mila

Deme dedim sana demi diye bağırdığım da Asaf bana dönüp " Ne oldu iyimisjn ikiz " diye sordu bende kafamı salladım eve vardığımız da babam " kızım biz şimdi annenle akşam yemeği için dışarıya çıkacağız evde mi durmak istersin yoksa bizimle mi gelmek istersin " diye sordu bende " yok evde kalabilirim çok yoruldum zaten siz baş başa gidin iyi eğlenceler " dedim ve içeriye girdik

İçeriye girdiğimde odama çıkıp üzerimi değiştirdim yemek zamanıni beklerken kapı birden açıldı kuzey gelmişti " dünkü dramını sadece bizim saflara inandırırsin haberin olsun şimdi şöyle düşmanımızin oğluyla ne alakan var" dedi

" ya sen nasıl bi insansin kardeş olmamızı geçtim ben bi kızım ya kızım bana taciz etti diyorum hatta bu ilk değil diyorum gelmişsin bana sana inanmadım diyosun cik dışarıya " diye bağırdım kuzey ilk bi afallasa da sinirle dışarıya çıkıp kapıyı sert biçimde kapattı ardından Asaf içeriye geldi

" Ayla ne oldu niye bağırdın söyle bana güzelim nolur " dediğimde ağlamaya başladım " aasaf abin bana inanmıyor yalan söyledin diyo yemin ederim inanın yalan söylemiyorum" dedim ağlamaya başladım " tamam Ayla sana biz inanıyoruz nolur aglama hastanede de kötüydün ne oldu hastanede " diye sordu bende daha çok ağlamaya başladım " Asaf çağrı da kan alma bolumundeymis Merdivenlerden çıkarken yanıma geldi günaydın gece rahat uyudun mu falan diye sordu bende cevap vermeden hızla gittim arkamdan da" hickirdim ve devam ettim " bi kere daha bana cevap vermezsen yapacakalrimi düşün falan dedi" dedim "sonra tuvaletten çıktığımda yine beni sıkıştırdı bende ne istiyorsun bırak beni dedim o da kaşınma burda benim olursun kimsenin haberi olmaz dedi " dediğim zaman daha çok ağlamaya başladım "Asaf ben yine aynı şeyleri yaşamak istemiyorum " dedim Asaf ise gözleri dolu biçimde bana sarıldı