"សិស្សច្បង នាំខ្ញុំមកទីនេះធ្វើអី??" ជីមីនចាប់ផ្ដើមឆ្ងល់ពេលដែលយ៉ុនហ្គីនាំគេមកកន្លែង លក់គ្រឿងពេជ្រ។
" ចូលទៅគង់តែដឹង"
" ក្រែងថានាំមកញុាំអី មិចក៏នាំមកកន្លែងអីបែបនឹង?"
" បងថាចូលសិនទៅ"
" សួស្ដីលោកយ៉ុន "បុគ្គលិក
" នេះសង្សារមែនទេនៀក ខ្ចូតដល់ហើយ"
" អឺគឺថា..មិនមែនទេ "
" បាទជាសង្សារខ្ញុំ"
" សិស្សច្បង"នាយតូចងាកទៅសម្លក់នាយទាំងហួសចិត្តនេះមកនិយាយអីឡប់ៗបែបនឹង។
" ឯងរើសមើលមួយណាសមនឹងដៃ"
" ហេតុអីក៏អោយខ្ញុំជារើសវិញ?"
" ព្រោះបងចង់ទិញអោយមនុស្សពិសេសម្នាក់បងមិនដឹងថាទិញមួយណាគេពេញចិត្តនោះទេ"
" ជាសង្សារបងហ្អេ?"
" ទេជាមនុស្សដែលបងពេញចិត្តហើយបងក៏គ្រោងនឹងយកចិញ្វៀនមួយនេះសុំគេទាក់ទងផងដែរ"
" អរមិនអីទេចាំខ្ញុំជួយរើស" នាយតូចលឺបែបនេះហើយក៏ចាប់ផ្ដើមអន់ចិត្តព្រោះគេចាប់អារម្មណ៍យ៉ុនហ្គីយូរមកហើយ។
" ខ្ញុំគិតថាមួយវង់នេះស្អាតណាស់"គេចង្អុលទៅចិញ្ជៀនមួយវង់ទាក់ភ្នែកគេជាខ្លាំង
"តែថាត្រូវដៃខ្ញុំតិចលោមិនត្រូវដៃគេទៅ?"
" មិនអីទេទំហំដៃគេពិនដៃឯងដែរទេ "
" អ៎ចឹងបងគិតយ៉ាងមិចដែលចំពោះចិញ្ជៀនមួយវង់នេះ"
" សម្រេចថាយកមួយនេះចុះ"
" លោកចិញ្ចផននេះជាប្រភេទចិញ្ចៀនគូរណាមួយលោកមកពីនាក់ទិញតែម្នាក់មើលទៅមិនសមទេ"
YOU ARE READING
រឿងគំនុំភរិយាដើម🩸
Actionរសក្នុងត្រកូលអភិជន គិតថាសប្បាយឬ វាមិនដូចអ្នកគិតទេ វាហាក់បីដូចកំពុងតែធ្លាក់ក្នុងសង្គ្រាមអញ្ចឹង នាមជាប្រពន្ធដើម ដែលស្វាមីមិនខ្វល់ សូម្បីតែកូនពៅរបស់នាងស្លាប់ក៏គេមិនខ្វល់ ដែរ តើវាមានន័យអ្វីចំពោះលោកស្រីធំក្នុងផ្ទះនេះនោះ??