Benimle Yan | gxg

2

agit
helin
müsait misin

helin
müsaitim
bir şey mi oldu?

agit
sizin evin arkasında ki elma ağacının oraya gelebilir misin?
seninle konuşmamız gerek

helin
agit lüten
okuldaki konuysa hiç uzatmayalım

agit
telefonda konuşmak istemiyorum güvenli değil
gel burada konuşacağız.

helin
tamam
bizimkileri idare edip geliyorum

görüldü.

...

"lan ne halt yediğini sanıyorsun sen?"

elma ağacının gölgesine bile yaklaşmadan agit'in bana bağıran sesini duymuştum. sıkıntılı bir nefes verip tam yanına geldim ve ona bakmadan yere oturup sırtımı ağaca yasladım.

"helin cevap versene bana. neydi bugün okuldaki halin? sen niye bu hocaya böyle bakıyordun? sonun ablan gibi mi olur sanıyorsun? kızım sen onun kadar şanslı değilsin. kaçacak bir yerin yok baban yoksa da abilerin amcaların vurur seni."

gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüp giderken hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım. agit gözyaşlarımla sessizleşirken ben onun sonuna kadar haklı olduğunun bilincideydim. ancak o beni bilmiyordu, o beni anlamıyordu.

"benim niyetim ablamın gittiği yoldan gitmek değil agit. bu yangın benim gönlümde başladı benim gönlüm de sönüp gidecek. onun bundan haberi olma-"

sözüm agit'in yüksek sesli kahkahası ile kesilirken gözyaşlarım da durmuştu. ben şaşkınlıkla ona bakarken o önümde diz çöküp sert olmayacak biçimde çenemi kavradı. "gerçekten görmüyor musun helin?" dedi.

şaşkınlıktan sıyrılıp çenemi elinden kurtardım ve "neyi?" dedim.

sinirle gülüp başını iki yana salladı "o öğretmenin nasıl senin üstüne titrediğini. sana nasıl davrandığını, seni hepimizden nasıl kayırdığını, sana nasıl baktığını nasıl dokunduğunu görmüyor musun?"

vücudumu bir titreme esir alırken agit tekrar ayağa kalktı ve volta atmaya başladı ağacın gölgesinde.

"y-yanlış anlamışsındır."

"lan" dedi sinirli bir fısıltıyla "hadi ben yanlış anladım. lan okuldaki dedikoduları duymuyor musun? helin ablası rojin gibi kızlara göz dikmiş diyorlar, öğretmeni bile ayartmış diyorlar. öğretmenin sürekli seni izlediğini sana bakıp durduğunu konuşuyor tüm okul."

"olmaz." dedim hiddetle bağırıp ayağa kalkarken. "hayır, agit hayır. öldürürler onu mahvederler. gencecik o daha kaldıramaz böyle bir şeyi. okul- okuldan ayrılacağım ben. okumayacağım artık. zaten abilerim üniversiteye göndermeyeceklerdi okumamın da artık bir anlamı yok."

"saçmalama." dedi agit, tepkimle biraz daha sakinleşmiş gibi duruyordu. ama onun aksine ben delirecek gibiydim.

"ne demek saçmalama? agit ortada böyle bir durum varsa onu mahvederler. ben rojin ablam değilim, dayanamam. o rojin ablamın sevgilisi asel gibi değil, kaldıramaz."

agit sıkıntı ile saçlarını geriye taradığında ikimizde sessizleşmiştik ancak sessizliğimizi kalbimde depremler yaratacak bir ses bozmuştu.

"gençler, ne yapıyorsunuz burada?"

ikimizde irkilerek ona döndüğümüzde o bir bana, bir de agit'e bakıyordu. konuştuklarımızı duymamış olması için içimden dualar ederken o tekrar konuşmuş ve tam dibimde biterek ellerini yüzüme koymuştu.

"helin, neden ağladın sen?"

sinirli bakışları agit'i bulduğunda "sen mi üzdün onu?" diye sert bir sesle çıkıştı.

agit ilk ne diyeceğini bilemese de sanki aklına bir şey gelmiş gibi bana göz kırpıp hemen yanıma gelmiş ve beni ondan, züleyha'mın ellerinden ayırmıştı. ben daha bu ani temasın şokundan çıkamadan ikinci bir şok daha yaşamıştım çünkü agit; "ailelerimize birbirimizi sevdiğimizi nasıl söyleyeceğimizi düşünüyorduk hocam. helin telaştan ağladı." demişti.

bakışlarım züleyha'nın bakışları ile kesişirken gözlerinde gördüğüm hayal kırıklığı ile kalbime cam saplıyorlar gibi hissetmiştim. anlayışlı bir tebessüm sunup "umarım zorluk çıkartmazlar. helin'e iyi bak agit." dedi.

yeşil gözleri daha fazla bana değmeden yanımızdan çekip giderken hıçkırıklara boğulmuştum bile. yanımda duran agit'i iterek tekrardan elma ağacının altına oturdum ve onun dediklerinin hiçbirini dinlemeden kendi derdime yana yakıla ağlamaya devam ettim.

yeşil gözlerinde ki her bir ağacın bir bir devrilişine şahit olmuştum. kirpiklerini yağmurlar basmak için direniyordu ancak o kirpiklerine düşen yağmurlar çoktan benim kalbime düşmeye başlamıştı bile.

şimdi çok yalnızım n'olur kal benimle, kadınım..

...

agit senin aminakoyayim

dayimin oğlunun adi bu arada. hazir firsat bulmusken sevmedigim akrabalarimin isimlerini kullanayim bu ficte de bol bol soveyim <333