Berceste

8. Bölüm

Merhaba sevgili okurlarım kitabı eğlence amaçlı yazıyorum.

Elfin Defne Aslan (Karahanlı)

"Ben silahımı evde unuttum da siz de fazla var mı?" diye sordum.

Şuan tam manasında şaşkın ördek gibi bana bakıyorlardı. "Ayıptır sorması niye öyle bakıyorsunuz? O masada olup silah kulanmamam imkansız. 14 yaşımdan beri atış yapıyorum." dedim ve Mirza'ya doğru elimi uzattım.

Belinde iki tane silah olduğunu biliyordum. Bir tanesini çıkartıp bana verdi. Silahı hızla belime yerleştirdiğim de gözleri daha da büyüdü.

"Neyse hadi gidelim." dediğimde Mirza kendine gelmiş gibi ufak bir titredikten sonra "Biz geç döneriz siz yatın uyuyun." dedi.

Agah bey başı ile onu onaylarken Elif hanım gelip bana sarıldı ve "Kendine dikkat et tamam mı güzel kızım. Ben sizi bekleyeceğim. Sağ salim dönün." dedi ardından saçlarıma ve yanaklarıma öpücükler bıraktı.

Mirza ile başımızı sallayıp gülümseyerek çıkış kapısına doğru döndük. Keskin abinin "Elfin." diyen sesini duymam ile ona döndüm.

Kollarını iki yana açmış beni bekliyordu. Hızla kollarının arasına girdim ve sıkıca beline sarıldım. Boyum ancak beline yetişiyordu zaten.

Keskin abi saçlarıma öpücükler bırakarak geri çekildi. "Kendine çok dikkat et ve o sevkiyatın yerini öğren küçüğüm. Sana güveniyorum." dedi.

Hızla başımı salladım ve kocaman gülümsedim. "Hiç şüphen olmasın abi. Bir şekilde halledeceğim." dedi ve göz kırparak Keskin abiye arkamı döndüm.

Bütün Karahanlı ailesi bize şaşkınca bakıyordu. "Şaşıracağınız bir şey yok. Ben ve masanın bir çoğu polis ve askerler ile anlaşmalıyız." dedim.

"Neyse toplantıya geç kalacağız." dedi Mirza ve bir elini belime yerleştirerek beni çıkış kapısına yönlendirdi.

Hızla kapıdan çıkarak arabaya bindik. Yol sessiz geçmişti. Ben kafamda plan kurarken Mirza'nın ne düşündüğünü bilmiyordum.

Mirza "Defne, Keskin'i çok mu seviyorsun?" diye sordu bir anda. Ses tonu kıskançlıktan çatlayacak gibi çıkmıştı.

"Bak Mirza, Keskin abiyi seviyorum evet, ama inan ki onu sevdiğim kadar olmasada seni de seviyorum. Bak daha 2 gün oldu tanışalı, seni bir anda sevmemi bekleyemezsin. Keskin abi 9 senedir hayatımda." dediğimde gözlerinden hüzün dolu bulutlar geçti. Bana kısacık bir süre bakmış olsada o bulutları gördüm.

Onun üzüldüğünü anlayınca hızla "Üzülme. Bu iki günde sana, size çok alıştım. En kısa zamanda aramızda kalsın ama Keskin abiyi bile geçersin." dedim sona doğru sır verir gibi kısılan sesimle.

Benim gibi "Vallaha mı?" diye sordu sevinçle. Ben de onun gibi gülerek "Vallaha." dedim.

Mirza kısa sürelide olsa kafasını yoldan bana doğru çevirdi ve yanağıma sımsıkı bir öpücük kondurdu.

"Seni çok seviyorum Defne'm, biricik kardeşim benim." dedi içi gider gibi.

Bir anlık gaz ile "Bende seni seviyorum Mirza," dedim sonra dediğimin farkına vararak kafamı hemen başka yöne çevirdim.

Bir ile ile yüzümü avuçladı ve "Oy utanırmış abisinin biriciği." dedi.  Abisi... abimdi değil mi? Evet benim abimdi. Başka kimin abisi olacaktı.

İçime dolan kışkançlıkla "Mirza sizinle sözleşme imzalayalım mı?" diye sordum. Mirza bir an dediğimi anlamasa da, anlayınca gözlerinden parıltılar fışkırdı.