₊‧.°.⋆-Yeşilimi Ver Kafam Güzel Olsun-⋆.°.‧₊ ~Ken'Sem

˚⋆｡°✩1✩°｡⋆˚

...

────── ⋆⋅☆⋅⋆ ──────

Elimde ki formayı kenara koyup kenarda bulduğum pembe hello kitty'li havluyu (Arda'nındı büyük ihtimalle) alıp boynuma attım.

Baya terlemiştim, ki bu berbat kokmama sebep oluyordu. Gözlerim etrafta gezinmeye başladı, bizimkiler sahadan çıkmak için hazırlanıyordu.

Etrafta birkaç kız piknik yapıyordu, ve bir çocuk bankın üstünde bağdaş kurmuş gözlüğünü düzelte düzelte defterine birşeyler karalıyordu. İşine o kadar odaklanmış gibi görünüyordu ki yanında konuşsam duymayacak gibiydi.

Aslında tatlı birşeye benziyordu, yeşil gözleri ve güneşte parlayan saçları vardı. Hayatımda bir kişiye bu kadar gözlük yakıştığını görmemiştim sanırım.

Derken çocuk gözlüğü kafasına çıkarttı ve elindeki defterden çizdiği kağıdı kopartıp yukarı doğrulttu. Çocuğun dili hep dışardaydı bunları yaparken, kıkırdadım istemsizce.

"Ne oldu, Semih Bey? Neye gülüyorsunuz öyle?"

Yanıma oturan Arda'ya bakıp gözlerimi devirdim ve terliklerimi giyindim.

"Ebeme gülüyorum, Arda."

"Ayıp, ayıp. Hiç mi terbiye öğrenemedin benden, ahlaksız Semih."

"Öğrenemedim, belki sendede olmadığı içindir?"

Arda'da gözlerini devirince sırıttım ve ayağa kalktım.

"Hadi bana müsade, ben duşa gidiyorum. Oradanda eve geçerim."

"Görüşürüz, kardeşim."

Dedi ve ayağımda ki terliklerle duşa kabinlerin yolunu tuttum. Tam o gözlüklü çocuğun önünden geçiyordum ki çocukla bakıştık ve önümüze geri döndük.

O. GÖZLER. NEYDİ. BE.

Kalp atış hızım neden artmıştı anlamamıştım, yutkundum ve koşarak duşa kabinlere gittim.

Yeşil gözleri aklımda yer edinirken kızaran yanaklarımla duşa girmek için hazırlanmaya başladım....

────── ⋆⋅☆⋅⋆ ──────

205 kelime

Artık yayınlamam lazım şunu

Şimdi şöyle ne sıklıkla bölüm atarım bilmem canlarım o yüzden benden birşey beklemeyin baya uzun süren bir tıkanıklık yaşadım ve ilhamlar puf oldu yazasım gelmedi falandı filandı hâlâ devam ediyor ama yazabiliyorum artık

Sizi çok seviyorum öptüm hepinizi bay bayyy

★