merhabalar,
diziyi bırakmamla birlikte gelen *ufak çaplı* bunalımımdan kurgunun kurgusu olan başka bir kurgusal evrenle kafayı kırarak çıkmak istedim. düşünüp düşünüp bunu buldum. çocukluğumun en büyük parçası olan çok sevdiğim percy jackson ve aslaz. yani bir aslaz percy jackson evreninde au'su diyebiliriz. eve'ye anlattıktan sonra onun da gaza gelmesi ve detayları birlikte kurmamızla hemen bir şeyler çıktı.
kitapları okuduysanız ilk beş kitaptaki titan savaşında geçiyor ama son olimposludaki savaş halinin daha uzun zamana yayıldığını düşünebilirsiniz. asi ve alaz 17 yaşındalar ki 18 yaşına girişleri önemli olsun 🤗🤗🤗
kitapları okumadıysanız sona bazı notlar bırakıyorum.
bunu sadece bir giriş olarak yazdım. eve'yle bazı şeyler kurmaya başladık, kafamda belli sahneler de var ama nereye gittiği biraz belirsiz. ya detayları zamanla kurucaz ya da bundan sonra kurup anca öyle yeni bölüme geçicem. kafamı meşgul etmek için yazdığımdan kesin bir şey diyemiyorum.
bu arada hikayenin başlığı yıllar önce ao3 kullanıcı adımı aldığım sonra buradaki adımı da aynısı yaptığım of monsters and men'in king and lionheart şarkısından geliyor
⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️
Asi, kılıçtan geçirdği empusanın toz bulutu oluşunu izledikten sonra elinin tersiyle alnında biriken terleri sildi. Gözüne giren saç parçasını da kafasını sallayarak uzaklaştırmıştı. Saçının uzamış olması sinirlerini bozuyordu artı. Savaşın ortasında kesecek vakti bulamamıştı bir türlü. Her zamanki örgüsü yardımcı olsa da uzamış ve dağılmış buklelerine söz geçirmek imkansıza yakındı.
Gözleri etrafı tararken birinin yardıma ihtiyacı olup olmadığını anlamaya çalışıyordu. Ufak bir keşif görevi olması gereken bu gezinti pusuya düşürülmeleriyle küçük bir savaşa evrilmişti. Kronosun emrindeki canavarlar ve kendi tarafına çektiği, Asi gibi yarı tanrılardan oluşan bir grup üstlerine saldırmıştı. Köşede bir yerde Cesur'a doğru gelen başka bir empusanın Yaman tarafından halledildiğini görünce rahat bir nefes aldı.
Sonra...sonra karmaşanın içinde gözü tanıdık gelen bir yüze takıldı. Kumral saçları vardı. Karşı taraftandı. Bazen arkadaşlarıydı ihanet edip Titanların tarafına geçmiş o yarı tanrılar, bazen hiç yüzünü görmediği ondan küçük çocuklar; bazen de kamptan hayal meyal tanıdıkları. Aşağı yukarı kendi yaşındaki bu çocuk ise üçüncü kategoridendi. Asi'lerle seyahat etmiş bir başka yarıtanrıyı kılıcının kabzasıyla yere ittikten sonra yüzünü ters yana çevirip yere tüküren çocuk da gözlerini yerden kaldırdığında Asi'ye bakakalmıştı.
İkisi de bundan sonra olması gerekenleri biliyordu.
Karşı taraflardalardı.
Bir muharebenin ortasındalardı.
Önce hangisi kılıcına davranmıştı ikisi de emin değildi ama kılıçları birbirlerine çarpıtığında çıkan şıngırdama sesi tüm dünyada hatta Olimpos'ta bile yankılanmış gibiydi. Çocuğun diğer elindeki kalkana karşılık, Asi sadece kılıcıyla savaşıyordu. Onlar hazırlıklı gelmişlerdi. Yere doğru dönmüş kılıçları tekrar çarpıştığında Asi'nin onu büyük bir kuvvetle ittirişi çocuğun da sendelemesine sebep olmuştu. Yüzünde beliren bir gülümsemeyle başını yana eğen Asi, kılıcını da elinde çeviriyordu. Şimdilik mağlup tarafta olmasına rağmen, mutlu gözüken çocuksa kafasını fazlasıyla karıştırıyordu. Tekrar Asi'ye doğru hareketlendiğinde, Asi onun kılıcının altında yana geçerek çocuğun sırtına kendi kılıcının kabzasını geçirmeyi başardı. İkinci başarısıyla özgüveni artan Asi, ilk hatasını da işte tam olarak orada yaptı. Hızlı bir hareketle arkasını dönen çocuk ona kılıcını ardı ardına savururken geri geri giden adımlarıyla kaçmakta epey zorlandı. Sonunda kenara çekilecekken çocuğun kılıcının kolunu çizmesiyle ilk kan da akmış oldu.
