එකපාරටම ගැස්සිලා ඇහැරුණ මට එකපාරටම ඉන්නෙ කොහෙද කියලවත් හොයාගන්න බැරි වුණේ වටේටම කලුවර වෙලා නිසා... ටික වෙලාවක් ඇස් දෙක පියාගෙන ඉදලා කල්පනා කරද්දියි මතක් උනේ මම ඉන්නෙ අර කොල්ලගෙ ගෙදර කියල... මට නින්ද යන්න කලින් ඇරලා තිබුණ ජනෙල් පියන් දැන් වහල තිබුණා වගේම වටේටම කලුවර වැටිල තිබුණ නිසා දැන් රෑ වෙලා කියන එක නම් තේරුණා... සාලෙ දාලා තිබුණ ලයිට් එක වහලා නොතිබුණ දොරේ දොර රෙද්ද අතරින් කාමරේට වැටුණ නිසා යන්තම් කාමරේ අඳුර අඩු වෙලා තිබුණා...
සාලෙ දිහාවෙන් රේඩියෝ එකක පිරිත් දාලා තියෙන සද්දෙත් ඇහෙද්දි මම හීන්සැරේ ඇඳෙන් නැගිටල කාමරෙන් එලියට ගියේ අරූ ඉන්නවද බලන්න...
සාලෙ ලයිට් දාලා මේසෙ උඩ තිබුණ පොඩි රේඩියෝ එකක පිරිත් දාලා.. මේසෙ උඩ අරූ වැඩ කර කර හිටිය පොත් ටික තාමත් එහෙමම...
කුස්සියටත් ඔලුව දාලා බැලුවම ඌ පේන්න නැති නිසා, වතුර වීදුරුවක් පුරවල ඇරන් බීලා, මූ මොනවද රත් කරල තියෙන්නෙ කියල බලද්දියි තේරුණේ, මූ කෑම රත් කරල නෙවේ ආයෙ උයලා කියල...
රයිස් කුකර් එකේ බත් එකක් ගහල, පරිප්පු උයලා හාල් මැස්සො තෙල් දාලා... කාලෙකට පස්සෙ කටට කෙල ඉනුවා ... මොකද මේවා මම ආසම දේවල්..
ඒත් මූ පේන්නවත් නෑ.. හොදම වැඩේ කියන්නෙ මට උගෙ නම කිව්වට ඒක මතකත් නෑ... ෆෝන් නම්බර් එකක්වත් ලගත් නෑ...
කෝකටත් කියල උගෙ කාමරේට ඔලුව දැම්මත් ඌ ඒකෙත් නෑ... එතකොටම වගේ ඉස්සරහ ගේට් එක අරින සද්දයක් ඇහුණ නිසා මම එලියට ගියේ කෝකටත් සැකෙන්.. මොකද මූ එක්ක මම මේක අස්සට රිංගුවට මූ කවුද කියන්නවත් මම දන්නෙ නෑ...
"ආහ්.. උබ නැගිට්ටල ගොඩක් වෙලාද.. මම මේ කුණු එක ගිහින් දාන්න ගියා...."
'ම්ම්ම්.. මම මේ දැන් නැගිට්ටෙ..'
"එහෙනම් වොෂ් එකක් දාගෙන වරෙන්කො කාලා බෙහෙත් ටික බොන්න.. මගෙ ඇඳුම් වගයක් ලෑස්ති කරල වොෂ් රූම් එකෙන් තියල ඇති..."
'ම්ම්ම්'
කුණු එක දාන්න කියාගෙන ගෙට ගොඩවුණ ඌ එකපාරටම මාව දැක්කම ගැස්සුණාද කොහෙද...
දවසම ඉස්පිරිතාලේ රිංගන හිටිය නිසා මමත් ඉක්මණට වොෂ් එකක් දාගෙන ඌ තියල තිබුණ ෂෝටයි ටී එකයි දාගෙන කුස්සියට එබෙනකොට මූ බත් බෙදනව...
YOU ARE READING
අවතැන්
Não Ficçãoඅවතැන් වූ හෘද සාක්ෂියකට අස්වැසිල්ලක් වන්නට,..! ආදරණීය මතක් කිරීමක්..! මෙය මාගේ හිතලුවක් වන බැවින් මෙහි ඇති සමහර සිදුවීම් ඔබේ රුචියට නොගැලපෙනු ඇත. ඇතැම්විට මෙහි ඇතුලත් භාෂාවද තරමක් රලු විය හැකිය. එබැවින් මෙතැන් සිට ඊලඟ පිටුවට ඔබ යන්නේ නම් ඒ වගකීම ඔබ...
