The Diplomat

Chapter 2

Bagsak agad ako sa kama pagbalik namin sa hotel. I'm really exhausted — sobrang sakit lang din talaga ng paa ko, dumagdag pa ang pagkakatapilok ko kanina. 

At minamasahe ako ngayon ni Jessica. 

"Sh*t.* Napasigaw ako sa sakit." Teka. Dahan dahan lang! " Sobrang sakit ng paa ko halos maiyak iyak ako. But Jessica has no mercy. "P*ta Jess!" 

At binitawan nya ang paa ko. "Tama na nga." Sya pa ang galit.  "Sobrang halay eh, akala mo nirarape ka."

"Sabi ko kasi dahan dahan lang pero lalo mong dinidiinan." Inis ko na sabi. 

At natawa naman sya bago tumayo. "Para gumaling agad."

But I'm still hurt.  "I hate you." 

"Pero sino yong bata kanina?" Jessica totally change the subject. 

"Si Sadie? Nakilala ko sa Royal Palace kanina." Umayos ako ng higa. "Nawala sya tapos sinamahan ko hanapin ang parents nya." 

Umupo si Jessica sa gilid ng kama at titig na titig sakin. "Mayaman siguro sila."

"Well I think so too." I agree. Sa pananamit ni Sadie ay talagang halata na galing sa buena pamilya. "Yong sasakyan palang."

"It's a cardillac." Jessica specified. "That car cost millions." 

"Hindi ko parin ipagpapalit ang Chevrolet Camaro ko." Pumikit ako.

"Sus.." I could imagine her eye roll. "Your Camaro is 4 million."

"5." Pagtatama ko sabay ngiti. "It was a gift though. "

Niregaluhan ako ni Papa ng Camaro as my 23rd birthday  gift. Kaya sobrang ingat at mahal ko si Camaro —— because i value everything that my parent have given me.

I'm always grateful to them. 

"Oo tapos ako toyota lang —" 

"Hey." I cut my best friend off. "It's still a good car."

"Right." Jessica chuckles. "Anyway, may imemeet akong relatives tomorrow. Gusto mong sumama?" 

I really want to pero sobrang sakit ng paa ko. Kaya i decided... "Can i stay here muna?" 

Ngumiti si Jessica sakin. "Of course."

At pumunta na sya sa bathroom to shower and me, i just go to sleep dahil hindi ko kaya ang pagod. 

"Mommy!" 

I know I'm dreaming and the voice is familiar to me.

Sobrang dilim ng paligid, wala akong makita — at malamig. 

"I'm here Mommy!" 

Now I'm so certain that it's Sadie. 

I can't be wrong, it's her. 

Then i feel something grab my hand kaya na patingin ako sa baba and it's her — it's Sadie. 

Hinarap ko sya. "Hey Sadie."

Her eyes are sparkling. "Don't you remember me Mommy?" 

"Mommy?" I'm so confused. 

At unti- unting lumalayo si Sadie sakin. "Sadie!" Then she is swallow of darkness until she's totally gone. 

"Charlie." My eyes shut open and i see Jessica's face hovering me. "Aalis na ako." 

At pumatak ang tubig mula sa buhok nya sa mukha ko. "Ay ano ba yan." Pinahid ko ang mukha ko. "Basang basa pa yang buhok mo."

Natawa sya. "Walang blower girl." At umalis sya sa kama. "Sure ka ayaw mong sumama?" 

"Oo." Dahan dahan akong naupo. Ramdam ko yong sakit ng paa ko pero bearable naman. Mabuti  nalang ay nahilot to ni Jessica kagabi — or else maga to ngayon for sure. "Magpapahinga na muna ako today."