Pianist - Hyunlix

0.4

Yine aynı şekilde okuldaydım. Bitmesine daha iki ders vardı ve zaman geçmiyordu.

Bugün okuldan sonra yine Hyunjin'e gitmek istiyordum. Hem dersi çok sevmiştim hemde onu. Çaresiz bir şekilde zamanın geçmesini bekliyordum.

🎹🐥🎹

Okul sonunda bitmişti ve ben heyecanla eve yürüyordum. Daha doğrusu koşuyordum.

Apartmana girdiğim gibi asansörü beklemeden merdivenlerden koştum. Kapımın önüne gelince hızımdan anahtarı bile sokamadım. İçeri girip çantamı bıraktıktan sonra yine hiç beklemeden Hyunjin'in kapısının önüne geldim. Kapıyı tam çalacakken Hyunjin ben çalmadan açtı.

"Bu acelen ne?" Biraz üzgün görünüyordu ve sesi her zamankine göre daha sert çıkmıştı. "Bu dersin tek bir dakikasını bile kaçırmak istemiyorum." Demiştim.

"Dersi kaçırmak istemiyorsan içeri gel hadi." Dedi ve kapının önünden çekilerek bana alan açtı geçmem için. Önünden geçerek eve girdim.

Yine sürgülü kapıyı açarak salona girdik. Piyanonun yanına geldigimizde Hyunjin bana söylemeden oturdum piyanonun taburesine.

"Çalıştın mı?" Ani gelen soruyla bir an duraksadım ama cevap verdim. "Evet." Gerçekten çalışmıştım ve çok iyi olmuştu.

"Sana gösterdiğim gibi hızlı yapabiliyor musun?" Kafamı evet anlamında salladım. "Harika." Ne diyeyim, gerçekten birileri bana böyle deyince çok mutlu oluyordum.

"Tamam, çal bakalım." Derken bir yandan da kendi oturduğu sandalyeden kalkmış ve benim yanıma adımlıyordu.

Benim yanıma oturunca çalmaya başladım. Çok güzel ilerliyordum. Şuana kadar hiç hata yapmamıştım. Hyunjin'de hiç ses çıkarmıyordu. Beni dinlediğini düşündüm.

Hatasız bitirince ona döndüm. Kilitlenmiş bir şekilde bana baktığını gördüm. Yüzümde birşey mi vardı?

"Nasıl oldu?" Diye sordum. Cevap vermeden bana bakmaya devam ederken sessizliği bozdu.

"Güzel oldu." Ne? Sadece bunumu demişti o? Ben bunu çok çalışmıştım!

"Ama bir hatan var." Diye ekledi. O yüzden mi beğenmemişti?

İçimdeki merağa yenik düşüp "O yüzden mi beğenmedin?" Diye sordum. Bir anda yüzü şaşkın bir ifade alırken "Ne? Beğenmemek mi?" Dedi. Sormaz olaydım.

"Felix ben sana beğenmedim mi dedim?" Sesi biraz yüksek çıkıyordu belli ki sinirini bastırmaya çalışıyordu. Anlık gelen korkuyla " Özür dilerim." Demiştim.

"Özür dileme." Sesi bağırır gibi çıkmıştı. Nolmuştu ki bu adama bir derste? Ben demiştim benim hassas bir yapım var diye. İşte tam olarak bundan bahsediyorum. Bazen böyle olduğunda istemsizce gözlerim doluyordu.

İlk defa bugün kendimi tuttum ve ağlamadım.

"Evet , hatandan bahsediyordum." Deyince konu dağıldı. İyiki de dağıldı. "Elini yine yanlış tutuyordun." Nasıl ya? Ben aynı onun dediği gibi yapmıştım. Neden olmamıştı ki?

Yavaşça eliyle elimi kavrayıp geçen ders yaptığı gibi elinin üstüne koydu. O şekilde çaldı yine geçenki gibi. Elini çektiğinde kendim denedim ve olmuştu sanırım.

"Olmadı." Nasıl olmadı ya? Hyunjin'i şuracıkta boğmak istiyordum. İsyan eder gibi " Nasıl olmadı ya?" Dedim.

"Avuçların piyanoya değiyor Felix görmüyor musun? Nasıl olsun?!" Yok , belliki Hyunjin bugün gerçekten bir şeye sinirliydi. Acısını benden çıkartıyordu.

Gözlerim ikinci kez dolarken kolumla gözlerimi sildim. Cevap veremedim sorduğu şeye. Bilmiyordum çünkü.

"Cevap verecek misin?" Kafamı hayır anlamında salladım. Gözlerimi yine sildim.

Geçen ders çok kibar ve tatlıydı. Noldu ki  şimdi bu adama?

Tam o sırada abimin aramasıyla şükrettim. Kurtarıcım oldu resmen.

"Artık gitmem gerekiyor sanırım." Dedim burnum tıkalı olduğu için farklı çıkan sesimle. O da "Evet." Dedi.

Yerimden kalktım ve onu beklemeden kapıya yürüdüm. Sürgülü kapıyı açıp çıkış kapısının önüne geldim. O da arkamdan gelip kapıyı açtı.

Oradan bir an önce ayrılmak istediğim için çok hızlı bir şekilde ayakkabılarımı giydim ve ona veda etmeden direkt karşı daireye yani kendi daireme yürüdüm. Arkamdan seslendi. "Notalarını unuttun." Geri dönüp almak zorunda kaldım.

Alır almaz kendi daireme geri yürüdüm. Abim evde olduğu için kapıyı çaldım. Bu sırada Hyunjin kapıyı çoktan kapatmıştı.

Abim beni görünce anladı ağladığımı. İçeri gectikten sonra sordu. " Ne oldu?" Diye. "Sonra konuşalım mı?" diye geçiştirdim çünkü şuan yatağa gömülmek istiyordum.

Odama gidip olanları düşündüm. Kötü birşey mi söylemiştim. Ama hayır. Bir soru sormuştum ondan sonra Hyunjin'in sinirleri tavan yapmıştı.

Diyebilirsiniz belki çok abarttın diye ama yapacak birşey yok. Ben maalesef en ufak şeylere bile üzülüyordum.

Bunları düşünmemeye çalışarak kendimi uykunun kollarına bıraktım.

🎹🐥🎹

Selamm nasıl gidiyo ficc
Yorum yapın biraz bir kaç kişi görüyo ama yapmıyosunuz
Birtek Asyam ve nazlım yapiyo🥺🥺
Qksnanam neyse hadi bir bölüm daha yazcam ben byy
Bölümleri biriktiriyorum o yüzden yavaş geliyoo haberiniz olsunn
Byyyy