EP(6)

47 4 1
                                    

"ဟူးးပင်ပန်းလိုက်တာ"

"မင်းတင်ပင်ပန်းတတ်တယ်ထင်နေလားငြီးပြနေတာတစ်ဆိုင်၀င်တိုင်းခဏခဏပဲငါနားတွေလည်းငြီးနေပြီ"

"နားငြီးမခံနိုင်ရင်သပ်သပ်စီသွားရအောင်ပြောတော့ခင်ဗျားကသွားလို့လား"

"အဲ့ဒါကတော့ငါကဒီကလမ်းတွေမကျွမ်းသေးတော့လမ်းတွေမှားကုန်မှာပေါ့"

"ခင်ဗျားဖုန်းကအလှကိုင်ထားလို့လားmapနဲ့ရှာပြီးသွားလေ"

"နားငြီးတာငါ့ဘာသာငါတစ်ယောက်တည်းမသွားချင်လို့မသွားတာ"

"အဲ့ဒါဆိုလည်းကျွန်တော်ငြီးတာပဲနားထောင်ပေါ့မောရတဲ့ကြားထဲခင်ဗျားကတော့"

နှစ်ယောက်သား‌သစ်ပင်ရိပ်အောက်ကခုံတန်းမှာထိုင်ရင်းစကားနိုင်လုလိုက်အမောဖြေလိုက်နှင့်ပင်။

"ဘယ်နှဆိုင်သွားဖို့ကျန်သေးလဲ"

"သိပ်မလိုတော့ပါဘူးနှစ်ဆိုင်လောက်ပဲကျန်တော့တာ"

"အဲ့ဒါဆိုမြန်မြန်သွားရအောင်လေ"

"ခဏနေပါအုံးမင်းကလည်းအခုမှနားတာလေ"

"လျှာမရှည်နဲ့အဲ့ကျန်တဲ့ဆိုင်သွားပြီးရင်အိမ်ပြန်ပြီးနားလို့ရပြီလေဗျာ"

ဒိုဟွန်းမှာခုံတန်းပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ယူလေးအားမရမကသာလှမ်းဆွဲနေတော့သည်။
ဒိုဟွန်းယူလေးကိုဆွဲနေတုန်းနောက်ကနေစက်ဘီးတစ်စီးဖြတ်သွားသောကြောင့်ဒိုဟွန်းအားတိုက်မိတော့မလိုပင်။

ယူလေးအချိန်မှီလှမ်းဆွဲရင်းဒိုဟွန်းလည်းယုလေးရင်ခွင်ထဲသာရောက်သွားတော့သည်။ကြည့်မရတဲ့လူရင်ခွင်ထဲကြာကြာမနေချင်သော်လည်းထွက်လည်းထွက်မသွာစချင်သလိုပင်ဖြစ်နေပေတော့သည်။

ယူလေးလည်းရင်ခွင်ထဲရောက်နေတဲ့ဒိုဟွန်းအားရင်ခွင်ထဲကထုတ်ရမှာလိုလိုထပ်ပြီးပဲရင်ခွင်ထဲထည့်ထားရမှာလိုလိုပင်။

ခဏလောက်အကြာမှယူလေးဒိုဟွန်း
အားရင်ခွင်ထဲကထုတ်လိုက်တော့သည်။

"မင်းကသေချင်နေတာလား"

"စက်ဘီးတိုက်ရုံနဲ့တော့မသေလောက်ပါဘူး"

✷ LOVE BEGINS WITH AN ENEMY//(⁠✯⁠ᴗ⁠✯⁠)DOSHINWhere stories live. Discover now