Dawno niczego tu nie było co nie?
Dzisiaj trochę krócej, przeczytajcie uważnie, bo rozdział ma duże znaczenie w całej histori ..
{*} Dla Liama z One Direction który przedwczoraj umarł i mu dedykuję ten rozdział. <333
POV YUQI
Wyszłam z sali w której odbywał się ostatni wykład, była już dość późna godzina, lecz to mi nie przeszkadzało. Lubiłam noc. Choć Seul tak naprawde nigdy nie śpi, to w późniejszych godzinach był dużo mniej zatłoczony niż w godzinach porannych, czy choćby popołudniowych, gdy wszyscy wracali ze szkoły, bądź pracy. Wszyscy się gdzieś spieszyli, czy to do przyjaciół, klubu, a może do biblioteki cało dobowej, żeby przypomnieć sobie materiał na jutrzejszy sprawdzian. Osobiście nie lubiłam się śpieszyć, bo gdy się człowiek śpieszy to się diabeł cieszy.Wolałam iść przez życie w swoim tempie, nie martwiąc się, czy o czymś nie zapomniałam, lub czy coś miałam jeszcze do zrobienia.
Właśnie wchodziłam do akademika i kierowałam się w stronę pokoju, gdy zauważyłam Hyunjina wychodzącego z naszego wspólnego lokum. Naszła mnie ochota na zabawę w "Tajną Agentkę"więc poszłam za potworkiem. Po kilku minutach doprowadził mnie on do jednej z dziwnych uliczek. Mówiąc dziwne miałam na myśli te szemrane boczne uliczki gdzie w tych wszystkich amerykańskich filmach dilerzy sprzedawali narkotyki. Hyunjina szedł coraz bardziej w głąb a ja podąrzałam za nim jak cień. W końcu na końcu uliczki ujżałam drobną postać leżącą na ziemi. Po dłuższym przyjrzeniu się, dowiedziałam się, że jest to dziewczyna, która na oko miała 12, może 13 lat. Była bardzo chuda, brudna, i miała dużo siniaków, i blizn, tych świerzych jak i tych starych. Chłopak podszedł do dziewczyny i wyjął z kieszeni kanapki i bidon, pewnie z jakimś piciem.
Starałam się wychylić bardziej, żeby więcej zobaczyć, lecz zanim zdążyłam coś więcej zobaczyć, już lerzałam na ziemii. Hyunjin wraz z dziewczynką mnie usłyszeli, więc potwór skierował się w stronę dźwięku. Próbowałam przemieścić się w jakieś inne miejsce żeby mnie nie zobaczył, bo jaka ze mnie super tajna agentka jak ktoś by mnie zobaczył. Niestety zanim wczołgałam się pod stertę desek Hyunjin stał już przy mnie. Głowę miałam schowaną pomiędzy deskami, więc nie wiedział kim jestem.
CDN..
