"အပြင်ထွက်သွားတာကြာနေပြီကိုဘာလို့ပြန်မလာသေးတာပါလိမ့်
မဟုတ်မှ ပြန်မလာတော့မှာတော့မဟုတ်လောက်ဘူးမလား"
ဂျီမင်းရောက်စကတည်းကထွက်သွားတာ ဂျီမင်းပြန်သွားတာအတော်လေးကြာတာတောင်ပြန်ေရာက်မလာသေးတဲ့သူကြောင့် အတွေးတွေစလွန်လာရပါသည်။
ကိုယ်ကိုယ်တိုင်တောင်သတိမထားမိပဲ ခြံရှေ့ထွက်ပြီးေစာင့်နေမိသည်အထိ
"တကယ်ပြန်မလာရင်ဘယ်လိုလုပ်မလည်းးး"တွေးနေမိရင်း ဂျီမင်းပြန်ခါနိးပြောသွားခဲ့တဲ့စကားကိုပြန်ကြားမိသွားသည်။
"ထယ်ေယာင်း သူကသူစိမ်းနော် အချိန်တန်ရင်သူ့နေရာသူပြန်ထွက်သွားမှာ သံယောဇဉ်တအားမတွယ်နဲ့ သံယောဇဉ်ဒိထပ်ပိုပြီးမတွယ်ခင် ထွက်သွားခိုင်းလိုက်တော့သူ့ကို
မဟုတ်ရင် မင်းပိုနာကျင်ရလိမ့်မယ်နော် ငါ့အတွက်မင်းကအချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း ညီအကိုလိုလည်းဖြစ်တယ်ကွာ မင်းဝမ်းနည်းရမှာ ခံစားရမှာမကြည့်ချင်ဘူးငါ ငါပြောတာနားလည်တယ်မလားထယ်ယောင်း"
မတေွးချင်ပါဘူးဆိုတာကိုနားထဲထပ်ခါထပ်ခါrepeatနှိပ်ထားသလားမှတ်ရအောင်ကြားလာရတဲ့စကားတွေ
ပိုပိုပူပန်လာရတဲ့နှလုံးးသားးး သိပါတယ်သူစိမ်းတွေဆိုတာ အချိန်တန်ရင်ထွက်သွားမယ်ဆိုတာ ဒါမဲ့ ဒါေပမယ့် ဒါပေမယ့်လည်းးးး
လက်နှစ်ဖက်ကိုစုပြီးဆုတောင်းမိလိုက်သည်။
"သူပြန်လာပါစေ သူထွက်မသွားပါေစနဲ့ဦး
ကျေးဇူးပြုပြီး နည်းနည်းလောက်ဖြစ်ဖြစ်ထပ်ပြီး သူနဲ့အတူရှိခွင့်ပေးပါဦး ကျေးဇူးပြုပြီးးး ဘာလို့ပြန်မလာသေးတဲ့မသိဘူးး"
ထယ်ယောင်းကြာတော့မျက်ရည်ပါဝဲလာမိပါသည်။
"သူဘာလို့ပြန်မလာသေးတာပါလိမ့် တခုခူဖြစ်နေတာတော့မဟုတ်လောက်ဘူးမလားး
အရင်တခါလိူဆို ဟင့်အင်း မဟုတ်သေးပါဘူးး"နောက်တစ်ခေါက် လက်နှစ်ဖက်ဆုပြီးထပ်ဆုတောင်းမိလိုက်သည်။
"သူဘာမှမဖြစ်ပါစေနဲ့"
နှလံုးသားေလးရယ် ဘာမှေတာင်မစတင်ရေသးတဲ့အစမှာကတည်းကဒီလိုဖြစ်ေနရင် ေရှ့ဆက်ဘယ်လိုလုပ်ကြပါ့
မျက်ဝန်းလှလှေလးေတွအပြံုးပါးပါးေလးေတွပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ လူသားကိုနှလံုးသားကဘယ်ေလာက်ရူးသွပ်ေနမိပြီလည်းဆိုတာ
YOU ARE READING
Default Title - ရှင်သန်ခြင်းရပ်ဝန်းငယ်
Fanfic"ရှင်သန်နေသရွေ့ အကို့အားချစ်နေမည်။ နှလုံးသားထဲအကိုရှိနေသရွေ့ရှင်သန်နေမည်။ ထို့ကြောင့် နှလုံးသား၌အကိုရှိနေသည်မှာ ရှင်သန်းခြင်းရပ်ဝန်းဖြစ်တည်နေခြင်းဖြစ်သည်။"
