Kabanata 34

650 16 4
                                    

Kabanata 34

“Pasensya na po, Ma’am.” tumango lang ako at tipid na ngumite sa nagbabantay kay Eza. Inayos ko ang magulong buhok ng anak bago siya binuhat.

Tinalikuran ko si Exiterous at sa unang pagkakataon pagkatapos ng lahat… humiling ako na kahit ito lang… ibigay sa akin. Nawalan na ako ng subra, at hindi ko kayang pati ang buhay na binigay ko… mula sa itaas ay kukunin din.

Mahigpit ang pagkakayakap ko sa anak na nasa aking bisig bago ako humalo kina Rev na agad na nilagay ang katawan para hindi na kami muling pasulyapan ni Exit.

“You miss, Mama, my love?” I asked softly and fixed her messy hair.

Athieza Veris dela Fuego… Ruiz.

She’s my four year old daughter whom I hide from the world.

My mother went through a lot when I was gone. I went through the same pain… when I lost my angel. I stared directly at the soft green orbs of her. I will do anything for her to live well.

“Yes… Lola said you went to work.” She said slowly as if formulating her words correctly.

“Mama is sorry for being busy, love. What do you want us to do?” I asked and smiled. I pinched her chubby cheeks with a tint of scarlet as she pouted.

She encircled her arms around me and slant her head into my chest. I blinked and without thinking I glanced at Exiterous who’s seriously talking to Jeshua and Stron while holding his nape.

Nagtama ang paningin naming dalawa pero agad akong nag-iwas ng tingin dahil kita kong sumenyas na si Mommy sa akin na aalis na kami. Bumuntong hininga ako para itago ang kaba at takot na pilit nanunuot sa aking kalamnan.

Kinuha ni Dad ang mga bagaheng dala ko habang nasa gilid ko si Mom na hawak ang kapatid. Tumango ako kay Reverie ng makahulugan.

“Bye-bye... Auntie Rev.” Eza said and giggly waved her hand at her Ninang.

Wala na ang busangot at iyak mula sa pagkakagising at wala ako. Bumalik sa dati ang disposisyon ng anak kaya kahit nasa bisig ko ay nag flying kiss pa kay Rev.

“Mama…” my daughter called.

“Yes?”

“Want to swim…” she said and smiled cutely at me showing her dimples.

Ngumite ako pabalik habang hinalikan ng matagal ang noo ng anak dahil sa sandaling nagsimula ng umandar ang sasakyan ay kita ko ang pagmamadaling paglabas ni Exit sa bahay ng mga de Allegre… habang sinusundan ng tingin ang papalayong sasakyan namin.

Kinagat ko ang aking pang-ibabang labi habang pilit na ngumite sa anak.

“Okay... Mama and Eza will swim tomorrow…” she giggled.

“I love you, Mama…”

Her green orbs glint as she planted kisses all over my face. My heart swelled as I stared at her innocent and gentle face. I creased her brown wavy hair that I’m sure she got from me.

Tanging kulay ng mata at labi lang ang nakuha niya kay Exit. Sa kabila ng sakit at pangungulila ko sa kanyang ama… napapawi iyon kapag tinitigan ko ng matagal ang kanyang mata. Napapawi lahat ng sugat sa bawat nangyare… kung saan akala ko ay wala na talagang rason para magpatuloy.

I cried so hard when the Doctor told me that I was pregnant and lost two babies during my miscarriage when I was bleeding. According to the test I was supposedly carrying three cells... and lost the two since I was in the very early stage of pregnancy.

Rekindling Paradise (Estancia Soledad Series 1)Where stories live. Discover now