" ខ្ញុំស្អប់លោក ខ្ញុំស្អបើជុងហ្គុកហារីតូ "
" អឹម..អាស លែង "
" បើលោកស្អប់ខ្ញុំកុំមកប៉ះពាល់ខ្លួនខ្ញុំ "
" យើងប៉ះពាល់នាងមិនមែនព្រោះតែស្រលាញ់ឯណា នាងក៏ដឹង"
" លោកនេះវាថោកលើសពីថោកហើយ "
" ថោកអីប្ដីខ្លួនឯងសោះ ប៉ះមិនបាន??"
" ខ្ញុំគ្មានប្ដីដូចលោកទេ ថយចេញ "
" ចេញយ៉ាងមិច បើវាខឹងលោកស្រីហើយ"
" ទៅរកប្រពន្ធលោកទៅកុំមកប៉ះខ្ញុំ ខ្ញុំខ្ពើមខ្លាំងណាស់"
"លោកស្រីទី២គេងលក់ហើយ យើងមិនចង់រំខាននាង "
" លែងខ្ញុំភ្លាមលោកហារីតូ កុំអោយពាក់ព័ន្ធគ្នាច្រើនជាងនេះអី "
" ហេតុអី ??" នាយសង្ហាជ្រួញចិញ្ចើម ហាក់ឆ្ងល់នឹងសម្ដីនេះជាខ្លាំង។
"ព្រោះថាខ្ញុំនឹងលែងលះ !!" សម្ដីជាមួយទឹកមុខនឹងធឹងធ្វើអោយជុងហ្គុករាងភ្ញា់ផ្អើលជាងខ្លាំង។
" អ៎ នាងលែងលះអាងទៅនៅជាមួយនឹងសាហាយនាងមែនទេ ថេហ្យុង ហុឹសមិនស្មានថានាងវាអាក្រក់លើសយើងគិតទៅទៀត "
" ត្រូវហើយ ខ្ញុំទៅរកមនុស្សដែលយល់នឹងអោយតម្លៃខ្ញុំជាងលោក ព្រោះថានៅជាមួយលោករាល់ថ្ងៃខ្ញុំប្រៀបមិនស្មើអ្នកបមប្រលផង "
" បានតើ តែមុននៅយើងអោយនាងទៅវា នាងត្រូវឆ្លងកាត់យើងមួយយប់នេះសិន ហុឹស "
" គំនិតស្អីរបស់លោកទៀតហើយ ??"
" ធ្វើរឿងសប្បាយៗ"
" អត់ទេណាលែងខ្ញុំភ្លាម លែង "
" អឹម" ស្នាមថើបសារជាថ្មី ថើបទាំងកម្រោល ទាំងខឹង លាយលំនឹងកំហឹងក្នុងខ្លួន។
" អឹស..បានហើយកុំអី"
" អ្ហឹម សឺត " នាយមិនស្ដាប់នៅតែបន្តថើបសព្វកន្លែងគ្មានចន្លោះ បង្អូសរហូតដល់កញ្ចឹងកសរខ្ចី នាយខាំបឺតជញ្ជក់គ្មានត្រាប្រណី។
" ហឹម..ចាំទទួលក្ដីសុខយើងផ្ដល់អោយនាងចុះ "
" អាយ ឈឺ អាស " នាងស្រែកឡើងខណះនាយមិនប្រាប់ដំណឹងមុន។
YOU ARE READING
រឿងគំនុំភរិយាដើម🩸
Actionរសក្នុងត្រកូលអភិជន គិតថាសប្បាយឬ វាមិនដូចអ្នកគិតទេ វាហាក់បីដូចកំពុងតែធ្លាក់ក្នុងសង្គ្រាមអញ្ចឹង នាមជាប្រពន្ធដើម ដែលស្វាមីមិនខ្វល់ សូម្បីតែកូនពៅរបស់នាងស្លាប់ក៏គេមិនខ្វល់ ដែរ តើវាមានន័យអ្វីចំពោះលោកស្រីធំក្នុងផ្ទះនេះនោះ??