13.Bölüm

3.3K 196 151
                                    

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum❤️

Takip etmeyen arkadaşlar takip etsin sayımızı bilelim.

İyi okumalar dilerim 💖 💋

😘🫂

Bir ben miyim senden gidemeyen,
yoksa sen misin bende kalan?
Hasret midir yürekte yanan,
yoksa aşk mıdır yürekte kalan?
Bir ben miyim seni özleyen,
yoksa sen misin kendini özleten?
Kader midir bizi imkansız kılan,
yoksa imkansız olan biz miyiz?
Bir sen misin beni çok seven
yoksa ben miyim seni senden çok seven...

( şiirin kime ait olduğunu bilmiyorum o sebepten dolayı isim veremiyorum!)

‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️

#Narin
#Sılabebek
#İkbal
#Ayşenur

Daha bilemediğimiz binlerce kadın...

Unutmadık, unutmayacağız, unutturmayacağız🎗️🖤

Çığlığı olamadığımız binlerce kadın adına...

Susma ✋🏻 hakkını savun, sesini duyur.

‼️‼️‼️‼️‼️‼️‼️

2008 Manisa

Bugün günlerden pazartesi, okulun ilk günü. Duru ve Yusuf okula başlayacaklardı.

"Duru, nereye saklandıysan çabuk çıkıyorsun. Bugün okula gidilecek," dedi annesi Nazan, aramaya koyularak.

"Ya ben biliyorum ki her şeyi, neden bildiğim şeyleri öğrenmeye gidiyorum?"

Gelen sesin olduğu tarafa yürüdü; Duru kendini salondaki koltuğun altına saklamıştı.

"Oradan hemen çıkıyorsun, okula gideceğiz, hadi!"

"Ya ben gitmek istemiyorum!"

"Gitmek zorundasın!"

"Neden ki?"

"Ne neden ki?"

"Okula gitmek zorundasın dedin ya, neden zorundayım?"

"Meslek sahibi olup, kimseye muhtaç olmamak için."

"Babam bana bakar," dedi Duru, koltuğun altından çıkıp annesinin bakışlarını umursamadan, küçük poposunu sallaya sallaya odasına doğru yürümeye başladı.

"Hop hop, o tarafa değil, küçük hanım, kapıya doğru!" dedi Nazan, inatçı kızının omuzundan tutup yönünü çevirdi.

Nazan, bir elinde Aden, diğer elinde Yusuf ile okula gitmek için arabaya doğru ilerliyordu. Ama Aden, Duru inatçılık yaptığı için sürükleyerek götürüyordu.

Arabaya binip iki çocuğun emniyet kemerlerini bağladıktan sonra, Duru'nun yanına oturdu, Yusuf'un yanına da annesi oturdu.

"Babam nerede?" dedi Duru, kaşları çatık bir şekilde.

"Okula geleceğini söyledi, orada bekliyor bizi," dedi Nazan, kızının bu haline gülmemeye çalışarak.

Yolculuk boyunca Duru, ne kadar istemediğini söyleyip nazlansa da Nazan onu umursamıyor, aksine gülüyordu. Bir ara Duru, "Karnım ağrıyor," diyip ağlamaya başladı, ama Nazan, kızının huyunu bildiği için aldırış etmemişti.

Araba, okulun önünde durdu. Okula heyecanla başlayan yüzlerce öğrenci ve veliler bulunuyordu. Duru, annesinin elini tutarak okula giriş yaptı. Köşede onu dolu gözlerle bekleyen Ertal'dan habersiz...

YARIM KALMIŞ İNTİKAM {ARA VERİLDİ}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin