Furkan eve girdiğinde üç çift meraklı gözle karşılaşır.
Özge: Neredeydin?
Doğukan: Niye haber vermeden gittin?
Dolunay: Gece yarısı oldu beni eve bırakman gerek.
Furkan: Eeee o zaman Dolunay'ı bırakıp sonra size anlatayım.
Dolunay: Olmaz bana da anlatacaksın.
Furkan: Sana yolda anlatırım.
Özge: İyi hadi git de gel bekliyoruz.
Furkan'ın iç sesi: İnşallah uyuya kalırsınız.
Furkan: Hadi Dolunay.
Özge: Bana bak oyalanma yolda izde. Hemen gel.
Furkan: Tamam tamaam.
Doğukan: Dikkat et.
Furkan başını sallayıp tekrar evden çıkar. Dolunay da arkasından gider. Evden çıktıklarında Dolunay, Furkan'ın kolunu tutup kendine çevirir.
Dolunay: Sen sigara mı içtin?
Furkan: İçtiysem ne olmuş?
Dolunay: Niye içtin?
Furkan: Öylesine.
Dolunay: Nereye gittiğini açıkla o zaman
Furkan: Bi arkadaşın işi düşmüştü hallettim geldim.
Dolunay: Bi arkadaş dediğin Asya mı yoksa?
Furkan: Ne alaka Asya şimdi
Dolunay imalı bir gülüş atar.
Dolunay: Tabi ya ne alaka. Asya ne alaka ki dimi. Sanki gecenin yarısı koşup gideceğin başkası varmış gibi.
Furkan: Ne diyorsun Dolunay
Dolunay: Telefon konuşmanı duydum Furkan. Ne Asya'ymış be.
Furkan: Sen benim konuşmalarımı mı dinliyorsun?
Dolunay: Şu an sorun bu mu?
Furkan: Bu yaptığını saygısızlık olarak sayarım. Sana hesap vermek zorunda da değilim. Yardıma ihtiyacı vardı gittim.
Dolunay: Sevgilimsin hesap vereceksin. Unut artık şu kızı. Bu yaptığın bana haksızlık. Hâlâ onu aklından çıkaramaman bana ihanet!
Furkan: Dolunay! Yardım etmeye gittim sadece.
Dolunay furkanı omuzundan ittirir.
Dolunay: Ne yardımı be ne yardımı! Yardım edecek başka biri yok muymuş!
Furkan: Ayrılalım.
Dolunay duyduğuyla sendeler.
Dolunay: Ne!!
Furkan: Ben sana baştan her şeyi anlatmıştım. Sen de bana "Ben sana onu unuttururum" demiştin. Ben bu işe sıcak bakmıyordum. Şimdi, sadece yardım için gittiğimde bile sorun ediyorsun. Olmuyor! Anladın mı olmuyor! Ben sana bu yola girmeyelim demiştim! Elimden geleni yaptım! Unutamıyorum işte!
Dolunay: Pislik
Dolunay elini furkanın yüzüne çarpacakken Furkan onun bileğini yakalar.
Furkan: Herkes kendi hayatına dönsün. Zorlamaya gerek yok.
Furkan Dolunay'ın bileğini bırakıp eve girer. Dolunay dolan gözlerini sıkıca yumar. Tekrar gözlerini açtığında hüzün yerine intikam dolar bakışları.
