"මේ ඕයි මල්ලි මෙහෙ වරෙන් ! උඹට මන් ඊයෙත් කිව්වා ඔය කිරි රැවුල කපන් වරෙන් නැත්තන් ඕක බාවනවා කියල!"
"සොරි අයියේ~අමතක වුණා..."
" යැයි යැයි තමා! අශ්‍රධ!! ඔය රැවුල බාන එක දියන් අද මන් මේකවත් එක්කම බාවනවා"
අශ්‍රධ හිනා වේවි අතේ තිබ්බ රේසරේ උදේ පාන්දර ගිරිය කඩන් කෑ ගහන ගමන් ගේට් එකේ ඩියුටි කරන DHP ගේ අතින් තිබ්බේ කිරි රවුල් කොට දෙකක් වවන් ඉස්කෝලේ ඇවිත් තිබ්බ ඇච්චාගේ මූණ දිහා බලගෙනමයි....ඒ ඇච්චාගේ මුණ මැද්දට හෙන ගහල වගේ තිබ්බේ..ඒ මුණ මැද්දට ගහල තිබ්බ අකුනේ ආරෝපණ එකතු කරලා තිබ්බොත් මුළු ලංකාවටම වුණත් ලයිට් දෙන්න තිබ්බා...
"අශ්‍රධ! මගේ මූණේ පෙරහරක් යනවද මිනිහෝ මේකාගේ නම ලියගනින් උබේ ඔය පොතේ!"
අශ්‍රධ ඩී එච් පී ගේ අණට කීකරුව අර හිච්චි කොල්ලගේ නමයි පන්තියයි පොතේ ලියාගත්තා...ඉන් පස්සේ ඒ ආඩම්බරකාර ඩී එච් පී එතනින් යන දිහා අශ්‍රධ හොරැහින් බලන් හිටියේ කෙලින් බැලුවොත් කලින් වගේ බැනුම් අහන්න වේවිදෝ සැකයක් හිත අස්සේ තිබුණ නිසා..ඒ ආඩම්බරකාරය නොපෙනී යනකල් ම බලන් හිටපු අශ්‍රධ තමන්ගේ කකුල ළඟ වැවිල තිබුන පුංචි පැලයක තිබ්බ දම් පාට මලක් කඩල අතට ගත්තා...
"අශ්‍රධ...මොකෝ උඹ මලක් අරන්? බවුන් වඩනවද??" අශ්‍රධගේ දැහැන බිඳුනේ එයාගේ අතිජාත ඕනේ කුපාඩි වැඩකට බොක්කෙන් ම සපෝර්ට් යාළුවා තෙවිනුරගේ කටහඬ ට. අශ්‍රධ තෙවිනුරට හිනා වෙලා එයා කඩාගත්තු දම් පාට මල පරිස්සමට නම් ලියාගන්න පොත ඇතුලට දාගත්තා...
"ඕකා කොහොමත් ලොකු අත්තක් අශ්‍රධ..ජනාධිපතිගේ මුනුබුරා කියන්නේ ලේසි පහසු නෑනේ..."
"මොනාද උඹ මේ කියන්නේ?? අනික නල්ල මලේ ලොකු අත්ත!!"
"හාකෝ පුතේ අපි ඉතින් මොනා කියනවද නේ??"
"මෙන්න මෙහෙ යමං පන්තියට..නැත්තන් අර සාරි ගප්පියා අදත් අපි දෙන්නගේ ඔලු කයි.."
අශ්‍රධ තෙවිනුරව ඇදගෙන පන්තියට යද්දි එයාලා වාඩි වෙන පේලියේ කෙලවරේම ඩෙස්ක් එකේ අත් දෙකත් බැඳගෙන පාර දිහාවට රවාගෙන හිටපු DHP අර දෙන්නව දැකලා අහක බලා ගත්තා...පුෆ් මේකාගේ ගෑස්!! කවුද ඒත් ගණන් ගන්නේ!!
YOU ARE READING
උක්තානුක්ත | Spoken-unspoken
Romantizmදම් පාට මල් පෙත්තක සිනිදුවට අකුරු කරපු වචනෙන් කීව- නොකීව කතාවක්.... උක්ත-අනුක්ත 💜
