16

111 16 4
                                    

Yeni bölüüüüüüüm!

İyi okumalar canlar...

🔥

Aybars tan

Direkt sınıfa geldiğimde Kayra nın gelmesini bekliyordum. Bu gün moralimi hiçbir şey bozamazdı. Kayra ve ben yatmıştık...

İnanılır gibi değildi. Ve benden hoşlandığını söylemese de anlamıştım, bu da ayrı bir mutluluk sebebiydi.

Demir,
" Oo abi, çok mutlu görünüyorsun hayır olsun?"

Ben tam cevap verecekken içeri tanımadığım birisi dalmıştı.

" Çabuk haberleri açın!"

Ben umursamayıp Demir e döndüğümde birinin telefonundan gelen ses kafamdan aşağı kaynar sular dökülmesini sağladı.

"Ünlü iş adamı Kamil Saren in oğlu Kayra Saren yaptığı trafik kazası sonrası hastaneye kaldırıldı, durumunun kritik olduğu bilgisine ulaştık. Aldığımız haberlere göre kaza sebeplerinden biri de Kayra Saren in yüksek hız yapması olduğuydu."

Arel in ayağa fırlayıp dışarı çıkmasıyla ben de peşinden çıkmıştım. Arel arabasına bindiğinde ben de hiç düşünmeden yan koltuğa oturdum, şuan izin alacak vakit yoktu. Arel de sorgulamakla vakit kaybetmemişti zaten.

Arel de gazdan ayağını bir türlü çekmezken hızlı bir şekilde hastaneye varmıştık. Anlaşılan Saren hastanesine getirilmişti.

Arabadan indiğimizde görevliye yerini sorup ameliyathanenin önüne gelmiştik. Babası ağlamaktan kızarmış yüzüyle orada öylece bekliyordu.

Arel ise onun üstüne saldırdı. Ben de ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.

" Yine ne yaptın da kızdırdın onu?!"

Adam utançla başını önüne eğdi.

" İspanya ya yollayacaktım, sadece daha iyi bir hayat yaşamasını istemiştim..."

İkimize de kal gelirken Arel ağlayarak oturma yerlerinden birine oturdu. Benim de ayakta duracak gücüm olmadığı için onun yanına oturdum. O ise kafasını ağlayarak omzuma yasladı.

" Senden gram hazetmiyorum."

Hıçkırarak konuşmuştu.

" Hislerimiz karşılıklı bebe."

Benim de gözlerim dolduğunda Demir lerin de buraya geldiğini görmüştüm.

" Durumu nasılmış abi?"

Telaşlı sorusu beni gülümsetmişti, onlar da çabucak benimsemişlerdi Kayra yı."

" Bilmiyoruz."

İçeriden çıkan birisiyle hepimiz başına toplanmıştık.

" AB+ kana ihtiyaç var."

" Benim uyuyor!"

Öne atıldığımda beni bir yere götürüp kan aldıktan sonra bir şeyler imzalattırmışlardı. Geri döndüğümde ise Arel in kendine sarılarak hıçkırarak ağladığını görmüştüm.

Onu öyle görünce bütün kıskançlıklarımı bir kenara atıp yanına koştum ve kollarımı ona sardım.

" Ağlama Arel. Bak her şey güzel olacak, Kayra birazdan çıkacak. Gözlerini açtığında bana laf sokup duracak, sana sürekli iyi olup olmadığını soracak.."

O da bana sarıldığında yorgun sesini duydum.

" Teşekkür ederim..."

Aradan kaç saat geçtiğini bilmeden öylece bekledik orada, kimse doktor çıkana kadar tek kelime etmemişti.

Doktorun çıktığını görünce hepimiz başına toplanmıştık.

" Durumu gayet iyi, zor bir ameliyat atlattı. Bu gecelik önlem amaçlı yoğun bakımda tutucaz ama bir sorun olmazsa yarın normal odaya alırız. Geçmiş olsun."

Doktor gittiğinde bu sefer sevinçle birbirimize sarılmıştık.

Yoğun bakımın önüne geldiğimizde camdan, yara bere içindeki yüzünü görmemle gözlerim dolmuştu. Arel ise yeniden ağlamaya başlamıştı  bile.

...

Aradan bir gün geçmişti ama Kayra yı uyandırmamışlardı. Şimdi ise ilaç verildiği için uyanmasını bekliyorduk, normal odaya almışlardı.

...

Kayra dan

Bütün vücudumda hissettiğim ağrıyla inleyerek gözlerimi açtım, acıdan gözlerim yaşarmıştı.

Karşımda babam, Aybars ve Arel vardı. Babam yanıma gelip elimi tuttuğunda onu itemeyecek kadar acı içindeydim.

" Nasılsın oğlum?"

Telaşlı sorusuyla ağlayarak konuştum.

" Acıyor."

Aybars koşarak dışarı çıktıktan sonra doktor gelmiş ve hiç beklemeden kolumdan iğneyle uykumu getiren bir şey vermişti.

...

Aybars tan

Canının yandığını duyduğumda kafam uyuşmaya başlamıştı, doktor ağrısını kesecek ve onu uyutacak bir şey verdiğini söylediğinde hepimiz hüzünle ona bakıyorduk.

Üçümüzün de canı acıyordu...

Kayra nın telefonu çaldığında elime aldım.

Felix

Dişlerimi sıkarken Arel e uzattım.

" Al anlat şuna."

Arayan kişiye bakıp bir adım uzaklaştı.

" Hayatta olmaz! Ben o bok böceğiyle konuşmam."

Babası zaten kabul etmeyeceği için el mecbur ben açmıştım.

" Ne var lan?!"

" Kayra nasıl?! Yeni gördüm haberleri, iyi mi durumu?"

" Seni ilgilendiren bir durum yok birader, hadi kapat."

" Bana bak-"

Telefonu suratına kapattıktan sonra kayranın yanına dönüp o güzel yüzünü inceledim. Yaraları hala geçmemişti...

Bağımlı BxBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin