Medya: Lal
Lal'den devam
Pencereye baktığımda havanın yavaş yavaş karardığını farkettim
Resmen gün boyu sandalyeye bağlı bir şekilde oturmuştum ve beyin hücrelerim yok olmuştu sanırım. Aç ve oldukça halsizdim. Hareketsizlik ten dolayı heryerim uyuşmuştu
O çükütay Azat daha günlerin var burda derken he he diye geçiştiriyordum ama şuan umutlarım kesilmişti.
Bunlar beni dağa falan mı kaçırdı acaba lan? Pencereden de bişey gözükmüyo ki
Kaçmak için lavaboya girme girisiminde bulunmuştum ama adamlar ellerinde olsa lavaboya da benimle birlikte giricekti! Tıpış tıpış yerime yollanmış ve tekrar bağlanmışım
Sandalyeyle zıplaya zıplaya pencereye gitmiş ve kafa atıp kırmayı bile denemiştim!
Ama sonuç kafam acımıştı
"Aloo!"
"çükütay Azat!"
"Açım ben yemek getirin!"
Beni beslemiyorlar!
Aysel nine aç olduğumu görse porselen tabaklarıyla iç savaş çıkarırdı bunlardan hiç o izlenimi alamadım
Kapının çok az uzağındaydım. Sandalyeyle zıplaya zıplaya kapıya gittim. Ayağımın kenarıyla kapıya vurmaya başladım
"Aç lan dingil!"
Hiçbir ses gelmiyordu. Sinirle geriye gittim. Kapıda korumalar vardı biliyordum
Aklıma gelen fikirle gözlerimi kıstım. Geberme taklidi mi yapsam? Ne kaybederim ki?
İlk başta bağlandığım sandalyede kendimi yere düşürdüm. Ses oldukça yüksek sesle çıkarken kapıya baktım
Niye gelmediniz lavuklar!
Bu sefer acı içinde bağırmaya başladım
"Agh! İlaçlarımı almam gerek atak geçiriyorum!" Ve sandalyede debelenmeye başlamıştım olduğum yerde. Bir oraya bir buraya sandalye sesi çıkarken kapıya baktım
Birkaç tıkırtı olmuş ve kapı açılmıştı
İçimden umarım Ferittir diye dua ederken suriyeli Azat çıktmıştı bir anda kaşları çatık bir şekilde
Allah kahretsin
"Ne bağırıyorsun?"dedi oldukça sert bir şekilde
Ben hala titriyormuş gibi yapıp yüzümü buruşturdum.
"İlaçlarımı almazsam öleceğim ben hastayım!"
"Ne hastasısın"
"Bende ankastre ay! Anksiyete var ilaçlarımı almazsam ölürüm anlıyormusun"
"Anksiyete den kimse ölmez yeme beni"dedi ve kapıya yöneldi
Valla bir ölü taklidi yaparım feleğin şaşar
"Ya anlamıyorsun! Bende son seviye yani arş! ilaçlarımı alayım bırakta. Bak ben ölürsem sizin sonunuz pek hayra olmaz o yüzden sal beni "dedim hızla
Titreme taklidi yapmaya devam ettim. Mal gibiyim abi şuan!
İçime cin kaçmış gibi hissediyorum
Düşünmüştü biraz
"İlaçların nerde?"
"Evde"
Sinirle solmuştu
"Lan ben mi dedim sabahın köründe kaçırın diye "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝗡𝗲𝗿𝗱𝗲𝘀𝗶𝗻 𝗞𝗮𝘆𝗹𝗮? - (Gerçek Ailem)
Подростковая литература☆"Kayla ne biçim isim Rus musun sen?" "Hatırlatma travması var" Eveet dadaşlar, bu kitabımızda önyargı yok. E ne var reis? Dediğinizi duyar gibiyim Özlem, aile hasreti😮💨 Gülmekten YARILACAĞINIZ anlar Ve bol bol duygusal sahneler, ENTRİKA FİT...
