₊‧.°.⋆-Yeşilimi Ver Kafam Güzel Olsun-⋆.°.‧₊ ~Ken'Sem

˚⋆｡°✩5✩°｡⋆˚

...

────── ⋆⋅☆⋅⋆ ──────

"SEMİH'İMMM."

"MUSTİİ."

Biz birbirimize sarılırken Arda bıkkın bıkkın kapıyı kapatmak için bekliyordu.

"Geçin içeri be, yeter ev soğudu sizin yüzünüzden. Alt üstü iki hafta yoktu çocuk, görende kırk yıl Fizana gitti de gelmedi sanacak."

"Kes be kıskanç."

Arda gözlerini devirip salona gitmişti, Mustafa bavulunu içeri sokup montunu çıkartmıştı. Ben kapıyı kapatıp bavulunu odasına çıkarırken Mustafa Arda'nın kalbini almaya gitmişti. Salona geri döndüğümde Arda Mustafa'yı sallaya sallaya Erenay'la yaşadıklarını anlatıyordu.

"Arda-"

"Sonra bu ne dedi bana biliyor musun-"

"ARDA! KUSUCAM NOLUR DUR."

"Of iyi be, Semih gel nolur. Bu dayanamıyor bana, sen ne güzel ağzına etsemde hiçbir şey demiyordun."

Gülümseyip ikisinin ortasında oturmuştum.

"He, geldim."

"MUSTİ BAŞKA NE OLDU BİLİYOR MUSUN? SEMİH AŞIK OLDU!"

Bu çocuğun yersiz yere bağırma hastalığı falan vardı galiba, çocukluğumuzdada böyleydi salak.

"NEEEEEEEEEEEEE!?"

Tamam, galiba kaçmam lazımdı. Bulaşıcı falandı herhalde bu hastalık, eyvah eyvah... Musti'yi kaybettik...

"Semih ne diyor bu?"

"Bu derken?"

"Pardon, Arda'm."

"Hoşt, ben sadece Erenay'ın Arda'sı olabilirim."

"Bi susun be!"

İkiside sessizleşince Mustafa tam konuşacaktı ki onu durdurmuştum.

"Hayır Mustafa aşık olmadım, uyduruyor bu salak."

"Hı, hı. Yedi yirmi dört ondan bahsederken öyle demiyordun ama."

"Siktir lan ordan, ben öyle birşey yapmadım."

"Hığğ."

"Hığğ."

"Ya bırakın şimdi, kim bu kız Semih'in beğeneceği kimse yok diye düşünüyordum ben."

Arda bana bakıp kahkaha atmıştı.

"Musti, kız değil. Erkek, erkek."

"NEY!?"

"DEMİ, HETERO SEMİH BİR ERKEĞE AŞIK OLDU!"

"BAĞIRMASANIZA, BAŞIM ŞİŞTİ. YOK ÖYLE BİRŞEY HEM."

"Tabi canım, tabiiii."

Arda'ya bakıp kaşlarımı çattım.

"Galiba dedim ben, aşığım demedim."

"Semih, yeme beni şimdi. Aşıksın, kabul et. İlk görüşte aşık oldun, yavru kartal."

Oflayıp ellerimi saçlarıma daldırdım, Arda'nın haklı olduğunu bilsemde kabul etmek istemiyordum.

Ya o çocuk beni sevmezse, ben onu severken o benden nefret ederse? Hem işitme engelliydi, ya onu üzecek birşey yaparsam? Of.. Mustafa elini omzuma koyup gülümsemişti.