...
────── ⋆⋅☆⋅⋆ ──────
"Arda, ben çocuğa aşık oldum galiba."
Arda gülümseyip kocaman gözleriyle bana bakmıştı.
"Hetero Semih bir erkeğe mi aşık oldu? Vay be."
"Sussana."
"PUAHAHAHAHAHA!"
"BAĞIRMA BE!"
Bağıran Meltem'e göz devirip Arda'ya bakmıştım.
"Gel dışarı çıkalım bu inek cırlamasın."
Arda başını sallamış ve kolunu boynuma sarıp beni dışarı sürüklemişti. Dışarı çıkınca koşarak en yakın bankı kapmıştık.
Oturunca Arda bana bakmış ve ayaklarını sallamaya başlamıştı (hayır biz kısa değildik bank çok uzundu bir kere).
"Nereden anladın ki aşık olduğunu?"
"Aşığım galiba dedim, emin değilim yani."
"He, he. Nasıl anladın 'galiba' aşık olduğunu?"
Başımı ayaklarıma çevirip düşünmeye başlamıştım.
"Yeşilleri çok güzel ya, hem dudaklarıda böyle dolgun dolgun, birde şey... Arda galiba çocuk sağır."
"Ne güzel işte senin dırdırını çekmek zorunda kalmaz."
"ARDA!"
Ensesine bir tane yapıştırmamla çıkan sesle birlikte kahkaha atmıştım.
"ÖKÜZ, ENSEMİ HİSSETMİYORUM!"
Arda bana vurmaya çalışırken ben ayağa kalkıp tam gaz okulun arkasına koşmaya başlamıştım.
"GELSENE, İNTİKAM ALICAM!"
"ARDA DUR LAN, DÜŞÜCEM AMK!"
"GÖTÜN YEMİYO DEMİ, GELSENE SARI! GELSENEEEE!"
Arda tüm gücünü bacaklarına verince eyvah demiştim, şimdi sıçmıştım. Tazı gibi koşacaktı psikopat. Tam köşeyi dönmüşken Arda'yı arkamda göremeyince yavaşlamış, en sonunda durmuştum.
Başta beni kandırmak için yapıyor olduğunu sanmıştım, ama sonra gelmeyince geriye dönüp bakmaya karar vermiştim.
Köşeyi tekrar dönemle Arda'nın Erenay'ın göğsüne yaslandığını Erenay'ın onu sımsıkı tuttuğunu görmüştüm. Hemen ağacın arkasına geçip fotoğraflarını çekmiştim, Arda çok mutlu olacaktı.
Arda geri çekilip özür dileyince kahkaha atmamak için kendimi tutmuştum, suratı kıpkırmızıydı. Arda Erenay'ın yanından hızla ayrılınca koşup ona yetişmiştim.
"ARDAAAA!"
"Semih, Semih beni tuttu. Semih dokundu bana, Semih. Semih çok kötüyüm, Semih bana birşeyler oluyor. Semih tut beni."
"Sakin lan."
Arda'yı tutup en yakın banka oturtmuştum, birkaç saniye sessiz kalmış ve boş boş yere bakmıştı. Sonra birden kafasını yukarı kaldırıp salak salak sırıtmıştı, başını bana çevirince sırıtışı gülümsemeye dönüşmüştü.
"Semih, Erenay beni tuttu. Semih kolları çok güzel, sıcacık sardı beni. SEMİH ERENAY BANA SARILDI, SEMİH!!!!"
Arda yine bağırıp beni sallayınca ben bunla niye arkadaş oldum diye iki saniyelik düşünmüş ve hayatı sorgulamıştım biraz.
"Evet, Arda. Anladım, sarıldınız."
"Göğsüne yattım resmen! Çok güzeldi Semih, çok rahattı. Ben yine istiyorum, ya ben bu adamı çok istiyorum..."
Gülümsemiştim, demek aşk buydu ha? Her bakışmada, her dokunuşta, herşeyde mutlu olmaktı, hemde delicesine...
Gözlerimi Arda'dan çekip önüme çevirmiştim, bunu yapmamla bana bakan yeşillerle karşılaşmıştım. Gözlerim kocaman olmuş ve kalp atışlarım hızlanmıştı, beni mi izliyordu?
"A-Arda?"
"Efendim, Semih?"
"Bakıyor."
"Ne diyon?"
"Bana bakıyor, Arda."
"Kim lan?"
Arda başını benim baktığım yere çevirince Kenan'ı görmüş ve sırıtıp omzuma vurmuştu. Kenan hemen gözlerini benden çekmiş ve yanındaki çocuğa dönmüştü.
"Hadi yine şanslısın, kaptın yakışıklıyı."
"Ne diyosun be, yok öyle birşey."
"Çocuğun gözleri öyle demiyor ama."
"Sussana sen."
"Yooo, gel de sustur."
Ben yine Arda'nın ensesine geçirince Arda'yla aynı anda ayaklanmış ve okulun çevresini tekrar turlamaya başlamıştık
Tabi bu sefer Arda daha dikkatli koşuyordu, mazallah Erenay'ından başkasına çarparsa Dünya'nın sonu falan gelirdi.
────── ⋆⋅☆⋅⋆ ──────
462 kelime
Olm ben Wattpade girmeyi unutmuşum tüm gün Lol oynadım aq
Alın size bölüm
★
