"අම්මා..."
ඒත් එක්කම තව කෙනෙක් ඇවිත් හොඳටම අර කළු ජැකට්කාරයට පහර දෙන්න ගත්තා. එයා ගහද්දි අර මිනිහා අතේ තිබ්බ පිහියෙන් මාව බේරගත්ත කෙනාගේ අතේ ඇණුනා.කොච්චර කට තිබ්බත් ලේ බලන්න බෑ කලන්තේ දානවා. ඒ වෙලාවෙත් මට සිහිය නැති වුණා කියලා විතරයි මතක.
මට සිහි එද්දි මගේ ළඟ හිටියේ ඒෂාන්.මං ගැස්සිලා නැගිට්ටා.
"සර් ඔයා.."
"කට නම් තියෙනවා මහලොකුවට.. ලේ පොඩ්ඩක් දකින්න බෑ වැටිලා ඉවරයි.."
"ඔයාද මාව බේරගත්තෙ.."
"නැතුව මෙතන වෙන කවුරු හරි ඉන්නවද...නෑනේ.."
"තැන්ක් යූ කරපු උදව්වට..ඔයා නොහිටින්න අද මට මොනා වෙලා තියෙයිද දන්නෑ..කෝ අත.."
" ලොකුවට තුවාල උනේ නෑ.. ගානක් නෑ ඒක.."
"අනෙ දෙයියනේ හොදටම කැපිලා..මේක කොහෙද ලොකු තුවාලයක් නොවෙන්න ආ..එන්න යමු බෙහෙත් ටිකක් දාගන්න.."
"එපා එපා ඔනී නෑ.. අඩුවෙයි.."
"අනෙ මේ ඔහොම ඉන්නවා මම බෙහෙත් දාන්නම්.."
මම ඉතින් ඒශාන් ගෙ තුවාලෙට හිමිහිට බෙහෙත් දැම්මා. ගොඩක් කැපිලා තිබුනේ. පව් මොනා උනත් මං නිසා නෙ එහෙම උනෙ. ඒත් ඇයි එයා මං වෙනුවෙන් එහෙම කරන්නෙ.
" මොනවද කල්පනා කරන්නෙ..මට බඩගිනී කන්න මොනවා හරි දෙනවා.."
මං ගස්සගෙන කුස්සියට ගියා. මමත් කාලා හිටියෙ නැති නිසා බඩගිනි හොදටම. ඉතින් එයාටත් දීලා දෙන්නාත් එක්කම කෑවා.
එකට බත් කෑවට හිතන්න එපා එයාට කමති කියලා ඈ. මනුස්සකමට කන්න ටිකක් දුන්නෙ හොදේ.
මම ඉතින් ඒශාන් ගෙ තුවාලෙට හිමිහිට බෙහෙත් දැම්මා. ගොඩක් කැපිලා තිබුනේ. පව් මොනා උනත් මං නිසා නෙ එහෙම උනෙ. ඒත් ඇයි එයා මං වෙනුවෙන් එහෙම කරන්නෙ.
" මොනවද කල්පනා කරන්නෙ..මට බඩගිනී කන්න මොනවා හරි දෙනවා.."
මං ගස්සගෙන කුස්සියට ගියා. මමත් කාලා හිටියෙ නැති නිසා බඩගිනි හොදටම. ඉතින් එයාටත් දීලා දෙන්නාත් එක්කම කෑවා.
එකට බත් කෑවට හිතන්න එපා එයාට කැමති කියලා ඈ. මනුස්සකමට කන්න ටිකක් දුන්නෙ හොදේ.
"ඇයි තනියම ඉන්නෙ..කෝ ගෙදර අය.."
"අක්කා නම් බ්‍රයිඩ් කෙනෙක් අන්දන්න ගියා..තාත්තා ශූටින් එක්කට ගියා..අම්මා අත්තාම්මාට අසනීප වෙලා ගමේ ගියා.."
"ඒ උනත් කෙල්ලෙක් ඔහොම තනියම ගෙදර ඉන්නවද ආ.. අඩුම යාලුවාලගෙ ගෙදර හරි යන්න තිබ්බනෙ..මං නොහිටින්න අරූ මොනා කරලා තියෙයිද දන්නැ.."
"අම්මා නම් කිව්වා රියාලගෙ ගෙදර යන්න කියලා..මම ගියෙ නැත්තෙ.."
"අනේ අම්මපා මට එන කේන්තියක්.."
"ඔයා මොකටද කේන්ති ගන්නෙ.."
ඒශාන් මොකුත්ම නොකියා එළියට ගියා.
"හෙට ඔෆිස් එනවා..දැන් යනවා ගිහින් දොරවල් වහලා කාමරේටම වෙලා ඉන්නවා..කවුරු කතා කලත් දොර අරින්න එපා..යන්න පරිස්සමෙන්.."
ඇයි එයා එහෙම. බැන බැන පරිස්සම් කරන්න තියෙන හේතුව මොකක්ද?
මම හිත හිතම කාමරේට ගියා.
වෙනදා වගෙ නෙවේ ඇදට ගියාට අද නින්ද යන්නෙත් නැ. කොහොම හරි මට සීතලටම පාන්දර ඇහැරුනා. බලද්දි කාමරේ කර්ට්න් එක ඇරලා නිදාගෙන තියෙන්නෙ. මං කර්ට්න් එක වහන්න ජනෙලෙ ලගට යද්දිම දැක්ක දෙයින් මං කම්පියුස් උනා.
ඒශාන් තවම කාර් එකට වෙලා ගේට් එක ලග ඉන්නවා. ඒ කියන්නෙ එයා ගිහින් නෑ. ඒත් ඇයි එයා මාව පරිස්සම් කරන්නෙ මෙච්චර. මගෙ ඇස් වලින් කදුළු ආවෙ නෑ කිවොත් බොරු. ඇත්තටම මගෙ ඇස් තෙත් උනේ මටත් නොදැනිමයි.
මං ඉක්මනින් පාරට දුවගෙන ගියා. කාර් එක ලගට ගිහින් වීදුරුවට තට්ටුවක් දැම්මා. එයාට නින්ද ගිහින් හිටියෙ ගැස්සිලා ඇහැරුනා.
" මිනූ.. මෙතන මොකද කරන්නෙ.."
" ඇයි ඔයා ගෙදර ගියෙ නැත්තෙ..මේ සීතලේ මෙතන නිදා ගන්න පිස්සුද.."
" තමුසෙව මෙහෙම තනියම දාලා යන්න හිතුනෙ නෑ. නොකෙක් හරි උස්සන් ගියොත් එහෙම මට නෙ පාඩුව.."
"ඇයි ඔයාට පාඩුව.."
"නෑ මේ මම කිවේ ඔෆිස් එකේ වැඩ කරන්නෙ කවුද..ඔයානෙ හොදටම වැඩ කරන්නෙ"
"හ්ම් එක හින්දද.. හරි එන්න ගෙට..ඔතන ඉන්න එපා.."
" එපා ඔයා ගෙට යන්න.. මම දැන් යන්නම්..4.30 වෙලාව.. ඔෆිස් එන්න උදේ අනිවාරෙන්.."
"හ්ම්..."
ඒශාන්ට සමු දීලා මම ගියේ කාමරේට.
මං ඉතින් හැමදේම අමතක කරලා ඔෆිස් ගියා අද.
ඔෆිස් එකේ කෑම වෙලාවෙ රිකාශායි මමයි කතා කර කර හිටියා. එයා කියපු ගොඩක් දේවල් වලින් මට තේරුනා මම ඒශාන් සර් ගැන හිතන් හිටපු විදීහ වැරදී කියලා.
" මං හිතුවෙ මිස් ආය එන්නෙ නැතිවෙයි කියලා.."
" නෑවිත් ඉන්න බැරි උනා රිකාශා.. ඇත්තටම මට නම් ඒශාන් සර්ව හිතා ගන්න අමාරුයි.. එක වෙලාවකට යකෙක් වැහිලා වගෙ තවත් වෙලාවකට... අනේ මංදා තේරෙන්නැ මට නම්.."
" මිස් මං දෙයක් කියන්නද.."
මට ප්‍රශ්නාර්ථයක් ඇති විය.
''ඔයා හිතන විදිහෙ කෙනෙක් නෙවේ සර් කියන්නෙ.."
මතු සම්බන්ධයි!
මොනවද රිකාශා කියන්න යන්නෙ ☹️ ඊලග කොටසින් ඇ🤭
