.................Yine alarmın iğrenç sesiyle uyandım.Pazar günü okul yok ama herkes evde olduğu için hiç sevmem hele ki aile kahvaltılarını hiç sevmem.Daha fazla düşünmeden elimi ve yüzümü yıkama ya gittim tabiki herkes uyuyor ben de enayi gibi kahvaltı hazırlamak zorundayım bu gün pek önem vermeyip klasik kahvaltı hazırlayıp aile üyelerini çağırdım
"Hadi anne baba kahvaltı hazır uyanın"
" Ne bağırıyorsun be kulağımızın dibinde duyduk git başımızdan " klasik annem işte ne diyebilirim hiç bi zamn iyi davranmayan ailem ama mecbur katlanacaksın sonuçta ailem değil mi
"Ayla hemen çay koy bize çabuk ol işlerim var" dedi babam
"Geldim baba koyuyorum " çayları doldurduktan sonra babamın telefonu çaldı
"Alo... buyurun benim ... nasıl olabilir böyle bir şey siz ciddi misiniz... saat kaçta... konum atın geleceğiz..."
Babam şaşkın ve mutlu bi şekilde telefonu kapattı ve bana döndü
"Hadi yine iyisin doğduğunda bebekler karışmış galiba hastaneden dna testi için çağırıyorlar kurtuluyosun bizden ya da biz senden kurtuluyoruz" diyip histerik bi kahkaha attı annemin de ondan aşağı kalır bi yanı yoktu
"Bu nasıl olur ya ben bu zamana kadar bunca acıyı bunca hakareti ve şiddeti boşuna mı gördüm ne saçmalıyorsun sen" dedim hayatım kaymış gibi hissettim belki yalandır belki bi yanlışlık olmuştur hastaneye gidince anlayacaktık
Babam bi tokat atıp yüzümün sağa doğru kaymasını sağladı o an gözümden bi damla yaş firar etti
"Kes sesini bak bak büyümüşte bizi beğenmiyor bu yaşına kadar getirdik acıya şiddete boşuna dayanmışmış kendine gel o acıların üstüne yeni bi acı daha eklenmesin istiyorsan kapa çeneni hazırlan hastaneye gidiyoruz" evet 10 dan fazla cümle konuşunca yumuşak bi şekilde uyariliyordum
Hazırlanıp aşağı indim annem ve babamın yüzünde kocaman bi gülüş vardı bunlar benim midemi bulandırıyor acaba gerçekten karışmış olabilir miyim inşallah öyle olur belki öz ailem iyidir
Bize 30 dakika uzaklıktaki bi özel hastaneye geldik danışmaya sorup bi odaya girdik odada benimle yaşıt bi kız vardı onun yanında da anne ve babası vardı sanırım bizi görünce hemen ayağı odadaki kızın babası olarak tahmin ettiğim ve bana benzeyen adam konuşmaya başladı
"Evet geldiğinize göre hemen kan vermeliyiz bir an önce sonuçları öğrenmek istiyoruz" dedi babam dediklerini onaylayıp adamı takip etmeye başladık.
Kan vermek için bi odaya geldiğimizde benimle yaşıt olan kız daha iğne koluna değmeden çığlık atmaya başladı cidden sinir bozucu bir kızdı anneme benziyo gibiydi kumral sarıya kaçar saçları anneme yeşil gözleri ise babama benziyordu benim ise düz kahverengi gözlerim ve kestane rengi dalgalı saçlarım vardı aslında burdan bakınca öz olmadığımız benziyordu
Kan tahlili 2 saatte çıkacakmış o yüzden beklemeye başladık bu sırada annem ve o kız konuşmaya başlamışlardı
"Senin ismin ne güzel kızım" güzel kızım demek ha bana bi kere bile doğru düzgün ismimle seslenmeyen kadın 1 saatlik gördüğü kıza kızım demeye başlamıştı bile bu manzara gözlerimin dolmasına ve bi damla yaş düşmesine neden oldu
"Adım ela hanım efendi" diyerek süzüldü o kızla benim sözde annem konuşmaya başlamıştı bile ben onları gözlerimde yaşlarım ile izlerken yanıma o kızın annesi geldi boyu 170 gibiydi benim de boyum kısa sayılmazdı gayet güzel bi kadındı kıvırcık saçlı kahverengi gözlü ve esmer bi kadındı gayet hoş görünüyordu
"Merhaba kızım iyi misin " iyi misin bu soru hayatım boyunca kaç kere sorulmustur ki bana bu zamana kadar kimse benim nasıl olduğumu sormadı bu soru benim kalbimi sizlatmisti
"İyi gibiyim efendim siz nasılsınız " diye sordum
"Bilmiyorum ama 15 dakika sonra nasıl olduğuma karar vereceğim" dedi kadın
15 dakika sonra doktor geldi evet beni yıkacak daha doğrusu yaşadıklarımın bi boş olduğunun haberini verip hayatımı berbat eden haberi söyledim
Doğruymuş karışmışız bunca acıyı meğer boşuna çekmişim bir iki tane dikkatsiz hemşire yüzünden benim 16 yılım acı içinde geçmiş
Haberi duyduğum an delirmiş gibi oldum dizlerimin bağı çözüldü dizlerimin üstüne yere düştüm bu odada 3 kişi harabe 3 kişi ise mutluydu kim olduğunu tahmin etmişsinizdir tabi ki benim ex ailem ve onların next yani öz kızları hiç bir şey hissetmiyordum ne yapacağım peki bundan sonra bu acıların hepsini yeniden mi yaşayacağım bu ailenin yani öz ailemin nasıl olduğunu nasıl anlayacaktim
Annem olduğum kadın beni tutup kaldırdı ve sıkı bir şekilde bana sarıldı sarıldıktan sonra kendimi daha fazla tutamadan hıçkırarak ağlamaya başladım beni gören öz annem de aynı sekildeydi öz babamda bize sarıldıktan sonra kendimi değişik hissetmiştim gerçekten aile anne baba bu mu demekti peki ya benimkiler neydi
"Hadi yeter artık ben eve gitmek istiyorum babacım bizi evimize götür ben burda bunlarla kalmak istemiyorum"dedi ela denen kız
"Tabi babacım hemen gidelim siz de alın aylayı tepe tepe kullanın hadi bi tanem gidelim" Bu kadar mı kolaydı ya vazgeçmek koskoca 16 yılı geride bırakmak
"Vay be demek bu kadar kolaydı yaşananlar bu kadar da değerim yokmuş sizin gözünüzde demek" dedim ağzımın için de onlar tabiki duymadı ama öz annem duydu ve dolu gözlerle bana baktı
"Hadi bizde evimize gidelim kızım" dedi öz babam ev ne demekti sıcak bi sarılma mi yoksa kocaman bi ev mi veya sıcak bi gülümseme mi kendini ait ve rahat hissettiğin yer mi ne demekti ev ben bunun cevabını bilmiyordum
"Peki gidelim zaten başka bi şansım yok gibi bırakıp gittiler "son dediğimi kısık bi tonda söylemiştim
Hastaneden çıkıp bi arabaya bindik araba içerisinde pek konuşma geçmedi zaten sonra bi otelin önünde durduk ve odaya gitmeye başladık
" kızım biz burada yaşamıyoruz evimiz istanbulda abinler ve ikizin istanbulda biz bu haberi öğrendiğimiz de buraya geldik ve gitmemiz gerek bunu istiyorsun değil mi" dedi öz annem ikiz demişti dimi o nasıl ya ikizim varmış ve abilerim abim değil lerim çoğul eki yani 1 den fazla var artık gidince göreceğiz ayy saka gibi ya
"Evet isterim çünkü artık burda kalmak istemiyorum ki zaten buna mecburum sizin öz kızınızım isterseniz beni kolaylıkla goturebilirisiniz zaten "dedim
Hazırlanıp çıktık ve uçağa bindik 4 saat sonra kocaman bi villanın önündeydim şimdi anladım ki biz zenginmisiz
"Kızım biz aradık evdekileri haberleri var ama çok da iyi karsilamayacaklar galiba o yüzden çok takmamaya çalış ama gerektiği kadar laf atabilirsin ben arkandayım sakın yanlız hissetme kendini ben ve annen yanın da"dedi öz babam
Bu evde acaba beni neler bekliyor umarım bunca yıl çektiğim acıların aynılarını ya da benzerlerini çekmem içimden hep bu konuşmayı söyleyip binevi manifest yapmaya çalıştım umarım yeni hayatım güzel olur
................
Evet arkadaşlar dediğim ilk kitabım şu an çok klasik gidiyo çünkü bu kurgunun degistirilebilecek bi şeyi yok ilk bölümler böyle ama olayları farklı yapmaya çalışacağım öneriye açığım kırıcı olmadan öneride bulunabilirsiniz hepinize cevap vereceğim umarım seversiniz :):):)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçek Ailem Ayla Mila
Novela JuvenilAile kurgusudur bakmanızı öneriyorum Ağlamak için gözden yaş mı akmalı? Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı? Sevmek için güzele mi bakmalı? Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?