Skip
+Riki's room
រាងក្រាស់កំពុងអង្គុយកន្លែងតុការងារសញ្ជឹងគិតមើលទៅក្រៅបង្អួចគយគន់សម្រស់សួនច្បារពីខាងក្នុងបន្ទប់មិនដឹងក្នុងចិត្តកំពុងនឹកគិតអ្វីឡើយ។
ស្រាប់តែពេលនោះនាយបានដកក្រដាសហែកមកផ្គុំមើលដែលក្រដាសនោះយើងបានដឹងហើយថាក្រដាសដែលសូនូជាអ្នកសរសេរនីគីនាយមិនបានហែករួចបោះចោលទេនាយបានវិចខ្ចប់មកតាមខ្លួនទុកមើលអក្សររបស់អ្នកសរសេរព្រោះថាទោះមិនបានឃើញមុខក៏បានឃើញអក្សរដែរ។
តុកៗ
សម្លេងគោះទ្វារបានបន្លឺឡើងដែលធ្វើឲ្យម្ចាស់បន្ទប់ដើរមកបើកទ្វារ
"មានអ្នកមករកលោកប្រុស!"អ្នកបម្រើ
"បាទអ្នកអ៊ំចុះទៅមុនទៅបន្តិចទៀតខ្ញុំនឹងទៅ!"នីគីប្រាប់ឲ្យអ្នកបម្រើស្រីចំណាស់នោះចុះទៅមុនព្រោះខ្លួនតហរូវរៀនរឹកសិនសឹមចុះ
"ជេយ៍ឯងមករកយើងមានការអីមែនទេ?" មីគីដោយបានឃើញមិត្តកាលពីកុមារភាពរបស់មករកទើបសួរឡើង
"យើងមកសួរសុខទុក្ខឯងនឹងណាព្រោះលឺលោកអ៊ំថាឯងទើបត្រឡប់មកពីកូរ៉េ!!" ជេយ៍
"ត្រូវហើយ យើងស្មានតែឯងភ្លេចយើងហើយតើ!!"នីគី
"ភ្លេចមិចនឹងបានក្រែងពីតូចរត់ស្រាតខោជាមួយគ្នាតើ" ជេយ៍
"ឯងនេះចេះតែយកឥតកេរ្ត៍ចឹងមកនិយាយយើងខ្ពើមខ្លួនឯងណាស់កាលនឹង!!!" នីគីអៀនខ្លួនព្រោះកាលនៅក្នេងរត់តែស្រាតទេទោះម៉ែដោះចាប់ឲ្យស្លៀកមិចក៏មិនព្រមដែល
"ល្ងាចនេះយើងចង់បបួលឯងទៅដើរលេងខាងក្រៅឯងទៅទេ??"ជេយ៍
"ល្អណាស់!!"នីគី
"អញ្ចឹងយើងលាទៅផ្ទះវិញហើយជួបគ្នាល្ងាចនេះ!!" ជេយ៍លាហើយក៏ចេញទៅបាត់
Skip
+ពេលល្ងាច
មកមើលសូនូនិងបងសំណព្វចិត្តគេនេះវិញកំពុងបណ្តើគ្នាក្នុងសួនសើចកក្អិច។
"ចង់ញ៊ាំអីទៀតអត់???" ហេសុឹងដៃកាន់ចំណីអាហារដែលសូនូបានទិញឡើងពេញដៃហើយនៅសួរឌឺសូនូទៀតថាចង់ញ៊ាំអីទៀតអត់
"ហាហាហា!! អត់ធ្ងន់ទេហីបានសួរថាចង់ញ៊ាំអីទៀតហ៎ប្រយ័ត្នតាអូនទិញឲ្យបងឯងកាន់ទៀតណា៎!!"សូនូសើចនឹងហេសុឹងគេដឹងថាខ្លួនឯងកំពុងធ្វើបាបហេសុឹងតែក៏អស់សំណើចនឹងខ្លួនឯង
"ធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីអូន!"ហេសុឹង
"អ៊ែកខ្ពើមណាស់ ម៉ោះអូនជួយកាន់"សូនូពិបាកភ្នែកពេកក៏ដាច់ចិត្តជួយកាន់ទៅតាមថាមិនជួយទេ
ចំណែកឯងនីគីនិងមិត្តចាស់ខ្លួនជេយ៍វិញកំពុងបើកឡានមកសួនដែលសូនូមកដែល យ៉ាយ័ត្នបុកគ្នាហា៎។មកដល់កន្លែង
នីគីនិងជេយ៍ដើរនិយាយគ្នាលេងពីនេះពីនោះបានជិតកន្លះម៉ោងស្រាប់តែពេលនឹងនីគីប៉ះភ្នែកនឹងនរណាម្នាក់មុខដូចសូនូដែលកំពុងដើរបណ្តើគ្នាជាមួយមនុស្សស្រីដូចគូរសង្សារ ដោយនីគីឃើញបែបនេះហើយបេះដូងរបស់ក៏ចាប់ផ្តើមឈឺបន្តិចៗម្តងអ្នកណាមិនឈឺឃើញក្រាស់ដើរមួយសង្សារ តែកុំឈឺអីនីគី ម្នាក់នឹងមិនមែនសូនូទេ សូនូកំពុងដើរជាមួយហេសុឹងមកផ្ទះឯណេះទេ។ជិតបានជួបគ្នាហើយនឹងហា៎អត់ដដែលបែរទៅជួបអ្នកណាមុខស្រដៀងសូនូវិញ អម្បាញ់មិញនឹងនីគីមើលតែពីចំហៀងមុខទើបដូចសូនូតែពេលគេងាកចំមុខពេញគឺមិនដូចសូនូទេ នីគីរៀងធូរទ្រូងតិច។
Skip
ព្រឹកថ្ងៃថ្មីក៏បានមកដល់មនុស្សមនានាំគ្នាបំពេញតួនាទីរៀងៗខ្លួន ចម្លែកអីតែជេកកំពុងនៅឯងប្រលានយន្តហោះឯណេះ ពិបាកដែលលោកជាឪពុកបែកពីកូនច្បងជាច្រើនឆ្នាំហើយឥឡូវកូនច្បងទើបត្រឡប់មកវិញ ហើយពេលនេះកូនពៅកំពុងធ្វើដំណើរចាកចេញពីឪពុកទៀត ឪពុកណាដាច់ចិត្តបាន តែមិនអីទេកូនម្នាក់ៗធំៗអស់ហើយ។
ថ្ងៃនេះក៏ជាថ្ងៃដែលនីគីចូលគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនជាលើកដំបូងដែល ថ្ងៃនេះកម្លោះនីគីយើងនេះសង្ហារណាស់ក្នុងនាមជាប្រធានក្រុមហ៊ុន បុគ្កលិកនាៗស្វាគម៍ដោយរាក់ទាក់។ចៃដន្យអី ថ្ងៃនឹងក៏ជាថ្ងៃដែលសូនូ មានមុខងារជាប្រធានក្រុមហ៊ុនក្នុងទីក្រុង Tokyoដូចគ្នាពិតជានិស្ស័យមែន។
To be continued
YOU ARE READING
និស្ស័យ និង ជោគវាសនា𐙚Sunki✧⩇⩇:⩇⩇
Randomតើនិស្ស័យអាចធ្វើឲ្យមនុស្សបានជួបគ្នាម្តងទៀតបានឬទេ? ត្រូវហើយទោះព្រហ្មលិខិតកំណត់មកឲ្យពួកយើងឃ្លាតឆ្ងាយគ្នាប៉ុណ្ណាក៏ដោយក៏ពួកយើងគង់តែជួបគ្នាព្រោះតែនិស្ស័យនឹងហើយ។
