5.bölüm

166 16 5
                                    

3 hafta sonra:
Yenişehir Osman bey saray:
"Alaeddin haftalar sonra bu gün vazifesini bitirerek saraya dönüyordu. Artık öğlen oluyordu ve Alaeddin sarayın kapılarından içeri girdi

Alp: Alaeddin bey gelir!

"Herkes heyecanla dışarı çıktı (tabi Goncada) zira haftalar sonra Alaeddin gelirdi. Alaeddin atından inip büyüklerinin yanına gitdi"

Bala: oğlum benim. Nasılsın yaran falan yok demi ?

Alaeddin: eyiyim anam meraklanmayasın sen

Osman bey: vazifeni layiğince yaptın oğul sağolasın

Alaeddin: Estafurullah beyim

Malhun: hoşgeldin oğul

Alaeddin: hoşbulduk Malhun ana

Orhan: gardaşım

Alaeddin: ağabey, Fatmam

"Böylelikle Alaeddin ağabeyi ve bacısıylada sarıldıktan sonra içeri girerler"

Bala: e oğlum sen yorulmuşsundur o kadar yol geldin hemide vazifedeydin. Hayde odana git sen evladım

Alaeddin: tamam ana

AlGon oda:
"Alaeddin odaya girip üstünü değistirdikten sonra içeri Gonca girdi"

Gonca: hoşgeldin Alaeddin bey

Alaeddin: hoşbuldum Gonca hatun

"Sonra biraz sessizlik oldu. Alaeddinin kendisine baktığını gören Gonca sessizliği bozarak hemen kaşlarınıda çatarak Alaeddine taraf döndü"

Gonca: deminden beri ne bakıp durursun Alaeddin bey

Alaeddin: ne bakacam ya sana öyle gelmişdir

Gonca: hıhı tabi tabi

Alaeddin: özledinmi beni Gonca hatun

Gonca: yoo hem rahatımda yerimdeydi sen gelene kadar

"Aslında özlemişti ama bunu ona diyemezdi"

Alaeddin: ne o Gonca hatun rahatınızımı bozuyorum ?

Gonca: of tamam neyse

Alaeddin: sana çok sıkılırsan eğer istersen kitablardan okuya bilirsin demiştim

Gonca: ee ?

Alaeddin: ne e okudunmu hiç ?

Gonca: işte bir iki tane okudum galiba

Alaeddin: (gülerek) eyi tamam

Gonca: ne gülersin sen ?!

Alaeddin: tamam gülmüyorum

Gonca: neyse o zaman sen uyu biraz dinlen bende Bala anamın yanına gidiyorum

Alaeddin: tamam

"Gonca tam çıkacakken Alaeddin ona aldığı hediyeyi Goncaya vermek için hemen Goncayı durdurdu"

Alaeddin: Gonca hatun

Gonca: yine ne oldu ha Alaeddin bey ?

Alaeddin: şey ben sana küçük bir şey almışdımda onu vericektim

"Diyerek Alaeddin cebinden bir kolye çıkarır. Alaeddin bu kolyeyi Brusa pazarından almıştı hemde Gonca için. Goncaysa kolyeyi görünce biran dona kalır ve ne diyeceğini bilemez"

Alaeddin: e takmayacakmısın kolyeyi, yoksa beğenmedinmi ?

Gonca: yok yok bu çok güzel

Alaeddin: gerçektenmi ?

Gonca: evet

Alaeddin: yani beğendin

Gonca: evet beğendim

Alaeddin: e o zaman arkanı dönde kolyeyi takayım

Gonca: tamam

"Gonca hemen arkasını döner ve Alaeddinde kolyeyi Goncanın boynuna takar"

Gonca: teşekkür ederim. Brusadamı aldın bunu ?

Alaeddin: evet. Öyle pazarda gezerken bu kolyeyi gördüm aklıma sen geldin dedim en iyisi ben bu kolyeyi inatçı hatuna alayım ve aldım

Gonca: hala inatçı der

Alaeddin: tamam aksi hatun

Gonca: bak hala-

Alaeddin: tamam Gonca hatun sakin. Hem sen anamın yanına gitmeyecekmiydin ?

Gonca: doğru o zaman ben gideyim. Kolye içinde bir daha teşekkür ederim

"Gonca Alaeddine sarılmak istiyordu ama tabiikide bunu yapamazdı"

Alaeddin: rica ederim

"Sonra Gonca odadan çıkar Alaeddininse yüzünde bir sırıtma vardır. Nedense hep bu kızla konuşurken hatta tartışırken bile yüzü gülerdi. Vazifedeyken bile ara sıra onu düsünürdü. 'Ben niye böyleyim' diye Alaeddin kendi kendine düşünmeden edemiyordu. Ama en sonunda kafasını biraz dinlendirmek için uyudu"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Son...


Evet biliyorum çok kısa oldu hemde bu kadar uzun süre sonra. Ama gerçektende çok yoğunum o yüzden anca vakit buldukça buralara döne biliyorum. O yüzden de şimdilik hoşçakalın canlarım. Öpüldünüz❤️

























SİYASİ EVLİLİKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin