မွေးစားဖေဖေရဲ့ကလေးရှိနေပြီ။ေမြးစားေဖေဖရဲ႕ကေလးရွိေန

Part-15

Andrew က ကိုကြီးနှင့်သူရဲ့ အိပ်စက်ရာမွေ့ယာရဲ့အိပ်ယာခင်းကို ခဲမဲရောင်လေးပြောင်းထားလိုက်သည်။မီးအပြည့်မဖွင့်ထားပဲ ခပ်မှိုင်းမှိုင်းလေးဖြင့် အလင်းရောင်တစွန်းတစ်စပေါ်စေတဲ့ နံရံကပ် ကြယ်မီးလုံးလေး​များကိုသာအရေးပေးဖွင့်ထားသောကြောင်း ခပ်မှိုင်းမှိုင်းလေးဖြစ်ပေမဲ့ ရင်ခုန်ဖွယ်ကောင်းလို့နေသည်။ကိုကြီးက Andrewရဲ့ ခါးလေးကို ပွေ့ပိုက်ထားရင်းမှအိပ်ရာပေါ်သိုအသာယာ လှဲချလိုက်သည်။ပြီးနောက်ကိုကြီးက Andrewရဲ့အပေါ်သို့ အုပ်မိုးလားသည်။Andrewလည်းအလိုက်တသိကိုကြီးရဲ့ ခါးစည်းကြိုးကိုလက်လှမ်းလိုက်စဥ်။

''ကိုကြီးကိုယ်တိုင်ချွတ်ပေးမှာပေါ့။ဘာလို့အရမ်းလောနေရတာလဲ သဲသဲလေးက''

ကိုကြီးပြောရင်းနှင့်ပင် သူကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်ချကာ ကုတင်းခြေရင်းသိုလှမ်းပြစ်လိုက်သည်။Andrewလည်း မျက်စိမလွှဲ ကြည့်နေရင်းမှ ကိုကြီးရဲ့အောက်ပိုင်းတစ်နေရာသို အကြည့်တို့ရောက်သွားတော့ အမွေှး တွေနဲ့ leeကြီးကြီးကိုတွေ့လိုက်ရသည်။သို့ပေမဲ့ မှိုပွင်​့ပုံကြီးက မိုးရေမစွတ်သေးတော့ မလန်းလာသေးပါ။

''သဲသဲလေး။ကိုကြီး ကိုကြည့်နေတာရပ်ပါအုံး။ရှက်တောင်လာပြီကွာ''

ကိုကြီး က Andrewကိုစသလိုနောက်သလိုနဲ့ သူ့Leeကိုလက်ဖြင့်ကာကာ ရှက်ရယ်ရယ်သလိုလုပ်နေတော့သည်။Andrewလည်းစိတ်မရှည်တော့တာကြောင့် သူ့အပေါ်က ကိုကြီးကိုဘေးသိုတွန်လှဲလိုက်ကာ ကိုကြီးရဲ့ ဂွကြားထဲသို့ဝင်လိုက်သည်။

''ကဲကွာ။အချိန်တွေဆွဲနေတာ ကိုကြီးက​။ ကျွန်တော်ဟာကသာ ကုတင်ပေါ်ရောက်ကတည်းက တင်းနေတာ ကိုကြီး ဟာကတော့ အခုထိ ​ညှိုးနေတာ။ဟွန့်''

''မတူပဲရှိမှာပေါ့။သဲသဲလေးဟာက ရိုက်ခံရတဲ့သံ​​ချောင်းလေးလောက်ဆို။ကိုကြီးဟာကတော့ သံကိုရိုက်တဲ့တူလောက်ရှိတာကိုကွာ။ဟား..ဟား...Ah..shit''

Andrew အချိန်ဆွဲကာ သူများရဲ့ ညီလေးကိုလာနှိမ်နေတဲ့ကိုကြီးကို စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ leeကြီးအား ပါးစပ်လေးနဲ့မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။