37 Bölüm

266 53 89
                                    

biliyorum evlisin seni bekliyor yuvam ):

yemek bitmişdi. bizde salona oturuyorduk büşraya döndüm "ben gidiyorum annemle konuşamayacaksan seni bıraka bilirim istersen"

"hayır hala konuşmadım sema teyzeyle sen git. işimiz geç biterse.."dedi

ama ben konuşmasını kestim "geç ve ya çabuk bekle beni ben seni gelib alacağım büşra"

"tamam"dedi sadece ama bana öyle bir bakış attı ki kendimi biraz değişik hissettim. daha sonra ise kendim salonda çıktım ve kendi arabama bindim. nalan yengenin attığı konuma gitmeye başladım. evet nalan yenge duyeceğim

aslında nalan yengeye çiçek almak istiyordum neden bilmiyorum icardinin bir lafı var içimden geldi evet tam olarak bu lan bide icardi aldatıldı ya bu hayatta icardide aldatıyormuş. bir çiçekcide durdum

nalan yengeye bir gül aldım birden gözüme yasemin çiçeği takıldı büşranın en sevdiği çiçekti yasemin çiçekciden onunda satın aldım yani şuan iki tane buketle geziyorum

sonunda nalan yengeni bana attığı konuma vardım. ama evin dışında koruma içinde koruma ve her yerinde koruma vardı bu ne lan vallahi ben bu kadar korunsaydım bıkardım ve bir sorunumuz daha var

korumalar beni içeri almıyor bildiğin kapıda kaldım ve benim öyle bir akıllı bir fikrim vardı ki tabikide bora arslanbry farkı denilene bilir buna. hemen geliyor nalan yengeye mesaj atmak ve kapıyın açılması

çok mantıklı değilmi işte sadece boranın düşüneceği bi şey farkımız diyebilir biz buna hemen telefonumda nalan yengenin mesaj çektim

Psikilog (Allah belamı verdi)

psikolog hanım

efendim boracığım

kapıda kaldım nalan hanımefedindi

şuan kapılar sana açılmalı

dediğinde gerçekten kapıya baktım ve açıldı

sen en sevdiğimim psikilogumsun

başka bir psikilogun olduğunu bilmiyordum

yokki

telefonu cebime koydum ve arabamı ilerli sürmeye başladım. arabayı bir yere park ettim. daha sonra nalana aldığım gülü elim aldım ve arabada olan sözıe.meyide cebime koydum. kapının önüne geldim ve çaldım

kapıyı bir hizmetçi açtı. içeri girdim güzel evdi yani bizim konağın yanında hiç bir şeyde ama bu evde gerçekten çok güzeldi. 3 katlı. bizim ev kaç kat lan annem söylemişdi unuttum acil hatıralt bana içses

tabi sen rahatsın artık benimle bile konuşmuyorsun yeter da bir konuşsan öleceksin sanki içses kız necmi

tabiki cevab yoktu daha fazla bizimkiyle konuyu uzatmadan içeri girdim onu gördüm nalancığım acaba bu kız doğursa sonra boşansa ve benle evlense aslında güzel bir kız yani ne olacak bende büyük birini alsam

"selam"

oda ban aynı şekilde karşılık verdi "selam" elimdeki çiçeklere garip bakıyordu bende ona uzattım "size layık değil ama bence yakışır size"

çiçeği aldı "teşekkürler zahmet etmeseydin keşke"

"ne zahmeti"dedim

"ben o zaman bunları suya koyayım sende otur hemen geliyorum"

BORA (Gerçek ailem mi?)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin