Saklı Notalar

☀Bölüm 1☀

Piyanonun paslı tuşlarını okşayan parmakları, ruhunu mest eden o ritmi doğuruyordu. Kulaklarına dolan o cızırtılı ritim onun kanatlarıydı. Bazen bulutların üstüne, bazen huzurlu bir sahile, bazen ise hiç bilmediği yerlere götürüyordu genç kızı.

Genç kız gözlerini kapadı, müziğini hissetti. Genç kız gözlerini kapadı, ruhunu hissetti. Genç kız gözlerini kapadı, huzuru, mutluluğu, rüzgarı ve gözyaşını hisseti.

Gözlerini açtığında ise tek hissettiği sonu gelmez boşluk , paslanmış tuşlar ve biraz da yalnızlık oldu.

' Ve...' diye düşündü genç kız. ' Tam arkamda bir beden...' parmaklarını korkunun verdiği emir ile paslı ama bir o kadar da narin olan tuşlardan ayırdı. Mekanik bir hareketle arkasını döndü. Korktu ama bağırmadı. Karşısında ki adamın gözleri onu susturdu. Sildi tüm korkuyu bedeninden. Toz pembe dudaklarını hafiften araladı ama bir şey söyleyemeden geri kapattı. Simsiyah gözlere odaklandı.

"Ben..."dedi genç kız başka bir şey diyemedi. Titredi. Simsiyah gözlere baktığında kaybolan korkusunu yine o simsiyah gözlerde buldu. Bir adım geriledi. O gözlerde boğulduğunu, boşluğa düştüğünü hissetti. Bir adım daha geriledi. Ama duvara çarpınca durmak zorunda kaldı. Korku dolu mavi gözlerini genç adama dikti.

Genç adam ona doğru bir adım attığın da gülümsüyordu. Tehlikeli değil, aksine güven verircesine. Ama genç kız güvenmedi. O kendine bile güvenmezdi ki onun siyah gözlerine güvensin.

Hiçbir şey yapmadı genç adam ve eski piyanoya doğru bir adım attı. Piyanonun yanına geldiğin sandelyeye oturdu. Bir gıcırtı eşlik etti aynı zamanda genç adama. Korkudan duvara sinmiş olan kıza çevirdi gözlerini.

" Gel, korkma, " dedi. "Bana eşlik et."

Kız korksa da ikiletmedi genç adamı. Çünkü piyanosuna zarar vermesini istemedi. Arkadaşına başkasının dokunmasına göz yumamadı. Adamın tahta sandalye de bıraktığı boşluğa oturdu. Konuşmadı değil, konuşamadı. O yüzden yalnızca baktı.

Adam elini tuşlarda gezdirdi ve yavaşça gözlerini kapattı. Parmakları o kadar narin hareket ediyordu ki kız bir an piyanosuna çok kötü davrandığını düşündü. Genç kız ilk defa bu kadar huzurlu hissetti. Kulaklarına dolan her bir ses dalgası onu göklere çıkarttı. İstemsizce elini kaldırdı, gözlerini kapattı ve tuşları okşamaya başladı. Genç adamla o kadar uyumluydular ki sanki iki beden değil de tek beden gibi.

Genç adam parmaklarını tuşlardan çektiğinde kıza baktı. Yamuk kesimli saçı onu tıpkı küçük bir çocuğa benzetmişti. Saçlarını kendi kestiği çok belliydi. Üzerinde kirli beyaz bir elbise vardı. Elbise oldukça eskiydi. Ayakları çıplak ve bir o kadar da küçüktü. Gözlerini kapatmış küçücük elleriyle tuşları okşuyordu. 'Masum,' dedi genç adam. 'Yeni doğmuş bir bebek gibi.' ama unuttuğu bir şey vardı. Masum değildi. Kirli de değildi ama temiz de değildi.
Adam notaları duyduğunda unuttuğu tüm o sorunları, parçanın sonuna geldiğinde gün yüzüne çıkmıştı.

"Ölmek istemiyorsan eğer, sakla beni. "
Kız önce şaşırdı ama bir şey diyemedi. Zaten konuşmazdı ki o, yemin etmişti. O yüzden soramadı neden diye. Sadece baktı.
Adamın elinde küçük bir çakı gördüğünde gözleri iyice açıldı ve hemen yerinden kalkıp merdivenlere doğru koştu. Adamın arkasından geldiğini biliyordu. Kaçmayı düşündü ama burayı bırakmazdı. Bırakamazdı. Bodrum kata indi ve adamı merdivenlerin altına gizledi. Aslında bu evde çok daha gizli yerler vardı fakat bir yabancı onları görmeyi haketmezdi.
Merdiven boşluğundan çıkacağı sırada adamın onu çekmesiyle yere düştü. Canı acımamıştı. Adama baktığında tek elinde bir silah vardı. Diğer eliyle ise kızı omuzlarından tutup kendine çekmişti. Aslında başka biri olsa çırpınırdı ama bu kız farklıydı. Elinde silah olan ve saniyeler öncesinde onu tehdit eden adamın kolunda huzur bulabilecek kadar farklı. Adamın siyah göz bebeklerine baktığında onun da kendisine baktığını gördü. Gülümsedi. "Sen," dedi sustu. Ve devam etti "... kimsin?"

☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀☀
Arkadaşlar ilgi olursa hikayeye devam edeceğim. Eğer olmazsa da silmeye hazırım.
Lütfen yorumlarınızı eksik etmeyin.