Bölüm42

84 14 6
                                    

Aylar geçmişti Taehyung ve Jungkook'kun evinde yedikleri yemekten sonra aylar geçmişti jimin bana biraz zaman ver demişti -biraz zaman- tam olarak ne kadar oluyordu Yoongi bilmiyordu aradan aylar geçmişti yaz bitmiş, yağmur mevsimi geçmiş ,kış gelmişti hatta noel gelmişti ama jimin gelmemişti

Yoongi bekliyordu zamanın geçmesini bekliyordu bu sefer kararlıydı jimin ona gelene kadar bekleyecekti ama acaba jimin gelecekmiydi artık onu da bilmiyordu

Jimin'i beklemeye alışmıştı artık eskisi kadar zor değildi, sanki uyuşmuştu bir şey hissetmiyor canı yanmıyordu telefonuna mesaj geldi eline alıp baktığında jimin'in peşindeki dedektiften geldiğini gördü,evet artık koruma yoktu Yoongi bir dedektif tutmuştu ve tek yapması gereken sadece jimin'in resimlerini çekip Yoongiye atmaktı böylece Yoongi biraz olsun hasret giderebiliyordu

Yoongi gelen mesaja baktı evet resimler gelmişti jimin yine elinde bir sürü paketle kimsesiz çocuklar yurdunun önündeydi Yoongi benimde kimsem yok neden bir günde bana gelmiyorsun diye söylendi sıradaki resime baktı küçük bir kız çocuğu ile kar topu savaşı yapıyordu şirin, minik bir çocuktu ve Jimin ona gülümsüyordu Yoongi ne kadar özlediğini hissetti bu gülüşü çok özlemişti gözleri doldu buda neydi böyle gözleri neden yanıyordu

Telefonu kapatıp masaya fırlattı sonra geri aldı belkide Kore'den uzaklaşmak iyi gelirdi nereye gitsem acaba diye düşündü belkide dağ evine gitmeliydi ama orda tek başına sıkılırdı belki yanına eğlenmek için birilerini götürmeliydi Sehun' u aradı sonra pişman oldu telefon açılmadan kapattı yanında bir fahişe istemiyordu para tutulmuş birini istemiyordu o Jimin'i istiyordu.

Jimin olsa dedi gülümsedi hayali bile güzeldi şömineyi yakar önünde sıcak şaraplarını yudumlarken yağan karı izlerlerdi, sonra sarı saçlarını okşar, bebek kokusunu içine çeker , bembeyaz tenine... derken başını iki yana sallayıp kendine geldi gözü önündeki şişkinliğe kaydı ne yani sadece küçüçük bir hayalle bu halemi gelmişti in, in bide seninle uğraşmayayım dedi cama dönüp dışarıyı izlemeye devam etti hayat devam ediyordu jimin gitti diye zaman durmuyordu yollarda insanlar konuşturuyor yaklaşan Noel için hazırlıklar yapıyorlardı.

Yoongi odasındaki camın önünde dikilmiş elinde bir kadeh viski ile yağan karı izliyordu, elimdeki kadehe baktı içindeki sarı sıvıyı tek dikişte içti arkasına dönüp masanın üstünde duran viski şişesine uzandı bu sırada kapısı çalmıştı umursamaz bir şekilde gell dedi zaten kimin gelldiğinin ne önemi vardıki gelen jimin değilse ne önemi vardı.

Namjoon odaya girdiğinde " günaydın Bay Min..." Derken masaya atılıp Yoongi'nin elindeki şişeyi almak istedi ama Yoongi şişeyi çekip almasına engel oldu"artık içmeye sabahtan mı başlıyorsun sağlığını hiç mi düşünmüyorsun"

Yoongi onu umursamadı bir kadeh daha doldurduğunda "sen neden geldin herkes izinli değil mi?" diye sordu

Namjoon bir an neden geldiğini unutmuştu kısa bir sessizlikten sonra "eee evet şey bu gün herkes izne ayrılıyor biliyorsun ben, yani biz sana vede atmek istedik ,hemde tüm çalışanlar adına teşekkür etmek istiyoruz "dedi

Yoongi Namjoon'a baktı "siz kimsiniz" diye sorduğunda Namjoon" izin veririsen çağırayım kapıda bekliyorlar" dedi Yoongi başını salladı aslında kimseyi görecek kimseyle konuşacak hali yoktu ama merakta etmiyor değildi

Kapı açıldığında Jin, Taehyung ve junkook odaya girdiler Jin elindeki çiçeği Yoongi'ye uzatıp" biz herşey için teşekkür ediyoruz, bu çiçeği tüm çalışanlar adına size vermek istiyorum" dedi Yoongi elindeki kadehi masaya bırakıp çiçeği aldı "neden teşekkür ediyorsunuz ben size ne yaptım ki? "Diye sordu

Jin anlatmaya başladı" ilişki yasağını kaldırdığınız için ayrıca herkese Noel hediyesi olarak verdiğiniz yüklü ikramiyeler için ve tabiki bize hediye ettiğiniz tatil için çok teşekkür ederiz" dedi

DADDY// YOONMİN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin