"ဘယ်ရောက်နေတဲ့မသိဘူးးးး"အိမ်ရှေ့တံခါးဝတွင် တခါးနဲ့ကွယ်ပြီး အိမ်ထဲကိုမဝင်ေသးပဲအခြေနေလှမ်းချောင်းနေသည့်ဂျောင်ဟိုဆော့
ဘာလို့မဝင်သေးပဲချောင်းနေတာလည်းဆိုတော့က
ရှက်လို့ပါ ရှက်လို့
မနက်ကကိစ္စ ထိုကောင်လေးရဲ့ဖွင့်ပြောတာဟုတ်တာလိုလိုမဟုတ်တာလိုလို ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုစကားကို ကိုယ့်ဘာသာဖွင့်ပြောတာဆိုပြီးအတည်တွေယူပြီးရှက်ရှက်နဲ့သူ့မျက်စိရှေ့ကထွက်ပြေးမိတာကို ရှက်လို့ပါ
အခုဘယ်လိုလုပ်ရပါ့
"အကို .."
အသံနဲ့အတူ ဘေးနားမှာအနီးကပ်ပေါ်လာတဲ့မျက်နှာတခု
"အမလေး !!"
"ဘာလုပ်နေတာဒီမှာ အိမ်ထဲမဝင်ဘူးလား"
"ဟင် အင်း ဝင် ဝင်မှာ"ရှောင်ပါတယ်ဆိုမှတည့်တိုးနေရတယ်လို့ ပြီးတော့ ဘယ်လိုပါလိမ့်ဒီအနေထားကြီးက
မျက်ဝန်းညိုတွေ နှာတံပေါ်ကမှဲ့လေးတွေသေချာမြင်နေရသည်အထိ
သူ့မျက်နှာကကိုယ့်မျက်နှာနဲ့အရမ်းကပ်နေတာမဟုတ်ဘူးလား
"အဟင်း ဝင် ဝင်တော့မယ်"ပြောရင်း အရမ်းကပ်နေတဲ့သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုအနည်းငယ်တွန်းလိုက်ပြီး အိမ်ထဲအရင်ဝင်လိုက်သည်။
"အခုနကဘာလုပ်နေတာအကို အိမ်ထဲလှမ်းချောင်းနေတာလား"ပြောရင်းနောက်မှလိုက်ဝင်လာတဲ့သူ
"အမ် မချောင်းမချောင်းပါဘူး "ချီးထဲမှ စကားကထစ်နေသေးတယ်
"ဟုတ်လို့လားအကိုရဲ့."
အခုအခြေနေက ဧည့်ခန်းထဲမှာထိုေကာင်ေလးကိုေကျာေပးလျက်မတ်တပ်ရပ်လျက်ကြီး
"ဟုတ်တယ် တခြားဘာရှိဦးမှာ အဟင်း"
မရှိတဲ့ချောင်းဟန့်ရတာလည်းကြာေတာ့သိပ်အဆင်မပြေချင်တော့
"ဟုတ်ပါပြီထားပါတော့အကိုရဲ့"
တော်သေးတာပေါ့ဆက်မေးမလာလို့ အခုမှအသက်ရှုချောင်တော့တယ်
"ဒီနေ့အကိုပြန်လာတာစောသားပဲနော် ကျတော်ကဒီလောက်ထိစောမယ်မထင်ထားလို့ ညစာ ဘာမှတောင်မလုပ်ရသေးဘူး အခုမှဈေးကပြန်လာတယ်"
အဲ့လိုပြောမှ သူ့ကိုအခုနကအိမ်ထဲမှာမတွေ့ရတာအဲ့တာကြောင့်ကိုး
YOU ARE READING
Default Title - ရှင်သန်ခြင်းရပ်ဝန်းငယ်
Fanfic"ရှင်သန်နေသရွေ့ အကို့အားချစ်နေမည်။ နှလုံးသားထဲအကိုရှိနေသရွေ့ရှင်သန်နေမည်။ ထို့ကြောင့် နှလုံးသား၌အကိုရှိနေသည်မှာ ရှင်သန်းခြင်းရပ်ဝန်းဖြစ်တည်နေခြင်းဖြစ်သည်။"
