Dünya da hangi dağları aşmış olursan ol, aklın takılıp düştüğün taşta kalıyor..
( Cahit Zarifoğlu)
- hayırdır Kara'nin alemi
- hayır hayır pir~i piran
- nedir seni buraya süren
- bir taş , küçük bir taş
- derdin dağdan taşamı düşmüş oğlan
- taş ayağıma takılmış
- aklınmı taşa takılmış
- aklım taşın düştüğü yerde kalmış pir
- taşın ağırlığı dağın başında değer ölçermiş oğlan, yoldaysa kenara koymak sevapmiş...
- eyvallah..
- kapı açık,
dedi en son beyaz sariğını düzelten adam...
Kara için öylesine bir sohbetti handa yapılan,kapıdan çıkınca ne yapacağını ise molla adı gibi biliyordu.
Bilinmezliğe dört nala giden at gecenin sessizce akip giden dinginligine baş kaldırıp şaha kalksa ve beni atsa üstünden,menzilde olacakları bir müneccim gibi şimdi görseydim keşke en başta, ilk ilk başta ne o çeşmeye giderdim Haydar'a kayan gözlerim ihanetle kapanmazdı böylece nede ağaya gelin olmaya al fistana tav olurdum o an kaçardım şimdide kaçmış oldum kim biliyor nereye gittiğimi?
Kara' ya götürece seni dedi yeterdi benim için hiç şüphe etmedim, elimdeki küçük torbayi sıkı sıkı tuttum
bir süngüç öne kaydım ardimdaki adamın güçlü bacakları rahatsız etti.
Günlerdir Kara'yla at sırtında gittim bir kez rahatsiz etmemişti beni oysa.
Yüzme değen ufak tefek çalılar keskin rüzgarın açtığı yel yolu zihnimi tazeledi bukadar uzakta beklemezdi herhalde alacaklı olan.
"Indir beni " diye bağırdım.
Kahkaha sesi ile yıkıldım.
Niyeti sesinden aşikar.
Kalçamı kaydırdım atın sırtından yana, düşmek pahasına kurtulabilsem keşke.
Tuttu belimden sıkı sıkıya.
At, sanki hissetmiş gibi daha da hızlandı, esvap bana haramdı galiba üzerime giydirdikleri güzel gömleğin bağı çözüldü ipi savruldu, başımdan aşağıya attığı kalın örtünun etekleri uçuştu acaba handaki teyzede biliyormuydu bu durumu kaldırıldım.
' sen kaybettin ' demişti tam ata bindiğimde nasıl bağırmadim orda niye ben böyle basiretsiz kaldım.
Kara, şuan gelsen olmazmı yine, çaresizim....
" ne oluyor, kız nerede " diyen Kara ortalığı inletti sesiyle.
Atın üstündeydi hâlâ ve karşısında Zerre'yi hiçe yollayan o kız vardı.
Handa kargaşa hakimdi.
Birileri hanı basmış ve tüm esirleri almışlardı buna genc kızlarda dahildi ve Zerre de ortada yoktu.
Telaşla arka taraftaki odalara sürdü atını Kara ve karşısında Zerre hariç herkes vardı.
Sorusuna ' kaçtı 'yanıtını aldı.
Yüzündeki peçeyi indirdi o anki öfkesini kimse görmek istemezdi.
