𝐓𝐡𝐞 𝟔𝐭𝐡 𝐒𝐮𝐦𝐦𝐞𝐫 [𝐍𝐨𝐦𝐢𝐧]

𝑷𝒓𝒐𝒍𝒐𝒈𝒖𝒆

-The 5th Summer where everything goes wrong
•
•
ကျွန်တော်ရဲ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းကိုဒုက္ခရောက်စေခဲ့တယ်.....
အဲ့ဒီ၅ကြိမ်မြောက်နွေရာသီ.....
အဲ့ဒီနေ့ အရာအားလုံးပျက်စီးသွားခဲ့တယ်.....
အဲ့ဒီ၅ကြိမ်မြောက်နွေရာသီက ကျွန်တော့်အတွက်သေရာပါ ဒဏ်ရာတစ်ခုလို.....
•
•
-ငါတို့ရဲ့၅ကြိမ်မြောက်နွေရာသီ... အဲ့ဒီနေ့မှာ...ငါမင်းကိုထာဝရာဆုံးရှုံးရတော့မလိုဖြစ်ခဲ့တယ်....

––––––––––––––––

အဆုံးမရှိကျယ်ဝန်းတဲ့ပင်လယ်ကြီးထဲတွင် ပြာလဲ့နေတဲ့ပင်လယ်ရေတွေက သံစဉ်တွေလိုစည်းချက်ညီညီ၊ ပင်လယ်လှိုင်းတွေက ကြမ်းတမ်းစွာရိုက်ခတ်နေသည်။ ငြိမ်သက်ရှုမောဖွယ်ကောင်းတဲ့ နက်ရိုင်းလွန်းတဲ့ပင်လယ်ပြင်က တစ်ခါတစ်လေလည်း ကြမ်းတမ်းစွာကြောက်စရာကောင်းတဲ့မုန်းတိုင်းတွေလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။

ပင်လယ်ပြင်ကျယ်ကြီးထဲတွင် သံစဉ်ညီညီရိုက်ခတ်နေတဲ့ ပင်လယ်လှိုင်းလုံးတွေလို ရယ်မောကာပျော်မွေ့နေကြတဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်လည်းရှိသေးသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ နွေးထွေးမှု၊ ပျော်ရွှင်မှုက နက်ရိုင်းတဲ့သမုဒ္ဒရာကြီးတောင်မမှီလောက်ဘူး ထင်ပါရဲ့။ သဘာဝတရားကြီးကတောင် သူတို့ရဲ့အချစ်ကို မနာလိုကြအုံးမလား။

"ဂျယ်မင်း.....ဂျယ်မင်း....."

ကျယ်လောင်တဲ့အသံ....

နက်ရိုင်းတဲ့ပင်လယ်ပြင်ကြီးထဲ အက်ကွဲသောအသံက ခိုကိုးရာမဲ့ အော်နေပါသော်လည်း အဆုံးမရှိတဲ့ပင်လယ်ပြင်ကြီးကိုတော့မမှီနိုင်ဘူးထင်ပါ့ရဲ့။ တစ်ဖက်ကပြန်ဖြေသူမရှိ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်လေ။

သူတို့မသိကြတာက ပျော်ရွှင်မှုက ဒီကျယ်ဝန်းနက်ရိုင်းလွန်းတဲ့ပင်လယ်သမုဒ္ဒကြီးထဲ မခိုင်မြဲဘူးဆိုတာပဲ။ ကြမ်းတမ်းပြင်းထန်းလွန်းတဲ့ပင်လယ်လှိုင်းလုံးကြီးတွေက မနာလိုမုန်းတီးစွာ သူတို့ရဲ့ပျော်ရွှင်မှုကို အားမနာဘဲ ဝါးမြိုသွားခဲ့သည်။
•
•
-တစ်ခါတစ်လေကြောက်ရွံ့ခြင်းက သမုဒ္ဒလောက်နက်ရိုင်းလွန်းတယ်