Rekindling Paradise (Estancia Soledad Series 1)

Kabanata 19

Kabanata 19

I know when to remove myself in the table who doesn’t want me after all. I know when to fill up that chair if someone need me, and lastly I know when to drink the cup that is meant for me.

I respect other people, but I respected myself more. I know my limitations as I know goodness all my life. I know when to fight, I just choose my battle wisely.

Exchanging insults, lowering other people and making high of myself is not my thing. It’s not the war I would fight. It’s cheap and I am not raise that way. I would walk away in silence and let not every word reign me.

Bawat insulto ay nararapat ang katahimikan.

Nakatingin lang ako sa umaagos na tubig habang dinadama ang lamig nito sa aking paa. Hindi pa din mawala sa isip ang nangyare noong gabing iyon.

Hindi ako maayos na nakapagpaalam kay Exiterous dahil agad akong sumama kina Paris sa pa-uwi. Pakiramdam ko ay wala punto kong manatili pa ako roon sa kabila ng insultong natamo ko sa kanyang Lola at kay Neha.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi dahil sa subrang linaw ng tubig at kitang-kita pa ang bata sa ilalim. Huminga ako ng malalim at kinalas ang pagkabuhol ng suot na bestida para makalangoy na.

Hindi alintana ang lamig dahil lumulusot ang sinag ng araw sa bawat sanga na tinatagusan nito. Inangat ko ng bahagya ang aking mata para mahawakan man lang ang init na nagmumula dito. Tipid akong napangite at nagsimulang lumangoy para kahit papaano ay mawala ang napakaraming boses sa utak ko.

I floated my body as I am facing the trees that surrounded my secret place. The birds is chirping, wind blowing, and the sound of the flowed water echoed into the whole silence.

The smallest things existed could really bring silence and peace within you. I stood up in the middle as my eyes trailed the flowers that wildly came from the upper part of the mountain.

Tiningna ko ang lumulutang na buhok na tuluyang naging kayumanggi dahil sa araw na tumatama doon. Napabaling ako sa ilalim ng Narra at halos manlaki ang mata dahil nakita ko ang madilim at seryosong si Exit na nakasandal sa puno.

“Anong ginagawa mo dito?” umalingawngaw sa buong paligid ang boses ko.

Hindi ako makaahon dahil undergarments ko lamang ang suot ko. Nakakahiya namang lumakad ako na ganito lang ang suot.

My jaw dropped when he suddenly pull his shirt off. In every move he make I saw how tense and protrude his muscles. His chiseled chest and those muscles in his abdomen were defined. I gulped one more because I see every damn thing in his upper body due to the sunlight that reflected on him.

Napatili ako ng biglang tumalsik ang tubig at ilang segundo lang ang binilang ko ay nasa harapan ko na siya.

Matalim ang matang kasing kulay ng paligid namin. Ang kanyang panga ay umiigting at ang bawat pagtulo ng tubig mula sa kanyang buhok pababa sa basa niyang katawan. Napalunok ako dahil sa intensidad ng kanyang tingin na halatang hindi natutuwa at… galit.

“A-Anong ginagawa mo dito?” utal kong tanong.

Akmang lalayo sa kanya ngunit agad akong napaigtad dahil sa dalawang palad niyang nasa magkabilang gilid na nang aking bewang. Humugot ako ng napakalalim na hininga dahil sa kabila ng lamig ay mas umaapaw ang init na binibigay niya sa akin.

His eyes flickered as it bore down into my lips as his hand slowly lift to touch my lower lip. I closed my lips when he pressed it softly and untangled some strand of hair in my face.

“Do you know how angry I am right now, Athena?” seryoso ngunit marahan niyang tanong sa akin.

Bigla niya akong kinabig papalapit sa kanya dahilan para tumama ako sa matigas niyang dibdib. Napalunok ako ng nilagay niya ang isang kamay na nasa bewang ko papunta sa aking likod. Ang malaya niyang kamay ay inangat ang aking baba para mas matitigan niya akong mabuti.