Asya'nın iç sesi: Sevgili vatandaşlar, dostlarım beni buradan alıp odama ışınlayabilir misiniz? En sevdiğim aktivitelerden biri de yemek yemek kabul ediyorum. Ancak gürültüyü kafam kaldırmıyor. Bulunduğum her andan şikayet etmekte ustayım. Sen de gürültünün bir parçası olsana Asya. Ne diyeceğim ki? Odun yutmuş gibiyim. O nasıl oluyorsa. Odun gibiyim işte. İsko'ya davranışlarımdan anlamışsınızdır. Bıktı çocuk benden. Çocuk mu? O on sekiz yaşında. Ohaa çocuk değil. Ben miyim yani çocuk! Ruhum yaşlı benim. Evet evet kesinlikle. Bastonla geziyor. Ben niye sahip olduklarımla mutlu olmayı beceremiyorum yav. Malım ben.
Asya tabağındaki sarmaları ağzına basar.
Asya'nın iç sesi: Olan, olmakta olan ve olacak olan her şeyi boşver. Müthiş bir kayıtsızlıkla yaşamına devam et. Ben mi dedim bunlar bunlar olsun?! Demedim. Beni sevenlere de beni sevin demedim. Seviyorsanız katlanın. Sevmek zorunda da değilsiniz. Yok yok zorundasınız. Kendine gel sen Asyasın. Nolursa olsun kendini çoook çoooook çoooook çoooktan daha da çooook seversin. Mükemmelsin. Hataların bile kusursuz.
Asya'nın dudakları kıvrılır.
Asya'nın iç sesi: Kendine gel. Kendine mecbursun çünkü. En çok mecbur şey sensin. İçindeki cevherleri hiç etme. Varsan varlığını değerlendir.
Kahkaha attığında salondaki herkes Asya'ya döner.
Asya: Hayatımda duyduğum en saçma ve en mantıklı cümle.
Özge: Nesi saçma kız? Bebeğime isim arıyoruz.
Asya: Ne bebeği?
Arda: Ohoooo
Asya aydınlandığında sırıtır.
Asya: Cinsiyeti belli değil sonuçta.
Melek: İki cinsiyet için de isim buluyoruz akıllım.
Sinan: Erkek olursa Sinan koyun, çok dua eder size.
Sinan herkesten baygın bakışları toplayıp göz devirir.
Elif: Deniz olabilir. Kıza da erkeğe de olur.
Sinan: Ne olduğu belli değil.
Elif sinana göz devirir.
Arda: Abuzittin de bir seçenek.
Gül'ün terliği ardanın kafasına iner. Arda sızlanırken herkes kahkaha atar.
Gamze: Pelin de güzel isim.
Sinan: Şımarık olur hiiiiiiiç çekemem.
Badem: Sen de hiçbir şeyi beğenmiyorsun. Gelecekti çocuklarına acıyorum.
Sinan: Sen kendine acı.
Kayra: İdil olsun.
Sinan: Bu da acıların çocuğu.
Kayra: Sana ne lan
Sinan: Sus lan
Asya: Yiğit olsun
İskender: Yiğit kim?
Asya: Bebek.
İskender gözlerini kısar.
İskender: Neden Yiğit?
Asya: İsim diye.
İskender: İskender de bir isim. Neden Yiğit?
Asya: Aa pardon o bizim bebemizin adıydı demi
İskender sarhoşlanıp sırıtır. Diğerleri Asya'ya şaşkın bakışlar atar.
Sinan: Lağğğğğğğğğğğğğn!
Furkan acıyan kalbinin varlığını yok saymaya çalışır. Sinan o sırada asyaya doğru eğilip ensesine yapıştırır.
