What if, what if we run away..?
What if, what if we left today..?
What if we said goodbye to safe and sound..?
And what if, what if we're hard to find..?
What if, what if we lost our minds..?
What if we left them fall behind and they're never found..?
And when the lights start flashing like a photobooth..
And the stars exploding, we'll fireproof...
My youth.
My youth is yours......
Tripping on skies, sipping waterfalls..
My youth...
My youth is yours...
Runaway now and forevermore..
My youth..
My youth is yours..
A truth so loud you can't ignore....
My youth, my youth, my youth is yours......
သီချင်းလိုက်ငြီးနေရင်း နားမှာတပ်ထားတဲ့နားကျပ်ကိုဖြုတ်လိုက်တော့
အိမ်တံခါးနားကနေ လက်ခုပ်တီးပြီးကျတော့်ဆီလျှောက်လာနေတဲ့အကို့ဆီမှ
"Wowww ကောင်လေး မင်းက ပန်းချီဆရာမလုပ်ပဲအဆိုတော်လုပ်ရင်လည်းတော်တော်အောင်မြင်လောက်တယ်"
"ကျတော်ဆိုတာအကုန်ကြားလိုက်တာလား"
"ဟုတ်တယ် မင်းအသံတအားကောင်းတာပဲေကာင်လေး အဆိုတော်ဘာလုိ့မလုပ်ခဲ့တာ အခုခေတ်မှာ kpopတွေခေတ်စားနေတာ မင်းသာidolလုပ်ရင် Visual ရော Vocalရော တော်တော်မိုက်နေပြီ မင်းမတော်တဲ့နေရာရောရှိသေးရဲ့လားကောင်ေလး"
ဒီနေ့ခြံထဲဆင်းပြီး ကိုယ်သေဘာကျရဲ့ေနွရာသီပန်းေလးေတွကိုေရေလာင်းေနရင်းသီချင်းလိုက်ငြီးေနမိတာကို ကြားသွားတဲ့အကုိက လာချီးမွှန်းခန်းဖွင့်ေနတာဖြစ်သည်။
ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူကအဲ့လောက်ကြီးချီးမွှန်းနေပြန်တော့လည်း မနေတတ် ရှက်နေသလိုလို
မလို့ ရှက်ပြုံးလေးသာပြုံးရင်း
ဒါကိုေဘးနားကပန်းပင်ေတွကိုကြည့်ရင်းဆက်ပြောနေသေးတဲ့အကိုကတော့ကျတော်ရှက်တာမြင်တဲ့ပုံမပေါ်
"မင်းမတော်သေးတဲ့နေရာကောရှိသေးရဲ့လားေကာင်လေး ဝင်ငွေလည်းကောင်း အိမ်မှုကိစ္စအချက်အပြုတ်ကောရ အခုလိုသီချင်းဆိုပြတာလည်းရ ပန်းလေးတွေကပြုစုတတ်သေးတယ် မင်းကိုရတဲ့သူတော့အရမ်းကံကောင်းတဲ့သူပဲနေမှာ"
YOU ARE READING
Default Title - ရှင်သန်ခြင်းရပ်ဝန်းငယ်
Fanfiction"ရှင်သန်နေသရွေ့ အကို့အားချစ်နေမည်။ နှလုံးသားထဲအကိုရှိနေသရွေ့ရှင်သန်နေမည်။ ထို့ကြောင့် နှလုံးသား၌အကိုရှိနေသည်မှာ ရှင်သန်းခြင်းရပ်ဝန်းဖြစ်တည်နေခြင်းဖြစ်သည်။"
