Bella Ciao

1.1

 Selam güzellerim uzun bir aradan sonra tekrardan merhaba sizleri çok özledim ve bomba gibi bir bölümle karşı karşıyayız bakalım bizleri neler bekliyor daha fazla heyecanlandırmadan başlıyoruz ama unutmadan hatırlatmak isterim ki bu bölüm biraz drama queenliğin nirvana olduğu bir bölüm ayrıca sizi biraz da geçmişe götüreceğiz ve artık sizleri baş başa bırakıyorum güzel hikayemizle öptüm bebek gözlerinizden her şeye hazır olun🫶🏻

~Ölümle Yaşam Arasında~

Göğü durmadan çalan siren sesleri inletiyordu hoyratça esen bir rüzgâr hastaneye yetişmeye çalışan kadının saçlarına vuruyor ve durmadan savuruyordu alelacele hastaneye varan ambulans ve gelen hastanın vahimliğinin bilincinde olan telaşlı doktorlar hızla kapıları açmış ve koşar adımlarla ölümle yaşam arasında bir halde olan yaralıyı ameliyathaneye yetiştirmeye çalışıyorlardı durum o kadar kötüydü ki adamın yol boyunca kalbi durmuştu sevdiğiyle hayat bulmuş bir adamın sevdiği olmadan kalbinin attığı nerede görülmüştü ki o da artık işlevini sürdürmeyi bırakmıştı durum bu kadar kötü bir halde iken olacak olan en kötü şey olmuştu çünkü işte o an hastane kapısından içeri daha yeni adımını atmış kadın sevdiği adamı kanlar içerisinde görmüştü ve yıkılmıştı ama zamanı yoktu kendinden geçmeye bitap hale düşmeye zamanı yoktu çünkü sevdiği adamı bir kez olsun görmek istiyordu, onun yaşıyor olduğunu bilmek istiyordu ve zorlukla kendine geldi ardından hızla yanına koşmuş ama ondan ne bir ses ne de bir nefes almıştı.

İşte o an sevdiği adamdan ona kalan tek şey ellerinden kayıp giden onların aidiyetini temsil eden yüzükleri idi kadın daha fazla dayanacak gücü kendinde bulamamış ve yere çökmüştü işte şimdi gerçekten yıkılmıştı.

Her yerde çok kan vardı hem de o kadar çoktu ki adamı öldürmeye yeminli gibiydi.

Kadının ellerinde sevdiği adamın yüzüğü vardı ve yüzük kanlar içindeydi kadının artık elleri sevdiği adamın kanıyla boyanmıştı .

🥀

Dört kurşun delip geçti vücudumu ilk de değildi oysa ama bu sefer beni devirmeye yetmişti nedeni kurşunlar değildi sevdiğim kadındı. Onun uğruna almıştım bu kurşun yaralarını şimdi yine onun uğurun da gidiyorum .Sırtımdan vurdular beni hiç şaşırmadım, sevenim çoktur ama sevmeyenim daha da çok. Hainler, kötüler ve düşmanlar ardından vurur insanın. Sevdiğim kadın uğruna kalbimden vurulmuşum ben sizin sırtımda açtığınız dört kurşun yarasına gidecek değilim ben bilincindeyim her şeyin onu kaybettim; onu bu karanlık dünyadan korumaya çalışırken kaybettim, onu sırlarımla dolu hayatımdan korumaya çalışırken kaybettim. En çok onu sevdim ama en çokta onu yaralayacak şeyler yaptım bu yüzden bizim sonumuzu ben hazırladım . Aslında her şey daha farklı olsun isterdim, her şey daha güzel olsun... Mutlu bir sonsuzluk yakışırdı bize ama ben onu sonsuz bir karanlığa mahkum ettim. Ben en büyük kötülüğü en sevdiğime yaptım aynı yıllar önce en sevdiğime yapılan gibi... Nefret ettiğim insanlara dönüştüm her geçen gün ve ben bu sonu hak ettim, o hak etmedi. Şah mat oyun bitti ve kazanan olmadı ama çok kaybeden oldu ,çok kaybedilenler oldu ve son.

Ölümle yaşam arasında bir yerdeyim şu an Gözlerimin önünde güneş sarısı saçların rüzgârda savrulup duruyor dönüp bana bakıyorsun ve gülümsüyorsun yanına gelmemi istiyorsun hayalimde bile o kadar güzelsin ki nutkum tutuluyor kendimden geçiyorum sanki sana yaklaşmaya çalışıyorum ama sanki prangalar vurulmuş ayağıma yerimden kıpırdayamıyorum, yanına gelemiyorum ve bu beni mahvediyor sen hala yanına gelmemi istiyorsun bense gelememenin çaresizliği ile sensizliğe boyun eğiyor, yeniliyorum sonra ise sen son darbeyi vuruyorsun , yok olup gidiyorsun ve işte o an ben bitiyorum.